ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΙΟΥ

Υπάρχουν σήμερα σύγχρονα ειδικά συστήματα, τα οποία μπορούν να φανούν εξαιρετικά χρήσιμα στην ανίχνευση και στην αντιμετώπιση του μεγάλου θέματος των ημερών, δηλαδή του κορωνοιού.

Τα συστήματα αυτά βασίζονται κυρίως σε σύγχρονα υπολογιστικά συστήματα εφαρμογών της «Θεωρίας του Χάους ή των Πολύπλοκων Συστημάτων» και της «Θεωρίας των Πληροφοριών» και αποτελούν την πιο προηγμένη και αποτελεσματική μέθοδο διάγνωσης και θεραπείας. Πιο συγκεκριμένα, σε επίπεδο διάγνωσης λειτουργικών ή οργανικών διαταραχών, μέσω της ανίχνευσης και του προσδιορισμού με ακρίβεια της αύξησης του βαθμού εντροπίας μίας ή περισσοτέρων περιοχών του ανθρωπίνου οργανισμού, έχουν τη δυνατότητα να μας δώσουν 80%-90% περισσότερες πληροφορίες απ’ ότι η Μαγνητική Τομογραφία. Το τεράστιο πλεονέκτημά τους, όμως, είναι ότι εκεί που προσδιορίζονται αυτές οι διαταραχές, έχουμε τη μοναδική δυνατότητα να κάνουμε (εικονικές) εν τω βάθει ιστολογικές αναλύσεις, φθάνοντας μέχρι τα κύτταρα, όπου προσδιορίζονται με μεγάλη ακρίβεια οι όποιες αλλοιώσεις και διαταραχές. Στο σημείο αυτό, η ανάλυση φθάνει στον πυρήνα και το DNA των κυττάρων, όπου τελικώς μπορεί να ανιχνευθεί η εγγραφή στο «κομπιούτερ DNA», η οποία συνήθως αποτελεί και την πρωτογενή αιτία των διαταραχών, με συνέπεια πλέον αυτή, βάσει της συγκεκριμένης διαγνωστικής προσέγγισης, να προσδιορίζεται με ακρίβεια και να ταυτοποιείται πλήρως. Ακολούθως τα συγκεκριμένα υπολογιστικά συστήματα μας δίνουν την επίσης μοναδική δυνατότητα να διορθώσουμε, ή και να ανατάξουμε πλήρως, όλες τις διαταραχές σε όλα τα επίπεδα. Για να το πούμε απλά και παραστατικά, αυτό που στην ουσία γίνεται με τη συγκεκριμένη διαδικασία είναι ότι το «υπολογιστικό σύστημα άνθρωπος» συνδέεται, μέσω ενός «interface» (όπως θα λέγαμε στη γλώσσα των υπολογιστών), με ένα από τα συγκεκριμένα υπολογιστικά συστήματα και όλη η διαγνωστική και θεραπευτική διαδικασία γίνεται μέσω της ανταλλαγής πληροφοριών δύο υπολογιστικών-πληροφοριακών συστημάτων, αλλά και της δυνατότητας εισαγωγής ή και τροποποίησης πληροφοριών από το ένα σύστημα στο άλλο!

 

Δείτε σχετικά στον παρακάτω σύνδεσμο (κάνοντας "κλικ"):

 

ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ ΓΙΑ ΚΟΡΩΝΟΙΟ 

 

 

ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΝ ΠΑΣΧΕΤΕ ΑΠΟ ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟ

Αν απαντήσετε θετικά στις ακόλουθες ερωτήσεις είναι πολύ πιθανό να πάσχετε από υπερθυρεοειδισμό.

• Έχετε χάσει πρόσφατα βάρος;
• Έχει μεταβληθεί η ορεξή σας; (συνήθως αυξάνεται)
• Έχετε παρατηρήσει αύξηση στην συχνότητα των κενώσεών σας ή ακόμα και διάρροια;
• Έχετε παρατηρήσει πρόσφατα δυσανεξία στη ζέστη;
• Υποφέρετε από υπερβολική εφίδρωση;
• Μήπως η καρδιά σας χτυπά γρήγορα ή έχετε αίσθημα παλμών;
• Έχετε παρατηρήσει αλλαγή στη διάθεσή σας (π.χ.νευρικότητα,ευερεθιστότητα)
• (Για γυναίκες) Αποκτήσατε πρόσφατα διαταραχές έμμηνου ρύσεως;

Υπερθυρεοειδισμό ονομάζουμε την παθολογική κατάσταση που οφείλεται σε υπερβολική παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών. Δύο είναι οι κυριότερες μορφές υπερθυρεοειδισμού :

1. Η τοξική διάχυτος βρογχοκήλη, ή όπως είναι και πιο ιατρικά γνωστή νόσος του Graves, ή νόσος του Basedow, όπου όλος ο θυρεοειδής αδένας υπερλειτουργεί και
2. Η τοξική οζώδης βρογχοκήλη, όπου στον θυρεοειδή αναπτύσσεται ένας ή περισσότεροι όζοι που υπερπαράγουν θυρεοειδικές ορμόνες.
Ανάλογα με τον αριθμό των όζων η μορφή αυτή του υπερθυρεοειδισμού διακρίνεται σε πολυοζώδη, όπου πάνω στο θυρεοειδή αναπτύσσονται πολλοί όζοι και στο μονήρες τοξικό αδένωμα όπου πάνω στον θυρεοειδή εμφανίζεται ένας μόνον όζος.

Ο υπερθυρεοειδισμός προσβάλλει συχνότερα γυναίκες και οι κλινικές του εκδηλώσεις ποικίλουν ανάλογα με τη βαρύτητα και τη διάρκεια της νόσου. Όχι σπάνια ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί για μεγάλο χρονικό διάστημα να διατρέχει σε λανθάνουσα μορφή, χωρίς να προκαλεί κανένα σύμπτωμα, ή να προκαλεί ελαφρά συμπτώματα, τα οποία τις περισσότερες φορές δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά, όχι μόνον από τον ασθενή, αλλά και από τον γιατρό.

Στις πιο σοβαρές μορφές το άτομο παραπονείται για νευρικότητα, ευσυγκινησία, μυϊκή αδυναμία και εύκολη κόπωση, αϋπνίες, ταχυκαρδία και εύκολο λαχάνιασμα ή καρδιακές αρρυθμίες, που ο ασθενής τις περιγράφει σαν προκάρδιους παλμούς και σταμάτημα της ανάσας.

Παράλληλα ο ασθενής έχει εξάψεις και δεν ανέχεται τη ζέστη, η όρεξή του είναι αυξημένη και ενώ τρώει συνήθως πολύ, χάνει βάρος και αδυνατίζει, δεν είναι δε σπάνιες και οι διάρροιες. Υπάρχει τρόμος των χεριών και ιδιαίτερα των δακτύλων, που γίνεται πιο εμφανής όταν τα δάκτυλα βρίσκονται σε υπερέκταση (τεντωμένα), ενώ οι παλάμες τους συνήθως είναι ζεστές και μόνιμα ιδρωμένες. Επίσης, σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν πόνοι στα κόκαλα λόγω της προκαλούμενης οστεοπόρωσης και προπέτεια των οφθαλμών (ο γνωστός εξόφθαλμος) που παρουσιάζεται συχνότερα σε νεαρά άτομα.

Ο καλύτερος τρόπος διάγνωσης και αντιμετώπισης και αυτής της πάθησης σήμερα είναι μέσω ειδικών υπολογιστικών συστημάτων. Δείτε σχετικά παρακάτω, κάνοντας "κλικ" στον σύνδεσμο:

 

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΠΑΘΗΣΗΣ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΛΑΡΥΓΓΑ, ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΗ, ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΟΥ

Ο καρκίνος του λάρυγγα είναι ένας από τους συχνότερους καρκίνους και στο συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων οφείλεται στο κάπνισμα που συνδυάζεται με την κατανάλωση αλκοόλ. Εμφανίζεται κατά πέντε φορές πιο συχνά στους άνδρες και σε τρεις στις τέσσερις περιπτώσεις εμφανίζεται επάνω στις φωνητικές χορδές, αλλάζοντας τη χροιά της φωνής, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει τον ασθενή έγκαιρα στον γιατρό και τελικά να σωθεί. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον καρκίνο του πνεύμονα, ο καρκίνος του λάρυγγα οφείλεται σχεδόν πάντοτε στο κάπνισμα, που σημαίνει ότι ο καρκίνος αυτός μπορεί να αποφευχθεί, αν κάποιος δεν ξεκινήσει το κάπνισμα ή το κόψει έγκαιρα.

Στην καρκινογένεση του καρκίνου υου λάρυγγα σημαντικό ρόλο παίζει η ύπαρξη συγκεκριμένου τύπου ογκογονιδίου, το οποίο όταν ενεργοποιηθεί, υπό την επενέργεια κάποιου καρκινογόνου παράγοντα, δημιουργείται η πρωτογενής καρκινική εξαλλαγή των κυττάρων που τελικά νοσούν. Ως οι πιο σημαντικοί καρκινογόνοι παράγοντες για τον καρκίνο του λάρυγγα θεωρούνται ο καπνός του τσιγάρου και η κατάχρηση αλκοολούχων ποτών. Επίσης, είναι γνωστό ότι η βλάβη που προκαλεί το τσιγάρο εξαρτάται από τον συνολικό χρόνο καπνίσματος, αλλά και από τη συνολική ποσότητα καπνού που καταναλώθηκε, όπως και η βλάβη που προκαλεί το αλκοόλ εξαρτάται κυρίως από την συνολική ποσότητα που καταναλώθηκε. Εξ άλλου, έχει διαπιστωθεί ότι το κάπνισμα σε συνδυασμό με την κατάχρηση αλκοόλ πολλαπλασιάζει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του λάρυγγα. Άλλοι λιγότερο σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του λάρυγγα θεωρούνται: Η γαστροφαρυγγική παλινδρόμηση, ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων, η εισπνοή αμιάντου και σκόνης ξύλου, καθώς και οι ακτινοβολίες.

Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση αυτού του καρκίνου, όπως και του καρκίνου γενικώτερα, μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην καλή εξέλιξη της υγείας του πάσχοντος, αλλά μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην πλήρη ίασή του. Η πρώιμη και έγκαιρη διάγνωση, κατά την κλασική Ιατρική, μπορεί να γίνει με τους εξής τρόπους: Το ιατρικό ιστορικό, τη σωστή αξιολόγηση των συμπτωμάτων, την κλινική εξέταση, την ενδοσκοπική εικόνα, τον απεικονιστικό έλεγχο ( U/S – CT – MRI ) και τις εργαστηριακές εξετάσεις (κυτταρολογικές και ιστολογικές). Όμως, ως η καλύτερη μέθοδος πρόληψης, όπως επίσης και η πιο ακριβής και αποτελεσματική μέθοδος πολύ πρώιμης και έγκαιρης διάγνωσης, αλλά και εκτροπής του καρκίνου του λάρυγγα, καθώς και των άλλων νοσηρών καταστάσεων, θεωρείται η μέθοδος μέσω ειδικών σύγχρονων υπολογιστικών συστημάτων.

 

Δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο (κάνοντας "κλικ") σχετικό περιστατικό:

 

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΣΕ ΠΡΟΔΡΟΜΟ ΣΤΑΔΙΟ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Μία νέα επιστημονική θεωρία της Κβαντομηχανικής επιβεβαιώνει παλαιότερες θεωρίες, φιλοσοφικές αναφορές και αρχαίες διδασκαλίες, σύμφωνα με την οποία η πραγματικότητα είναι προϊόν της συνείδησής μας και ο θάνατος δεν είναι το τέλος όπως συνηθίζουμε να πιστεύουμε, αλλά μία συνέχεια άπειρων πιθανοτήτων και μία ατέρμον διαδικασία διαρκούς «είναι». Η καινούργια αυτή προσέγγιση στον μεγαλύτερο φόβο του ανθρώπου, αυτόν του θανάτου, λέγεται Βιοκεντρισμός, και προέρχεται τόσο από τον χώρο της Κβαντικής Φυσικής και της Θεωρίας των Παράλληλων Συμπάντων, όσο και από τον ίδιο τον Αϊνστάιν, έχει δε προταθεί το 2007 από τον Αμερικανό επιστήμονα Dr. Robert Lanza.

Όπως υπονοεί και η λέξη Βιοκεντρισμός, η ζωή και η βιολογία είναι κομβικής σημασίας στην ύπαρξη, την πραγματικότητα και το Σύμπαν και το πιθανότερο είναι ότι μάλλον η ζωή δημιουργεί το Σύμπαν. Επίσης, ο ο ίδιος ο Lanza υποστηρίζει ότι η υπεροχή της συνείδησης είναι χαρακτηριστική στο έργο του Ντεκάρτ, του Καντ, του Λάιμπνιτς, του Μπέρκλεϋ, του Σοπενχάουερ και του Μπερξόν και ίδιος βλέπει αυτήν την τοποθέτηση ως υποστήριξη του κεντρικού ισχυρισμού ότι αυτό που ονομάζουμε χώρος και χρόνος είναι μορφές της αντίληψης της αίσθησης των ζώων, και όχι εξωτερικά φυσικά αντικείμενα.

Ο Lanza υποστηρίζει ότι ο Βιοκεντρισμός προσφέρει μια άλλη ματιά σε πολλά μεγάλα παζλ της επιστήμης, συμπεριλαμβανομένης της Αρχής της Αβεβαιότητας του Heisenberg, του πειράματος της διπλής σχισμής καθώς και της λεπτής ρύθμισης των δυνάμεων, των σταθερών, όπως και των νόμων που διαμορφώνουν το Σύμπαν που αντιλαμβανόμαστε. Σύμφωνα με ένα άρθρο στο περιοδικό Discover με βάση το βιβλίο του Lanza, ο Βιοκεντρισμός προσφέρει ένα πιο ελπιδοφόρο τρόπο για να συγκεντρωθεί μαζί όλη η Φυσική, καθώς οι επιστήμονες προσπαθούν να το κάνουν αυτό μετά από τις ανεπιτυχείς προσπάθειες για τις ενοποιημένες θεωρίες πεδίου του Einstein πριν από 80 χρόνια. Έτσι, η θεωρία του Lanza για τον Βιοκεντρισμό έχει τις παρακάτω επτά αρχές:

1. Αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως πραγματικότητα είναι μία διαδικασία που περιλαμβάνει τη συνείδησή μας. Μία «εξωτερική» πραγματικότητα, αν υπήρχε, θα έπρεπε εξ ορισμού να υπήρχε στον χώρο. Αλλά αυτό δεν έχει νόημα, επειδή ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι απόλυτες πραγματικότητες, αλλά τα εργαλεία του ανθρώπινου νου και των ζώων.
2. Οι εξωτερικές και εσωτερικές αντιλήψεις μας είναι άρρηκτα συνυφασμένες και είναι αλήθεια ότι πρόκειται για διαφορετικές πλευρές του ίδιου νομίσματος, ενώ δεν μπορούν να διαχωριστούν το ένα από το άλλο.
3. Η συμπεριφορά των υποατομικών σωματιδίων, στην πραγματικότητα όλα τα σωματίδια και τα αντικείμενα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την παρουσία ενός παρατηρητή. Χωρίς την παρουσία ενός παρατηρητή με συνείδηση, αυτά στην καλύτερη περίπτωση υπάρχουν σε μια απροσδιόριστη κατάσταση, ως κύματα πιθανότητας.
4. Χωρίς συνείδηση, η "ύλη" κατοικεί σε μια ακαθόριστη κατάσταση των πιθανοτήτων. Κάθε σύμπαν που θα μπορούσε να είχε προηγηθεί της συνείδησης θα ​​υπήρχε μόνο σε μια πιθανή κατάσταση.
5. Η δομή του Σύμπαντος είναι δυνατόν να εξηγηθεί μόνο μέσα από τον Βιοκεντρισμό. Το Σύμπαν είναι συντονισμένο με ακρίβεια για την ύπαρξη της ζωής, που αποκτά το νόημα της καθώς η ζωή δημιουργεί το Σύμπαν. Το «Σύμπαν» είναι απλά η πλήρης χωρο-χρονική λογική του εγώ.
6. Ο χρόνος δεν έχει πραγματική ύπαρξη έξω από την αντίληψη του ζώου . Είναι η διαδικασία με την οποία αντιλαμβανόμαστε τις αλλαγές στο Σύμπαν.
7. Ο χώρος, όπως και ο χρόνος, δεν είναι ένα αντικείμενο ή ένα πράγμα. Ο χώρος είναι μια άλλη μορφή της κατανόησης της ζωικής μας κατανόησης και δεν έχει μία ανεξάρτητη πραγματικότητα. Μεταφέρουμε τον χώρο και τον χρόνο γύρω μας, σαν το καβούκι, όπως κάνουν οι χελώνες ή τα κοχύλια. Έτσι, δεν υπάρχει μία απόλυτη αυτο-υπάρχουσα μήτρα στην οποία συμβαίνουν τα φυσικά γεγονότα ανεξάρτητα από τη ζωή.

Σύμφωνα με ένα από τα θεμελιώδη αξιώματα της επιστήμης (Αρχή Λαβουαζιέ)  καμίας μορφής ενέργεια δεν χάνεται, δεν δημιουργείται και δεν καταστρέφεται, αλλά απλά υπάρχει. Ξεκινώντας από αυτό, και με δεδομένο ότι ο εγκέφαλος είναι μια τεράστια γεννήτρια ενέργειας, οι επιστήμονες πιθανολογούν ότι ο εγκέφαλος, όταν σταματήσει λόγω θανάτου να λειτουργεί, είναι πιθανόν να μεταβιβάζεται σε ένα παράλληλο Σύμπαν. Για τους μελετητές, η Θεωρία των Παράλληλων Συμπάντων, είναι μία πραγματικότητα πολύ πιο αντικειμενική από αυτό που θεωρούμε πραγματικότητα δεδομένου ότι έννοιες όπως ο χώρος και ο χρόνος, θεμελιώδεις όσον αφορά την προσέγγιση μας απέναντι στην πραγματικότητα, δεν υφίστανται όπως τις αντιλαμβανόμαστε. Οτιδήποτε ο εγκέφαλος επεξεργάζεται και χρησιμοποιεί σαν πληροφορία, είναι απλά ένα εργαλείο κατανόησης ενός συγκεκριμένου χωροχρόνου, δηλαδή, μίας συγκεκριμένης πραγματικότητας, γεγονός που αποδεικνύεται, άλλωστε, από την ανικανότητα του εγκεφάλου να κατανοήσει την ύπαρξη του συμπαντικού απείρου, αφού ο προγραμματισμός του κάνει αντιληπτά και κατανοητά μόνο τα πεπερασμένα σύνολα. Σε ένα Σύμπαν χωρίς χώρο και χρόνο (με τις έννοιες που εμείς τους δίνουμε), όπως στην ουσία έχει αποδειχτεί ότι είναι το Σύμπαν, η έννοια του θανάτου, δηλαδή του τέλους, πολύ απλά δεν υφίσταται λέει ο Robert Lanza και υποστηρίζει ότι η εμπειρία του θανάτου, όπως τον βιώνουμε με τον συγκεκριμένης λειτουργίας εγκέφαλό μας, δεν ανταποκρίνεται σε μία αντικειμενική πραγματικότητα. Άλλωστε και ο ίδιος ο Αϊνστάιν είχε παραδεχτεί με αφορμή τον θάνατο ενός φίλου του: «Ο φίλος μου έφυγε από αυτόν τον κόσμο, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα, γιατί άνθρωποι σαν κι εμάς γνωρίζουμε ότι ο διαχωρισμός ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, είναι απλά και μόνο μία πεισματάρικη ψευδαίσθηση». Σύμφωνα με μελέτη των σχετικών επιστημόνων, η αθανασία δεν είναι μια διαρκής ύπαρξη σε έναν κόσμο δίχως τέλος γιατί πολύ απλά σαν έννοια, κατοικεί έξω από την έννοια του χρόνου όπως τον ξέρουμε και σε έναν κόσμο έξω από την αντιληπτική μας ικανότητα, κι από ότι θεωρούμε πραγματικό και μη. Όσο δεδομένη είναι η περιορισμένη μας ικανότητα στον προσδιορισμό της πραγματικότητας άλλο τόσο είναι και η ικανότητά μας στον προσδιορισμό της μη πραγματικότητας. Αυτής που δεν περιορίζεται από τον χώρο, τον χρόνο και τους νόμους του Σύμπαντος, αλλά επεκτείνεται σε ολόκληρη τη δημιουργία και τις παράλληλες, καθώς και άπειρες, όπως και ο χωροχρόνος, μορφές της.

Δείτε σχετικά:

ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ

ΡΩΤΑΣ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ; ΝΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ!

Να αγαπάς με πάθος πολύ! Να αγαπάς ότι σε συγκινεί και ότι ονειρεύεσαι! Να αγαπάς γιατί νιώθεις και θέλεις! Να αγαπάς επειδή ξημερώθηκες και να αγαπάς που νυχτώθηκες! Να αγαπάς εκεί που κοιτάς και κει που βαδίζεις! Να αγαπάς τον εαυτό σου και το καθρέπτισμά του στους άλλους! Να αγαπάς χωρίς σκέψη και χωρίς μέλλον! Να αγαπάς γιατί υπάρχεις, γιατί δίνεις και γιατί δέχεσαι! Να αγαπάς τόσο, που να επιτρέψεις σε εσένα να είσαι, να γίνεις και να έχεις το πεπρωμένο σου.

Να είσαι εσύ! Πάντα! Και όταν σε απορρίπτουν γι αυτό που είσαι! Και όταν θέλουν κάτι άλλο από αυτό που είσαι! Και όταν νομίζεις ότι δεν σου βγαίνει αυτό που είσαι! Να είσαι εσύ! Πάντα! Και αν βρεις πόρτες κλειστές! Και αν σου έχουν γυρισμένες πλάτες! Και αν σου λένε άλλαξε για να γίνεις αποδεκτός! Να είσαι εσύ! Πάντα! Γιατί όταν σε πλησιάσω και είσαι εσύ, οι καρδιές μας θα ανταλλάξουν λόγια που το στόμα δεν βγάνει. Οι ψυχές μας θα δουν εικόνες που τα μάτια αδυνατούν! Και στο βάθος μας, θα ξέρουμε ότι δεν διαφέρουμε και τόσο πολύ. Να είσαι εσύ! Πρωτίστως για σένα! Και όταν είσαι για εσένα, είσαι για όλους. Γιατί δεν διαφέρουμε και τόσο πολύ!

Να θες! Μην το φοβάσαι, μην το ντρέπεσαι. Να θες! Είσαι ο κληρονόμος αυτής της ζωής και όσο αναπνέεις δικαιούσαι. Να θες! Με όραμα, με πίστη, με πρόγραμμα, με δράση. Να θες! Με βλέμμα σταθερό σε αυτό που θες, ώστε να πας εκεί που θες και όχι εκεί που τελικά θα κοιτάζεις. Να θες! Με ευγνωμοσύνη για ότι έχεις μέχρι σήμερα, ώστε να έχεις τα θεμέλια για τις απολαβές του αύριο. Να θες! Τόσο πολύ, που να το ζεις σαν να το έχεις. Τόσο έντονα, που να το αισθάνεσαι. Τόσο απόλυτα, που να αποκλείεις από το μυαλό σου οποιαδήποτε άλλη κατάληξη. Να θες! Χωρίς φόβο, αλλά με πάθος. Και τότε, περίμενε να το απολαύσεις!

Να αναζητάς συνέχεια την Αλήθεια! Όχι με τα μάτια. Αυτά, δεν την βλέπουν. Η γη δεν είναι επίπεδη και ο ήλιος δεν γυρίζει γύρω της. Ούτε με τα αυτιά. Αυτά, δεν την ακούν. Δεν είσαι αυτό που σου λένε οι άλλοι ότι είσαι, ούτε μπορείς μόνο τα θέλω τους. Αλλά ούτε και με τη σκέψη. Η σκέψη σου, είναι μόνο μια σταγόνα αντίληψης μέσα στον ωκεανό της Αλήθειας. Μην ζητάς το πεπερασμένο να συλλάβει το άπειρο. Να αναζητάς συνέχεια την Αλήθεια. Με τους χτύπους της καρδιάς σου. Χτυπάει δυνατά όποτε την πλησιάζεις. Με την ψυχή σου. Αυξάνεται όποτε την αγγίζεις. Με την Αγάπη σου. Σου αποκαλύπτεται απλόχερα όποτε τη βιώνεις.

Να είσαι προετοιμασμένος. Ο δρόμος έχει αγκάθια. Αυτά που επέτρεψες να μεγαλώσουν στον κήπο σου. Ο δίπλα θα κοιτάξει να σε φρενάρει. Αυτό του ζήτησες όταν του επέτρεψες να σε κρίνει. Το μυαλό σου θα βλέπει αδιέξοδα. Έτσι στο εκπαίδευσαν να κάνει. Να είσαι προετοιμασμένος. Το σπόρο των προσδοκιών σου, μην τον ξεφυτεύεις συνέχεια για να δεις αν φύτρωσε. Και να σε πατάνε, και να χωθείς βαθιά μέσα στο χώμα, και να σκοτεινιάσει γύρω σου, μην ξεχνάς ότι μόλις φυτρώσεις, θα κατευθυνθείς προς τα ουράνια. Να είσαι προετοιμασμένος. Οι γύρω ζουν με το σύνηθες, με το γνωστό, με το τετριμμένο. Θέλουν την επανάληψη, την ασφάλεια, τη σιγουριά. Και αντιδρούν σε κάθε τι νέο. Πρώτα το χλευάζουν, μετά το πολεμούν και στο τέλος το κάνουν τμήμα της ζωής τους.

Να ζητάς! Αν θες κάτι να λάβεις, να το ζητάς! Όπως ακριβώς το θες. Όπως το σκέφτεσαι. Όπως ακριβώς το νοιώθεις, όταν στοιχειώνει τα όνειρά σου. Αν δεν τα έχει στοιχειώσει, δεν το θες πολύ! Να ζητάς! Όπως όταν παραγγέλνεις σε ένα εστιατόριο το φαγητό που θες να φας. Κανείς δεν έφαγε ποτέ τίποτα, απλά δηλώνοντας στο σερβιτόρο «πεινάω». Και αν τελικά αυτός του έδωσε, έφαγε αυτό που ο σερβιτόρος ήθελε και όχι αυτό που τραβούσε η καρδιά του. Να ζητάς! Το πεπρωμένο σου, το όνειρό σου, την κληρονομιά σου, αυτό που κάνει τα κύτταρά σου ευτυχισμένα, το νιώθεις, το γνωρίζεις. Να το ζητάς! Συνέχεια και άσχετα με το που βρίσκεσαι τώρα!

ΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Αυτοί που αντιμετωπίζουν τη ζωή με αισιοδοξία έχουν περισσότερες πιθανότητες να φτάσουν τα 85 έτη και γενικά να ζήσουν περισσότερο, όπως αποκαλύπτει νέα έρευνα την οποία επικαλείται η βρετανική εφημερίδα Guardian.

Τα μέχρι σήμερα ερευνητικά δεδομένα είχαν δείξει ότι η αισιοδοξία σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο καρδιακών νόσων και πρώιμου θανάτου. Η παρούσα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» είναι η πρώτη που διερεύνησε τη σύνδεση της αισιοδοξίας με το προσδόκιμο ζωής.

«Υπάρχουν ενδείξεις ότι η μακροζωία σχετίζεται με την καλή υγεία και με τη ζωή χωρίς αναπηρίες. Η σημασία της συγκεκριμένης έρευνας έγκειται στο ότι μας δίνει τη δυνατότητα να προωθήσουμε την υγιή γήρανση μέσω της καλλιέργειας ψυχοκοινωνικών στοιχείων της προσωπικότητας, όπως η αισιοδοξία», δήλωσε η Λιούιν Λι, επικεφαλής συντάκτης της έρευνας, από τη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Βοστόνης.

Για την εξέταση της σχέσης της αισιοδοξίας με τη μακροζωία οι ερευνητές χώρισαν ένα δείγμα 70.000 γυναικών με μέσο όρο ηλικίας τα 70 έτη σε τέσσερις ομάδες ανάλογα με το επίπεδο αισιοδοξίας τους. Οι ομάδες παρακολουθήθηκαν από το 2004 έως το 2014. Διαπιστώθηκε ότι η διάρκεια ζωής της ομάδας με τις πιο αισιόδοξες γυναίκες ήταν κατά 15% μεγαλύτερη.

Παράλληλα, το δείγμα των ανδρών που χρησιμοποιήθηκε από τους ερευνητές υπήρξε αντικείμενο παρακολούθησης την περίοδο 1986 έως 2016, χωρίστηκε σε πέντε ομάδες και είχε μέσο όρο ηλικίας τα 62 έτη. Βρέθηκε ότι η ομάδα των πιο αισιόδοξων ανδρών ζούσε 11% περισσότερο από την ομάδα των λιγότερο αισιόδοξων.

Οι ερευνητές υποστήριξαν ότι αυτοί που ήταν πιο αισιόδοξοι υιοθετούσαν επίσης πιο υγιεινές συνήθειες και τρόπο ζωής. Όταν λήφθηκαν υπόψη το επίπεδο σωματικής άσκησης, η διατροφή, το κάπνισμα και το αλκοόλ, οι πιο αισιόδοξες γυναίκες φάνηκε να έχουν 9% μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από τις λιγότερο αισιόδοξες. Στους άντρες το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 10%..

Επίσης, τα πιο αισιόδοξα άτομα, τόσο οι γυναίκες όσο και οι άντρες, είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να φτάσουν τα 85 χρόνια. Συγκεκριμένα, οι γυναίκες που ήταν πιο αισιόδοξες είχαν 20% μεγαλύτερες πιθανότητες να φτάσουν αυτή την ηλικία.

Η Λι υπογραμμίζει ότι οι λόγοι για τους οποίους η αισιοδοξία σχετίζεται με τη μακροζωία είναι ακόμη άγνωστοι.

«Οι πιο υγιεινές συνήθειες, τα λιγότερα συμπτώματα κατάθλιψης και οι περισσότεροι κοινωνικοί δεσμοί εξηγούν εν μέρει αυτή τη σχέση», τονίζει η ίδια, προσθέτοντας την πιθανότητα να υπάρχουν και άλλοι μηχανισμοί που διαμεσολαβούν τη σχέση τη αισιοδοξίας με τη μακροβιότητα, όπως για παράδειγμα η καλύτερη διαχείριση του άγχους.

Η δρ. Κάθριν Χαρτ, ειδικός στην ψυχολογία της υγείας στο Πανεπιστήμιο Σίτι του Λονδίνου, εξηγεί ότι η σωματική ευεξία παίζει ρόλο στη μακροζωία και είναι θετικό το ότι ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να ακολουθούν ισορροπημένη διατροφή και να ασκούνται τακτικά, ωστόσο, η έρευνα αυτή αναδεικνύει, κατά την ίδια, την αντίστοιχη σημασία της ψυχολογικής ευημερίας την οποία είναι σημαντικό να προωθήσουμε εξίσου.

Δείτε σχετικά και στον παρακάτω σύνδεσμο (κάνοντας "κλικ"):

ΟΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΜΕ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ, ΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ

Υπάρχουν τρεις τύποι καρκίνου του δέρματος και αυτοί είναι το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα, το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα και το μελάνωμα, που αποτελεί και τον πιο επικίνδυνο τύπο καρκίνου του δέρματος.

Ο καρκίνος του δέρματος αποτελεί τον πιο συχνό τύπο καρκίνου και είναι πολύ πιο συχνός στις χώρες με αυξημένη ηλιακή ακτινοβολία, όπως είναι η Ελλάδα. Έτσι, είναι γεγονός ότι ο καρκίνος του δέρματος εμφανίζεται συχνότερα στην περιοχή του δέρματος, που εκτίθεται στην ηλιακή ακτινοβολία, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε σημεία του σώματος που δεν είναι εκτεθειμένα.

Με βάση τους υπολογισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η συχνότητα εμφάνισης δερματικών καρκίνων συνεχίζει να αυξάνεται. Αριθμούμε παγκοσμίως περισσότερες από 2 εκατομμύρια περιπτώσεις δερματικών καρκίνων κάθε χρόνο, από τις οποίες οι 130.000 περιπτώσεις αφορούν το μελάνωμα. Έτσι, το ένα τρίτο του συνόλου των διαγνωσμένων καρκίνων στον κόσμο αφορά σε δερματικούς καρκίνους και ο αριθμός των θανάτων κάθε χρόνο, που οφείλονται σε καρκίνο του δέρματος, φτάνει τις 66.000. Η αύξηση του αριθμού των περιπτώσεων φαίνεται να σχετίζεται με την αλλαγή στη συμπεριφορά των ατόμων απέναντι στον ήλιο, δηλαδή, τις διακοπές σε ηλιόλουστες χώρες, την ηλιοθεραπεία με σκοπό το μαύρισμα του δέρματος κ.λ.π, οι οποίες και είναι συνήθειες που προστέθηκαν στη ζωή μας κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα.

Γενικώς, μείζονος σημασίας θέμα για την ανάπτυξη και την τελική έκβαση των καρκίνων του δέρματος είναι η πρόληψή τους.  Έτσι, ο προληπτικός έλεγχος τόσο για το μελάνωμα, όσο και για τους μη μελανωματικούς καρκίνους και η έγκαιρη διάγνωσή τους είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για τη μείωση της επίπτωσης του μελανώματος, που αποτελεί και την πιο επικίνδυνη μορφή καρκίνου του δέρματος, όπως και των σχετιζόμενων με αυτό θανάτων. Σημαντικότερο όλων είναι βέβαια το γεγονός ότι η διάγνωση στα πρώιμα στάδια των καρκίνων του δέρματος, αλλά και των προκαρκινικών δερματικών βλαβών, είναι εύκολο να γίνει πολλές φορές με μία απλή κλινική εξέταση, που μπορεί πραγματικά να οδηγήσει σε μείωση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας και τις περισσότερες φορές να αποβεί σωτήρια για τη ζωή.

Όσον αφορά τους μη μελανωματικούς καρκίνους του δέρματος, αυτοί είναι η πιο συχνή μορφή καρκίνου του δέρματος παγκοσμίως. Πιο συγκεκριμένα, οι μη μελανωματικοί καρκίνοι του δέρματος είναι η πιο συχνά εμφανιζόμενη κακοήθεια στον λευκό πληθυσμό, ενώ η επίπτωσή τους διαρκώς αυξάνεται. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο μέσος ρυθμός ετήσιας αύξησής τους στον λευκό πληθυσμό στην Ευρώπη, την Αμερική, τον Καναδά και την Αυστραλία είναι 3-8% από το 1960 και μετά. Κρίσιμης σημασίας, σχετικά με την πρόληψη των μη μελανωματικών καρκίνων του δέρματος, είναι η έγκαιρη διάγνωση της λεγόμενης ακτινικής υπερκεράτωσης, δηλαδή, μίας προκαρκινικής βλάβης που οφείλεται κυρίως στην ακτινοβολία και αυτό πρέπει να γίνει, όπως είναι φυσικό, πριν την εξέλιξή της σε ακανθοκυτταρικό ή βασικοκυτταρικό καρκίνωμα.

 

Με δεδομένο, ότι ο η πιο αποτελεσματική και αποδοτική μέθοδος πρόληψης, που υπάρχει σήμερα, είναι αυτή που ασκείται στα πλαίσια της Βιοηλεκτρομαγνητικής Ιατρικής, αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι, μέσω αυτής, παρέχεται σε όλους μας η τεραστίας σημασίας δυνατότητα να αποφύγουμε κυριολεκτικά αυτόν τον μεγάλο κίνδυνο, τον μεγαλύτερο κίνδυνο από καρκίνο, δηλαδή, αυτόν του δέρματος.

 

Δείτε σχετικά (κάνοντας "κλικ") στον παρακάτω σύνδεσμο:

 

ΠΡΩΙΜΗ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

 

 

ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ: Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΑΣΤΙΓΑ

Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι συνήθως βαριά και μακροχρόνια νοσήματα, που είναι συνήθως και σχετικά δύσκολο να διαγνωσθούν, αλλά και να αντιμετωπισθούν, δεδομένου ότι οι διαθέσιμες θεραπείες τις περισσότερες φορές απλά καταστέλλουν τα συμπτώματα. Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις, που εμφανίζονται όταν ο οργανισμός επιτίθεται και καταστρέφει τα ίδια του τα κύτταρα, είναι η κύρια αιτία χρόνιων ασθενειών σήμερα και επηρεάζουν την υγεία περισσοτέρων ανθρώπων απ’ ότι επηρεάζουν τα καρδιακά νοσήματα και ο καρκίνος μαζί.

 

Η σαρκοείδωση είναι ένα αυτοάνοσο, πολυσυστηματικό και φλεγμονώδες νόσημα άγνωστης πρωτογενούς αιτίας, το οποίο μπoρεί να πρoσβάλλει σχεδόν κάθε όργανo τoυ σώματoς, αλλά oι πιο συνήθεις βλάβες αφορoύν τoυς πνεύμονες και τα λεμφαγγεία του μεσoθωρακίoυ με τους σύστοιχους λεμφαδένες. Επίσης, άλλα όργανα που μπορεί να προσβληθούν είναι τα μάτια, τo δέρμα, ο σπλήνας, το ήπαρ, η καρδιά, ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα, καθώς και τα οστά, οι αρθρώσεις και οι μυς. Η νόσος είναι πιο συχνή σε άτομα ηλικίας κάτω των 40 ετών, με κορύφωση στην ηλικιακή ομάδα των 25-35 ετών, καθώς και στις γυναίκες άνω των 50 ετών, ενώ είναι σπάνια στα παιδιά. Με δεδομένο ότι είναι αρκούντως δύσκολο να διαγνωσθεί και να θεραπευθεί με τις κλασικές ιατρικές μεθόδους, η έγκαιρη διάγνωσή της, καθώς και η θεραπεία της, με μεθόδους της Βιοηλεκτρομαγνητικής Ιατρικής, αποτελεί πραγματική σωτηρία για τους ατυχείς πάσχοντες, λόγω του αυξημένου βαθμού επικινδυνότητας της συγκεκριμένης νόσου.

 

Δείτε χαρακτηριστική περίπτωση στον παρακάτω σύνδεσμο (κάνοντας "κλικ"):

 

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΥΤΟΑΝΟΣΟ ΝΟΣΗΜΑ 

ΟΙ ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΩΣ Η ΒΑΣΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ;

Για το συγκεκριμένο θέμα έχει αναφερθεί πρώτος ο Ιπποκράτης, λέγοντας: "Όλα τα νοσήματα ξεκινούν από την ψυχή".

Πέραν πάσης αμφιβολίας, η διαταραχή της ψυχοσυναισθηματικής ισορροπίας και κυρίως το άγχος, το στρες, ο φόβος και τα αρνητικά συναισθήματα είναι η κοινή βάση ανάπτυξης των διαταραχών υγείας. Όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση άγχους και στρες, όλα τα κύτταρα του σώματος βιώνουν, ως κοινωνία, μια κατάσταση πολέμου και γι' αυτό βρίσκονται σε επιφυλακή, παίρνοντας θέση άμυνας. Τούτο συμβαίνει διότι, όταν ο οργανισμός αντιμετωπίζει κάποιον κίνδυνο, κινητοποιείται συνολικά για να μπορέσει να τον αντιμετωπίσει. Σε αυτήν την περίοδο του αυξημένου άγχους και στρες, βασικά οργανικά συστήματα, όπως το ανοσοποιητικό, το αναπαραγωγικό, το νευρικό κλπ., αναστέλλουν τη λειτουργία τους, εμποδίζοντας γενικώς την ανάπτυξή μας, μέχρι να αντιμετωπισθεί ο κίνδυνος.

Η πραγματική αιτία του άγχους και του επακόλουθου στρες είναι η κυτταρική μνήμη (υποσυνείδητο), όπου αποθηκεύονται όλες οι αρνητικές και θετικές μνήμες και πληροφορίες που έχουμε συλλέξει. Οι αρνητικές αναμνήσεις που είναι αποθηκευμένες στην κυτταρική μνήμη καθοδηγούν το σώμα να αντιδράσει με το άγχος και διαδικασίες στρες για να αμυνθεί. Αυτός ο τύπος αντίδρασης (αντίδραση "μάχης, ή φυγής") βρίσκεται καταγεγραμμένος στον αρχέγονο εγκέφαλο, ως κοινός τύπος αντίδρασης σ’ έναν επικείμενο κίνδυνο για όλα τα έμβια όντα και έχει μετατραπεί από μηχανισμός άμυνας, που να εξασφαλίζει την επιβίωση από πραγματικούς κινδύνους, σε μηχανισμό καταστροφής για τον άνθρωπο, αφού αφορά κυρίως υποτιθέμενους και φανταστικούς κινδύνους.

Στην κατάσταση άγχους και στρες πλήττεται συνολικά ο οργανισμός με συνέπειες και οργανικές επιπτώσεις σχεδόν σε όλα τα οργανικά συστήματα. Έτσι έχουμε κυρίως: Νευροψυχικές διαταραχές, δερματικές διαταραχές, εκδηλώσεις από τους μύες και τις αρθρώσεις, διαταραχές του καρδιαγγειακού, γαστρεντερικές διαταραχές, ορμονικές διαταραχές, διαταραχές από το αναπαραγωγικό, το ανοσοποιητικό κ. ά. Όλοι οι ειδικοί  οι ασχολούμενοι με την υγεία, έπειτα από πολυάριθμες έρευνες παγκοσμίως, συμφωνούν πλέον ότι η πρώτη αιτία που δημιουργεί τις ασθένειες είναι το άγχος και το συνοδό στρες και γενικότερα η ψυχοσυναισθηματική διαταραχή. Έχει αποδειχθεί πως, αν ο άνθρωπος παραμένει σε κατάσταση ψυχοσυναισθηματικής ανισορροπίας, άγχους και στρες για πολύ καιρό, στο 95% των περιπτώσεων θα ακολουθήσει κάποια ασθένεια.

Παρακάτω δείτε μερικά χαρακτηριστικά στοιχεία: Οι αγχώδεις διαταραχές είναι η πιο κοινή ψυχική ασθένεια στις Ηνωμένες Πολιτείες, που επηρεάζει 40 εκατομμύρια ενήλικες ηλικίας 18 ετών και άνω (το 18% του πληθυσμού των ΗΠΑ) και κοστίζουν στις ΗΠΑ περισσότερο από $ 42 δισεκατομμύρια τον χρόνο, σχεδόν το ένα τρίτο των $ 148 δισεκατομμυρίων της χώρας για τις συνολικές δαπάνες για την ψυχική υγεία, σύμφωνα με έκθεση που εκπονήθηκε από την ADAA (The Journal of Clinical Psychiatry, 60 (7), Ιούλιος 1999). Σύμφωνα με την Π.Ο.Υ., η κατάθλιψη επηρεάζει περίπου 350 εκατομμύρια ανθρώπους τον χρόνο παγκοσμίως, σε 5 χρόνια θα είναι η 2η σοβαρότερη ασθένεια στον κόσμο και μέχρι το έτος 2030 προβλέπεται να γίνει η σοβαρότερη ασθένεια στον κόσμο. Στις ΗΠΑ δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο δαπανώνται για αντικαταθλιπτικές αγωγές, αλλά τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας εκτιμούν ότι αποδίδουν μόνο στο 60% των περιπτώσεων. Το 2004 το University Medical Center που εδρεύει στο Ντάλας του Τέξας δημοσίευσε τα αποτελέσματα μίας έρευνας, στην οποία διαπίστωνε ότι οι περισσότερες θεραπείες που εφαρμόζονται σήμερα δεν αποτελούν κάτι περισσότερο από έναν επίδεσμο που απλά καλύπτει την πληγή και αυτό συμβαίνει γιατί αυτές κατατείνουν κυρίως στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων μίας ασθένειας και όχι της αιτίας που τη δημιουργεί.

Αυτό ακριβώς που είναι κοινός τόπος και έχει διατυπωθεί θεωρητικά από πολλούς και σπουδαίους επιστήμονες από όλον τον κόσμο, εμείς στο «Διεθνές Ιατρικό Συνέδριο Ψυχικής Υγείας», τον Μάϊο 2017 στην Αθήνα, ήμασταν οι πρώτοι που το αποδείξαμε τεκμηριωμένα. Και συγκεκριμένα ότι η «Κοινή Βάση όλων των νοσημάτων είναι η νοητική-ενεργειακή ανισορροπία».

Δείτε στον σύνδεσμο παρακάτω το σχετικό βίντεο της προαναφερθείσας διάλεξης:

Δρ ΔΑΥΡΟΣ: ΔΙΑΛΕΞΗ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ 2017 (ΒΙΝΤΕΟ)

 

Στον παρακάτω σύνδεσμο δείτε μία από τις καλύτερες μεθόδους θεραπείας των ψυχικών διαταραχών σήμερα:
 

Η ΠΙΟ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ

ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ

Στις νεότερες φυσικές επιστήμες και επιστημονικές θεωρίες, που εδραιώνουν τη σύγχρονη επιστημονική άποψη ότι οι άνθρωποι, όπως και οτιδήποτε υπάρχον στον υλικό-αισθητό κόσμο, είναι στην ουσία  υπολογιστικά - πληροφοριακά συστήματα, βασίζονται και τα πιο πρωτοποριακά, αλλά και πιο αποδοτικά συστήματα ακριβούς διάγνωσης και αποτελεσματικής θεραπείας, που κυριολεκτικά απογειώνουν τις δυνατότητες της Ιατρικής επιστήμης και υποδεικνύουν έτσι ποιό θα είναι και το μέλλον ευρύτερα στον χώρο της υγείας, όπου τίποτα δεν θα θυμίζει τη σημερινή λίγο-πολύ αδιέξοδη πραγματικότητα.

 

Τα συστήματα αυτά βασίζονται κυρίως σε σύγχρονα υπολογιστικά συστήματα εφαρμογών της «Θεωρίας του Χάους ή των Πολύπλοκων Συστημάτων» και της «Θεωρίας των Πληροφοριών» και αποτελούν την πιο προηγμένη και αποτελεσματική μέθοδο διάγνωσης και θεραπείας. Πιο συγκεκριμένα, σε επίπεδο διάγνωσης λειτουργικών ή οργανικών διαταραχών, μέσω της ανίχνευσης και του προσδιορισμού με ακρίβεια της αύξησης του βαθμού εντροπίας μίας ή περισσοτέρων περιοχών του ανθρωπίνου οργανισμού, έχουν τη δυνατότητα να μας δώσουν 80%-90% περισσότερες πληροφορίες απ’ ότι η Μαγνητική Τομογραφία. Το τεράστιο πλεονέκτημά τους, όμως, είναι ότι εκεί που προσδιορίζονται αυτές οι διαταραχές, έχουμε τη μοναδική δυνατότητα να κάνουμε (εικονικές) εν τω βάθει ιστολογικές αναλύσεις, φθάνοντας μέχρι τα κύτταρα, όπου προσδιορίζονται με μεγάλη ακρίβεια οι όποιες αλλοιώσεις και διαταραχές. Στο σημείο αυτό, η ανάλυση φθάνει στον πυρήνα και το DNA των κυττάρων, όπου τελικώς μπορεί να ανιχνευθεί η εγγραφή στο «κομπιούτερ DNA», η οποία συνήθως αποτελεί και την πρωτογενή αιτία των διαταραχών, με συνέπεια πλέον αυτή, βάσει της συγκεκριμένης διαγνωστικής προσέγγισης, να προσδιορίζεται με ακρίβεια και να ταυτοποιείται πλήρως. Ακολούθως τα συγκεκριμένα υπολογιστικά συστήματα μας δίνουν την επίσης μοναδική δυνατότητα να διορθώσουμε, ή και να ανατάξουμε πλήρως, όλες τις διαταραχές σε όλα τα επίπεδα. Για να το πούμε απλά και παραστατικά, αυτό που στην ουσία γίνεται με τη συγκεκριμένη διαδικασία είναι ότι το «υπολογιστικό σύστημα άνθρωπος» συνδέεται, μέσω ενός «interface» (όπως θα λέγαμε στη γλώσσα των υπολογιστών), με ένα από τα συγκεκριμένα υπολογιστικά συστήματα και όλη η διαγνωστική και θεραπευτική διαδικασία γίνεται μέσω της ανταλλαγής πληροφοριών δύο υπολογιστικών-πληροφοριακών συστημάτων, αλλά και της δυνατότητας εισαγωγής ή και τροποποίησης πληροφοριών από το ένα σύστημα στο άλλο!

 

Δείτε σχετικά παραδείγματα της συγκεκριμένης μεθόδου, κάνοντας "κλικ" στους παρακάτω συνδέσμους:

 

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ 

 

Η ΠΙΟ ΑΠΟΔΟΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΓΚΑΙΡΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ  

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ