Η ΙΣΜΗΝΗ ΚΑΡΥΔΗ, ΚΟΡΗ ΤΟΥ "ΧΑΜΕΝΟΥ" ΠΡΙΝ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΦΙΛΟΥ ΜΟΥ, ΜΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΙΡΟΥΝ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΑΣ...
Το αρχικό ερέθισμα ήταν το γεγονός ότι μία νεαρή Ελληνίδα, η Ισμήνη Καρύδη, διαπρέπει με την πολύπλευρη δράση της στην πολιτική και κοινωνική ζωή των ΗΠΑ. Την πρώτη όμως ευχάριστη έκπληξή μου την διαδέχθηκε μία μεγαλύτερη. Η άξια αυτή Ελληνίδα ήταν κόρη ενός συμπολίτη, φίλου και συμμαθητή μου (σε μεγαλύτερη τάξη) στο Γυμνάσιο, του Αποστόλη Καρύδη Πολιτικού Μηχανικού-Οικονομολόγου που έχει "φύγει" από κοντά μας από το 2003. Τότε θυμήθηκα το πόσο άξιος (πρώτος στη τάξη του) μαθητής ήταν και πόσο το μέλλον του προδιαγραφόταν από τότε άριστο, όπως και τελικώς έγινε... Αμυδρά, όμως, θυμήθηκα ότι πρέπει να υπήρχε στην κατοχή μου κάποια φωτογραφία από τα τότε χρόνια που απεικονιζόμασταν μαζί. Πράγματι έψαξα και την βρήκα. Ήταν από μία παρέλαση όπου απεικονίζονταν οι αριστούχοι των τριών τάξεων του Γυμνασίου, στην πρώτη γραμμή γύρω από την σημαία. Σημαιοφόρος ο Αποστόλης, εξ αριστερών του παραστάτης εγώ και εκ δεξιών του ο Γιώργος Γκίκας, εκκλιπών πριν αρκετά χρόνια κι' αυτός και ιδιαίτερα επιτυχημένος, όσο ζούσε, αφού ευδοκίμησε να βρεθεί στην διοίκηση μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας στην Αμερική.
Συνειδητοποίησα έτσι, γι' άλλη μιά φορά, πως όλα υπάρχουν για να διαγράφουν κύκλους και να τελειώνουν κάποτε και ότι οι περισσότεροι από εμάς επενδύουν, ο καθένας χωριστά, σε μεγάλους στόχους και αγωνίζονται μέσα στη διαρκή διαπάλη της καθημερινότητας για να τους επιτύχουν, με μεγάλες πολλές φορές προσπάθειες, χωρίς να έχουν συνήθως την αίσθηση του τέλους. Και έρχεται κάποια στιγμή που όλα αυτά φαντάζουν μάταια, ιδιαίτερα αν κάποιος, όπως εγώ, βρίσκεται πιό κοντά στη συνειδητοποίηση του "κλεισίματος του κύκλου". Η παρουσία, όμως, της κόρης του φίλου μου δίνει, σ' όλα αυτά, μία άλλη διάσταση. Σαν εκείνο το σπουδαίο μυαλό του παλιού συμμαθητή μου, η άξια προσωπικότητα του πατέρα της να εξακολουθεί να υπάρχει. Και μάλιστα με μεγαλύτερες δυνατότητες, πιό πληθωρική παρουσία και πολύ μεγαλύτερα επιτεύγματα... Αλλά αυτό που προέχει τώρα στα μάτια μου είναι ότι αυτή η καταξιωμένη Ελληνίδα φαίνεται πιό συντονισμένη στην βαθύτερη ουσία της ζωής, κάτι που ίσως διέλαθε από την δική μας γενιά. Το δείχνει η ονομασία και μόνο της οργάνωσης που συγκεντρώνει το κύριο βάρος της δραστηριότητάς της: "Stay United - Μείνετε Ενωμένοι"! Αυτή ακριβώς είναι και η πεμπτουσία της συνειδητότητας που πρέπει να επανακτήσουμε, όντας αποσυνδεδεμένοι από την βαθύτερη ουσία της ύπαρξής μας, διαχωρισμένοι από το ευρύτερο σύνολο και βαδίζοντας σε δρόμους χωριστούς, αγωνιζόμενοι τις περισσότερες φορές για την επίτευξη απατηλών και άνευ ουσιαστικής σημασίας στόχων.
Το αισιόδοξο και ελπιδοφόρο μήνυμα ξεκάθαρο, αρκεί να το δούμε... Η ένωση οδηγεί στην ολοκλήρωση και ότι θετικό προσδοκούμε μόνο ως σύνολο μπορούμε να το καταφέρουμε, διατηρώντας πάντα την κατεύθυνση προς την ενότητα και το όλον. Ο άλλος δρόμος του διαχωρισμού, που άλλωστε από τη φύση μας είμαστε βαθειά εθισμένοι, οδηγεί στην διάσπαση, στην φθορά και στην απώλεια... Είναι φυσικό άλλωστε, ότι το μήνυμα αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία στις μέρες μας, αφού η συνοχή της κοινωνίας μας κλονίζεται σοβαρά, ως ένα από τα κύρια συνεπακόλουθα της κρίσης, γεγονός που πρέπει κατά προτεραιότητα να αντιμετωπισθεί από εμάς, αν θέλουμε κάποτε να κινηθούμε σε θετική κατεύθυνση και να αρθούμε υπεράνω των δυσμενών αυτών καταστάσεων που ζούμε.
Ιωάννης Δαύρος
Ιωάννης Δαύρος
Μιά παλιά φωτογραφία από παρέλαση του 1ου Γυμνασίου Αρρένων Τρίπολης.
Διακρίνονται: Σημαιοφόρος Α. Καρύδης, παραστάτες Γ. Γκίκας, Ι. Δαύρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου