ΤΟ DNA ΚΑΙ ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΜΑΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!

Σ’ ένα πείραμα στα εργαστήρια της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, ο Καθηγητής Poponin μελετούσε την κραδασμική συμπεριφορά (vibrational states) και τα διακριτά μοτίβα ταλάντωσης του ανθρώπινου DNA που βρισκόταν μέσα σε ένα διάλυμα. Η μελέτη του διαλύματος έγινε με την χρήση ενός πανάκριβου εργαστηριακού φασματογράφου, που ονομάζεται Φασματογράφος Συσχέτισης Φωτονίων από πηγές LASER της εταιρείας MALVERN. Εκεί, παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία, το φαινόμενο που ο ίδιος ο Poponin και ο συνερευνητής του Gariaev ονόμασαν «DNA Phantom Effect», ή Φαινόμενο Φαντασμικού-Αόρατου DNA.

Στα πειράματα του Poponin, εκείνο που πιστοποιήθηκε είναι το εκπληκτικό ότι, ο γύρω κενός χώρος εντός του φασματογράφου στον οποίο έχει τοποθετηθεί το δείγμα DNA για να υποστεί την διαδικασία διέγερσης και φασματογραφικής απεικόνισής του με LASER, συνεχίζει να κατέχει για κάποιο χρονικό διάστημα μετά την φυσική απομάκρυνση του δείγματος DNA, απολύτως τις ίδιες ιδιότητες που απεικονίζονται στο φάσμα όταν το δείγμα DNA βρισκόταν ακόμα κατά φυσικό τρόπο στη θέση του. Το συγκλονιστικό δε είναι ότι, ο αόρατος (κενός) αυτός χώρος αλληλεπιδρά πλέον ηλεκτρομαγνητικά με ορατά συμβατικά ηλεκτρομαγνητικά πεδία, όπως π.χ., το δικό μας ανθρώπινο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, ωσάν το ίδιο το αόρατο κενό του χώρου να ήταν φορέας υλικού – φυσικού DNA.

Τα πειράματα αυτά απέδειξαν την ύπαρξη των αόρατων στην ανθρώπινη αντίληψη κβαντικών ενεργειακών πεδίων, με τα οποία κάθε οργανική και ανόργανη ύλη αλληλεπιδρά, χωρίς η αντίληψή μας να καταγράφει την παραμικρή πληροφορία από αυτήν την αλληλεπίδραση. Τα πειραματικά δεδομένα που προέκυψαν από τα πειράματα αυτά, υποδηλώνουν μία παράπλευρη και αόρατη μη γραμμική συμπεριφορά, δηλαδή μια αχωροχρονική, ή κβαντική συμπεριφορά και αλληλεπίδραση του DNA μας με την κβαντική υφή του χώρου που μας περιβάλλει. Τα δεδομένα αυτά προσθέτουν ισχυρές αποδείξεις στην πορεία σύνθεσης μίας κβαντικής θεωρίας για τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνεται η ανθρώπινη συνείδηση.

Το πείραμα έγινε ως εξής: Το διάλυμα με το δείγμα του ανθρώπινου DNA τοποθετείται μέσα στον θάλαμο σκέδασης (διάχυσης) του φασματοσκοπίου και βάλλεται με μία εστιασμένη δέσμη Laser. Τα φωτόνια της δέσμης Laser που σκεδάζονται (διασκορπίζονται) από το δείγμα σε διάφορες γωνίες, συλλέγονται από κατάλληλα τοποθετημένους φωτοπολλαπλασιαστές, οι οποίοι καταγράφουν το πλήθος τους ανά κανάλι συλλογής. Τα διαγράμματα με τις κατανομές των φωτονίων μας αποκαλύπτουν ότι ο αριθμός των φωτονίων ελαττώνεται, πράγμα που σημαίνει ότι απορροφούνται από το δείγμα του DNA, το οποίο και διεγείρεται ενεργειακά και τίθεται έτσι σε κραδασμική κατάσταση (πάλλεται). Εξασφαλίζεται επίσης και διάγραμμα σκέδασης του κενού χώρου πριν να τοποθετηθεί το δείγμα, για να πιστοποιηθεί πως η μόνη σκέδαση που υπάρχει προηγουμένως είναι αυτή που οφείλεται στον τυχαίο θόρυβο του περιβάλλοντος, ο οποίος δημιουργεί τυχαίες σκεδάσεις.

Είναι όμως εκπληκτικό αυτό που παρατηρείται στα διαγράμματα σκέδασης που παίρνονται λίγο μετά την απομάκρυνση του δείγματος του DNA από τον φασματογράφο και την πλήρη απουσία οποιασδήποτε άλλης ουσίας στον χώρο σκέδασης της δέσμης, πλην του κενού. Ο κενός χώρος (το κενό) έχει καταγράψει-απομνημονεύσει την πληροφορία του διεγερμένου DNA, συμπεριφερόμενος όπως ακριβώς ένα DVD-R που καταγράφει δεδομένα πληροφοριών μέσω μίας δέσμης LASER. Δηλαδή, όταν στην συνέχεια, στον κενό τώρα χώρο του φασματογράφου, ξαναπέφτει η δέσμη LASER, ο χώρος συμπεριφέρεται με το να δηλώνει πάνω του (με το να έχει εγγεγραμμένη πάνω του) την πληροφορία, που έχει πάρει από το δείγμα του DNA που απουσιάζει πλέον, όπως ακριβώς συμβαίνει και με το εγγεγραμμένο DVD, όπου η ίδια δέσμη LASER που το έγραψε, το ξαναδιαβάζει. Με άλλα λόγια, είναι σαν ο χώρος να μην είναι κενός αλλά να έχει τη δική του υφή και υπόσταση, πάνω στην οποία έχουν εγγραφεί οι πληροφορίες που διαβάζονται.

Δείτε παρακάτω σχετικά (κάνοντας "κλικ" στον σύνδεσμο):

Η ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ, ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΣΕ ΕΝΑ ΟΡΓΑΝΟ ΠΟΥ ΑΦΑΙΡΕΘΗΚΕ, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ!

ΚΑΘΕ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΕΠΑΨΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΥΣΙΚΑ, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ

ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΖΟΝΤΑΙ, ΟΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ!