Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

ΚΟΙΝΟΣ ΠΑΡΟΝΟΜΑΣΤΗΣ Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ!

ΟΙ "FINANCIAL TIMES" ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΜΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΕΠΙΛΟΓΕΣ, ΜΕ ΚΟΙΝΟ ΠΑΡΟΝΟΜΑΣΤΗ ΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ.

Οι "Financial Times", σε κύριο άρθρο τους, αναφέρονται στην πιθανότητα της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και εκτιμούν ότι η Ελλάδα μένει ουσιαστικά με δύο επιλογές, είτε να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις και να χρεοκοπήσει εντός ευρωζώνης είτε να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις και να χρεοκοπήσει εκτός ευρωζώνης. Σε αυτό το άρθρο η άποψη, που τελικώς εκφράζεται, είναι ότι η επιστροφή της χώρας στο εθνικό νόμισμα θα έφερνε μεν ύφεση στην Ελλάδα, ωστόσο η απόσβεση του χρέους εν τέλει θα οδηγούσε την οικονομία στην ανάπτυξη.
Το άρθρο έχει τίτλο "Το Grexit αρχίζει και φαίνεται όλο και πιο εφικτό για την Αθήνα" και παραθέτοντας τις δηλώσεις που έκανε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην Αθήνα, ο οποίος απέκλεισε το ενδεχόμενο "κουρέματος" του ελληνικού χρέους και είπε πως η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, μας προτρέπει να αναρωτηθούμε εάν η προσήλωση στο "δόγμα Σόιμπλε" είναι οικονομικά ορθολογικό για την Ελλάδα, ή "μήπως θα πρέπει η Ελλάδα να ετοιμαστεί να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη ή να χρεοκοπήσει μέσα σε αυτή;" 
Στο τέλος στο άρθρο επισημαίνεται ότι η Ελλάδα έχει πλέον μόνο δύο επιλογές: "Η πρώτη είναι η χρεοκοπία εντός του ευρώ, που είναι όμως μία στρατηγική που απαιτεί πρόθυμους συμμάχους στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και την ΕΚΤ, η δε δεύτερη είναι να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις και η χρεοκοπία εκτός του ευρώ, μια απόφαση όμως, η οποία θα μπορούσε να παρθεί μονομερώς, εάν οι μακροοικονομικές καταστάσεις είναι σωστές".



ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ-ΠΟΙΗΤΗΣ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΓΙΑ ΝΟΜΠΕΛ!


Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ-ΠΟΙΗΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΡΑΝΙΩΤΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ 2013.

Την ύψιστη διάκριση, αυτή του Νόμπελ Ειρήνης, θα διεκδικήσει ο Έλληνας, ποιητής και γιατρός Δημήτρης Κρανιώτης, ο οποίος θα είναι υποψήφιος, μαζί με 76 άλλα μέλη του οργανισμού “Global Harmony Association” για το Νόμπελ Ειρήνης το 2013, ως συγγραφείς του βιβλίου για την παγκόσμια ειρήνη “The ABC of Harmony”.
 Ο Δημήτρης Π. Κρανιώτης γιατρός-παθολόγος και αναγνωρισμένος ποιητής, γεννήθηκε το 1966 στο Νέσσωνα Λάρισας και κατάγεται από το Στόμιο Λάρισας, όπου μεγάλωσε. Στη συνέχεια σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και τώρα ζει και εργάζεται στη Λάρισα ως ιατρός ειδικός παθολόγος, ενώ είναι παντρεμένος και πατέρας ενός αγοριού.
Εχει να επιδείξει πλούσιο συγγραφικό έργο, έχοντας εκδώσει επτά συνολικά ποιητικές συλλογές: Ιχνη (Λάρισα 1985), Πήλινα Πρόσωπα (Λάρισα 1992), Νοητή Γραμμή (μεταφρασμένη σε αγγλικά και γαλλικά, Λάρισα 2005), Dunes (Θίνες, μεταφρασμένη σε γαλλικά και ρουμάνικα, Βουκουρέστι, Ρουμανία 2007), Edda (Εδδα, μεταφρασμένη σε γαλλικά και ρουμάνικα, Βουκουρέστι, Ρουμανία 2010), Iluzione (Ψευδαισθήσεις, μεταφρασμένη στα αλβανικά, Βουκουρέστι, Ρουμανία 2010) και Ενδόγραμμα (Εκδόσεις Μαλλιάρης Παιδεία, Θεσσαλονίκη 2010). Για το έργο του αυτό, έχει βραβευτεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ στη Τσεχία γυρίστηκε ντοκιμαντέρ που αναφέρεται σ' αυτόν, το οποίο προβλήθηκε το 2012 από την κρατική τηλεόραση.
Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε 20 γλώσσες και έχουν δημοσιευθεί σε πολλές χώρες. Έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις, όπως: Τo 2007 στην Ινδία, που ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Λογοτεχνίας από τη World Academy of Arts and Culture και το 2008 που αναγορεύθηκε ακαδημαϊκός από τη Διεθνή Ακαδημία Micenei της Ιταλίας. Επίσης το 2009 αναγορεύθηκε ακαδημαϊκός από την Ακαδημία Tiberina της Ρώμης, το 2007 εκλέχθηκε στις ΗΠΑ πρόεδρος του 22ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Ποιητών (World Congress of Poets) και το 2011 τιμήθηκε ως Laureate Man of Letters (δαφνοστεφανωμένος) από την United Poets Laureate International (UPLI). Το 2011 διοργάνωσε το 22ο Παγκόσμιο Συνέδριο Ποιητών για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ιδρύοντας το 1ο Μεσογειακό Φεστιβάλ Ποίησης στη Λάρισα. Η συμμετοχή του σε λογοτεχνικές ενώσεις είναι και αυτή πολύ πλούσια. Είναι αντιπρόεδρος της United Poets Laureate International, αντιπρόεδρος της Ενωσης Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας, αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Γραμμάτων και Τεχνών Θεσσαλίας, μέλος της συντακτικής επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού «Γραφή» του Δήμου Λαρισαίων και μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών και διεθνών οργανισμών (WPM, IWA, UMEM, Poetas del Mundo, κ.ά.). Επιπροσθέτως έχει διατελέσει αντιπρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας, γεν. γραμματέας της Ιατρικής Εταιρείας Λάρισας και διευθυντής σύνταξης του ιατρικού περιοδικού «Ιπποκράτης» στη Λάρισα.


Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ!



ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ: ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ... ΙΔΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ!


Στο "Πρώτο Θέμα" της Κυριακής και σε σχετικό ρεπορτάζ, συνοδευόμενο μάλιστα από λίαν αποκαλυπτικές φωτογραφίες, μάθαμε γιά το καινούργιο "αμόρε" του κυβερνητικού εκπροσώπου Σίμου Κεδίκογλου, τη νεαρά και όμορφη δ/ίδα Αδαμαντία Κόλλια. Και στο "www.koutipandoras.gr", πληροφορηθήκαμε, ότι η συγκεκριμένη συνοδός - ερωτική σύντροφος του κ. υπουργού, διορίστηκε πρόσφατα στο πολιτικό γραφείο του κ. Κεδίκογλου, ως μετακλητή υπάλληλος. Η απόφαση μάλιστα δημοσιεύτηκε και στο Διαύγεια με ημερομηνία 13/05/2013, με την απόφαση διορισμού να έχει τεθεί σε εφαρμογή από το Μάρτιο του 2013... Και θυμηθήκαμε ότι αυτό είναι το δεύτερο ρουσφέτι του κ. Κεδίκογλου σε γυναίκα, συντοπίτισά του μάλιστα, την οποία είχε διορίσει σε θέση ειδικού συμβούλου στην ΕΡΤ με μισθό 3.000 ευρώ. Και μετά θυμηθήκαμε, ότι ο συγκεκριμένος υπουργός, πριν μας ανακοινώσει ότι κλείνει την ΕΡΤ, επειδή, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, είναι άντρο αδιαφάνειας και διαφθοράς, επί των ημερών του, είχε κάνει 28 προσλήψεις οι οποίες στοίχιζαν περί τις 100.000 ευρώ το μήνα και συμπεριλαμβάνονταν στη σχετική λίστα που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2012 (δείτε παρακάτω).


Στη συνέχεια και πηγαίνοντας ακόμη πιό πίσω, θυμηθήκαμε (...δυστυχώς γιά μας), ότι ο κ. Σίμος Κεδίκογλου ξεκίνησε την καριέρα του με σύμβαση ορισμένου χρόνου στην ΕΡΤ... Και αργότερα η σύμβασή του, όχι μόνο έγινε αορίστου χρόνου, αλλά αποσπάστηκε και για μετεκπαίδευση στο CNN στις ΗΠΑ και επί 4 χρόνια τον πλήρωνε η ΕΡΤ, γιά να βρίσκεται στην Αμερική και να μετεκπαιδεύεται!
Τότε ήταν που συνειδητοποιήσαμε, πολύ καλά, ότι δεν έχουμε ελπίδα σωτηρίας!... Διότι ο κ. Κεδίκογλου είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα από όλους εκείνους τους πολιτικούς, που λένε ότι θα μας ...σώσουν από τη κατάσταση, που οι ίδιοι ...μας έχουν φέρει... Και αντιλαμβανόμαστε πλήρως, ότι αυτοί, που υποδύονται τους "πυροσβέστες" και επιχειρούν δήθεν να σβήσουν τη φωτιά, είναι ...αυτοί που την έβαλαν... Και δυστυχώς γιά μας ...οι "εμπρηστές" παριστάνουν τώρα τους "πυροσβέστες"!
Και να μας είχε απομίνει και μιά αμυδρή ελπίδα μήπως δεν είναι έτσι τα πράγματα, εξανεμίστηκε και αυτή όταν μάθαμε, ότι όταν αποκαλύφθηκε το γεγονός του διορισμού της φιλενάδας του, ο κ. Κεδίκογλου προτίμησε να βάλει αυτήν να παραιτηθεί και όχι να παραιτηθεί αυτός! ...Μοιάζει σαν να πιάστηκε να κλέβει σοκολάτες, ας πούμε, και μας επιστρέφει τη μία, συνεχίζοντας ...κανονικά τη πορεία του, σαν να μην συμβαίνει τίποτα!


Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΗΤΑΝ ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΕΝΗ

ΜΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΗ ΠΡΟ ΤΡΙΕΤΙΑΣ ΔΙΧΝΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΟΤΙ Η ΜΟΙΡΑ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΕΝΗ. ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΥΛΟΓΟ: ΤΕΡΑΣΤΙΑ Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ.

Μία ανάλυση, που εμπεριέχεται σε επιστολή που έχει σταλεί στους πολιτικούς προ τριετίας και την υπογράφουν ειδικοί επιστήμονες, δίχνει εναργέστατα πως και γιατί φτάσαμε ως εδώ.

Προς
Αξιότιμο Κύριο Πρόεδρο της Δημοκρατίας
Αρχηγούς κομμάτων
Βουλευτές του Ελληνικού κοινοβουλίου
Κύριε Πρόεδρε,
Όλοι οι Έλληνες σήμερα και εσείς προσωπικά  έχουμε ένα ερώτημα.
Πώς φτάσαμε ως εδώ;
Μια ομάδα αναλυτών με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος και του λογιστηρίου του κράτους αποφασίσαμε να δώσουμε μια απάντηση σ’ αυτό  το ερώτημα.  Αποδεχόμαστε πλήρως την κριτική που θα ακουστεί ως προς την προσέγγιση και την ακρίβεια των αριθμών μας. Όποιος επιθυμεί να την αμφισβητήσει όμως ας το κάνει με στοιχεία. Σας εγγυόμαστε ότι κανείς δεν θα μπορέσει να αμφισβητήσει τα συμπεράσματα.
Η επιστολή άλλωστε κοινοποιείται και στους πολιτικούς αρχηγούς της σημερινής βουλής από σεβασμό στο δημοκρατικό πολίτευμα. Ας βάλουν τους αναλυτές τους να αντιπαραβάλλουν τα στοιχεία τους,( αυτά που δεν τόλμησαν ποτέ να φέρουν στο φως της δημοσιότητας για να προστατεύσουν τους υπαίτιους που δυστυχώς φαίνεται ότι αποτελούν τον πυλώνα του πολιτικού συστήματος και χρήζουν «προστασίας».)
(Δεν θα συμπεριλάβουμε τα «σκάνδαλα» αφού κάθε μία από τις αιτίες έχει πίσω της ακριβείς αποφάσεις με υπουργικές υπογραφές. Συγκεκριμένες υπογραφές που ταυτοποιούνται με πρόσωπα ανάλογα την ημερομηνία.) Όπως θα δείτε μεταφέρουμε τα συμπεράσματα σε απλή γλώσσα, χωρίς κραυγές και αφορισμούς αφού κύριος αποδέκτης είναι όχι το πολιτικό σύστημα αλλά οι Έλληνες πολίτες που έχουν συνηθίσει να ακούν «περίτεχνες αναφορές» γραμμένες από διάφορους «σοφούς».
Τέσσερεις είναι οι κυρίες αιτίες που οδήγησαν την Ελλάδα  σ’ αυτό  το σημείο με σειρά βαρύτητας.
1.   η  κακοδιαχείριση των συνταξιοδοτικών ταμείων
2    η  κακοδιαχείριση του αναπτυξιακού πυλώνα της   οικονομίας
3.    η  φοροδιαφυγή
4     η χρηματοδότηση των τραπεζών με €43 δισεκατομμύρια
Το σημερινό χρέος της Ελλάδος είναι €300 δισεκατομμύρια.
Η  ανάλυση μας δείχνει ότι οι «επιχορηγήσεις» στα συνταξιοδοτικά ταμεία (εκτός των δημοσίων υπάλληλων ) από τον κρατικό προϋπολογισμό, από το 1998 μέχρι το 2009 είναι €104 δισεκατομμύρια.
Με απλά λόγια τα ταμεία που έπρεπε να είναι αυτοχρηματοδοτούμενα από τις εισφορές των εργαζομένων και τις επενδύσεις τους, δεν είχαν και δεν έχουν τους πόρους να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους – συντάξεις, ιατρική περίθαλψη κτλ. Έτσι το κράτος αναγκάστηκε να τα χρηματοδοτήσει. Το 2009 το ποσό της χρηματοδότησης  ήταν 30% του προϋπολογισμού. Παράρτημα 1: Αποτελέσματα ταμείων Κοινωνικής Ασφάλισης.
Το παράδοξο είναι ότι φτάσαμε στο σημείο όπου το Έλλειμμα των ταμείων είναι μεγαλύτερο από τους  τόκους. Παράρτημα 2 : Χορηγήσεις σε Ασφαλιστικά ταμεία & Τόκοι
Γιατί όμως φτάσαμε ως εδώ;
Είναι πολλές οι αιτίες που τα ταμεία έχουν κυριολεκτικά καταρρεύσει και πιστεύουμε ότι υπεύθυνοι διαχρονικά  είναι οι πολιτικοί,  διότι ενώ τους  εμπιστευτήκαμε να διαχειριστούν με ευθύνη τα λεφτά που ο εργαζόμενος, ο επιχειρηματίας, ο ελεύθερος επαγγελματίας, ο αγρότης τους έδωσε, αντί αυτού χρησιμοποιήθηκαν για πολιτικούς και οικονομικούς αυτοσκοπούς.
-          Μεγάλες απώλειες στο Χρηματιστήριο. μια μικρή ομάδα του χρηματοπιστωτικού τομέα σε συνεργασία με τους πολιτικούς υποχρέωσε  άπειρους διευθυντές να παίξουν ένα παιχνίδι, όπου οι αντίπαλοι ήταν η ελίτ των διεθνών χρηματιστηριακών οίκων με καταστροφικές συνέπειες για τα ταμεία.( Μία Ελίτ διαχρονικά στο απυρόβλητο. Για κάθε απόφαση όμως υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία, ποσά, υπογραφές και ημερομηνίες.)
-          Το ίδιο σενάριο σε μικρότερο βαθμό επαναλήφθηκε με τα δομημένα ομόλογα. Ομοίως.
-          Δάνεια από τα ταμεία στις Τράπεζες άτοκα ή με 2% όταν τα επιτόκια ήταν 25%.  Η πολιτεία διαχρονικά διαμόρφωσε μια επενδυτική πολιτική κομμένη και ραμμένη για το συμφέρων του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος και όχι των ταμείων. (Πάλι κάθε εκχώρηση με υπογραφές, ποσά και ημερομηνίες.)
-          Συνταξιοδότηση ατόμων χωρίς εισφορές, πολιτικές αποφάσεις για πελατειακή εξυπηρέτηση.
-          Πρόωρες συνταξιοδοτήσεις την δεκαετία του ‘80 και ’00, ομοίως.
Συγχρόνως τα ταμεία έπρεπε να διαχειριστούν και τον κλάδο υγείας, όπου η διαφθορά στα νοσοκομεία και γενικά στο χώρο υγείας ήταν γνωστή. Και σ’ αυτή την περίπτωση κανένα αποτελεσματικό μέτρο δεν εφαρμόστηκε για να σταματήσει  την αιμορραγία.
Την ιδία στιγμή η πολιτεία και οι πολιτικοί φάνηκαν αδύναμοι η μάλλον έκλεισαν το μάτι σε χιλιάδες περιπτώσεις κατάχρησης των ταμείων από επιτήδειους, που νόμιζαν ότι με το να κλέψουν τα ταμεία με παράνομες συντάξεις ήταν «έξυπνοι». Δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι έκλεβαν τα παιδιά τους;
Και τι έκανε η πολιτεία διαχρονικά; Αντί να στελεχώσουν τα ταμεία με άτομα που θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στα μεγάλα προβλήματα που υπήρχαν- με λίγες εξαιρέσεις -έβαλαν άσχετους και αχυράνθρωπους για να μπορέσουν να κάνουν αυτό που αυτοί ήθελαν. Ρωτήστε κύριε πρόεδρε ποια ποσά χαθήκαν από τα αποθεματικά του ΙΚΑ από το 1998 – 2008.
Κύριε πρόεδρε
Υπάρχει ένα μεγάλο διαχρονικό έγκλημα. Η πολιτεία με δανεισμό  €100 δισεκατομμύρια -μέχρι σήμερα -προσπαθεί να καλύψει και συνεχίζει να καλύπτει όλες τις ελλείψεις, παραλείψεις και σκόπιμες πράξεις (κακουργηματικές σε πολλές περιπτώσεις) του μεγαλυτέρου πολιτικοοικονομικού σκανδάλου της μεταπολίτευσης.
Και είναι ακόμα μεγαλύτερο το έγκλημα διότι αντί να το ομολογήσουν – δεδομένου ότι είναι γνωστό προ πολλού – έσπερναν ψεύτικες ελπίδες ότι χρήματα υπάρχουν προσπαθώντας ίσως να καλύψουν τη δικιά τους ενοχή την στιγμή που θα έβγαινε  η αλήθεια.
Για τις άλλες αιτίες,  το μοντέλο ανάπτυξης, φοροδιαφυγή και δάνεια στις τράπεζες. έχουμε απόψεις και όχι συμπεράσματα, αλλά θα μας κάνετε την τιμή να τις καταθέσουμε μια και έχουμε περάσει αρκετό χρόνο για να τις διαμορφώσουμε.
Η οικονομική ανάπτυξη τις χώρας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια  συγκεντρώθηκε σε έναν η  το πολύ δυο κλάδους και αυτή είναι η δεύτερη αιτία του μεγάλου χρέους. Σύνολο  €95 δισ. σε «δημόσιες επενδύσεις» ήταν στην πλειονότητα σε μη μελλοντικά παραγωγικές δραστηριότητες – δρόμους, κτίρια, γέφυρες. Παράρτημα 3. Δημόσιες Επενδύσεις
Αυτές οι επενδύσεις αν και δημιουργούσαν αύξηση του ΑΕΠ στη χρονιά που υλοποιούνταν τα έργα δεν είχαν καμία μελλοντική προοπτική. Ενδεικτικό πόσο μονόπλευρες ήταν αυτές οι επενδύσεις, είναι ότι η Ελλάδα ήταν το 2000- 2006  53η στον κόσμο για επενδύσεις στην Έρευνα και Τεχνολογία κάτω από την Μοζαμβίκη. Αυτή είναι η αλήθεια για τη μεγάλη ληστεία που βαφτίστηκε «ισχυρή Ελλάδα».
Έτσι λοιπόν κύριε πρόεδρε δημιουργήσαμε μια οικονομία που δεν παράγει τίποτα. Και οι αριθμοί το επιβεβαιώνουν. Το 1995 το ΦΠΑ σαν ποσοστό του ΑΕΠ ήταν 13% και σήμερα είναι 10%. Βλέπετε δεν παράγουμε προστιθέμενη άξια.. Το αγοράζουμε και το πουλάμε. Παράρτημα 4. ΦΠΑ & Φόρος Εισοδήματος % ΑΕΠ
Η κύρια αιτία για την αποδυνάμωση της παραγωγικής βάσης είναι κατά την άποψη μας  οι πελατειακές σχέσεις των πολιτικών με ένα κλειστό κύκλο οικονομικών παραγόντων που απαιτούσαν το μερίδιο του λέοντα. Μέχρι εδώ τίποτα διαφορετικό από άλλες χώρες. Στη δική μας περίπτωση όμως τα έπαιρναν όλα χωρίς να υπάρχει περίπτωση κάποιος άλλος να μπορεί να ανταγωνιστεί. Ήταν και είναι το μεγαλύτερο από τα «κλειστά επαγγέλματα». Χρησιμοποιώντας στοιχεία της ΕΕ και διεθνές μελέτες σε παρόμοιες περιστάσεις αυτό το μονό-  ολιγοπώλιο κόστισε στην οικονομία μας  μεταξύ  €20- 30 δισεκατομμύρια.  (σσΟ: Η πλέον φρικτή διαπίστωση είναι ότι αυτή η «Ελίτ», αυτός ο κλειστός κύκλος ουδέποτε λειτούργησε παραγωγικά για να δημιουργήσει έστω και μία υποδομή δημιουργίας. Πλούτιζε φτιάχνοντας δρόμους και έργα «συγχρηματοδοτούμενα». Πλούτιζε υπερτιμολογώντας τα. Πλούτιζε δίνοντας υπεργολαβίες σε κοινούς μαφιόζους και δουλέμπορους για να εκμηδενίζει το κόστος. Πλούτιζε από την εκμετάλλευση τους. Δεν χρειάστηκε ποτέ να επενδύσει σε έρευνα και ανάπτυξη, αρκούσε η κυριαρχία στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με κάθε κόστος και κάθε τρόπο.)
Σημειώστε ότι κάθε παράγοντας βιομηχανικής παραγωγής εξοντώθηκε ή εξαναγκάστηκε σε μεταπρατική λειτουργία προκειμένου να επιβιώσει.
Φυσικά και άλλοι παράγοντες που τους δημιούργησε η πολιτεία συνετέλεσαν σ’ αυτή την συρρίκνωση :
  • Γραφειοκρατία φτιαγμένη έτσι που να διώχνει και όχι να έλκει επενδύσεις, καινοτομίες και δημιουργικότητα. Αλλά δεν φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι. Η άποψη μας για τον δημόσιο τομέα είναι ξεκάθαρη. Δημιουργήθηκε γιατί δεν υπάρχει ισχυρός ιδιωτικός τομέας. Όταν ο ιδιωτικός τομέας δεν προσφέρει ευκαιρίες, είναι λογικό για ένα πατέρα να προσπαθήσει να βολέψει το παιδί του στο μόνο «εργοδότη» που υπάρχει, στον πολιτικό. Έτσι οι πολιτικοί αναζητούν εξαρτημένους ψηφοφόρους και οι ψηφοφόροι αναζητούν  εξαρτημένους πολιτικούς. Αυτό δημιούργησε έναν γιγάντιο δημόσιο τομέα που έπρεπε να εφεύρει διαδικασίες ώστε να δικαιολόγηση την ύπαρξη του.
  • πανεπιστημιακούς που κρατούν ομήρους τα πανεπιστήμια, όπου η μεταφορά έδρας στον απόγονο ήταν και είναι το μόνο μέλημα και έτσι κάτι το καινούργιο ή καλύτερο έπρεπε να εξαφανιστεί
  • Και μια Δικαιοσύνη, που στα μάτια όλων και ιδίως των ξένων είναι αυθαίρετη και κατευθυνόμενη
Για την Φοροδιαφυγή την τρίτη αιτία θα ήμαστε σύντομοι γιατί το θεμα είναι απλό. Υπολογίσαμε ότι η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα τα τελευταία 12 χρόνια είναι του ύψους των €70 δισεκατομμυρίων.
Η άποψη μας είναι ότι η φοροδιαφυγή είναι ευθύνη αποκλειστικά και μόνο της πολιτείας. Η λύση στη φοροδιαφυγή είναι απλή. Πρέπει να βασίζεται σε δυο αρχές:
1.    να υπάρχει μια αίσθηση δικαίου (όλοι ίσιοι μπροστά στον εφοριακό)
2. και σοβαρές ποινές σε περίπτωση αδικήματος (είτε από τον φορολογούμενο είτε από τον εφοριακό),
Κι’ όμως κανείς πολιτικός όμως δεν την εφάρμοσε. Μάλλον δεν μπορούσαν να εφαρμόσουν  ούτε τη μια ούτε την άλλη αρχή, διότι έπρεπε να πάρουν μέτρα εναντίον αυτών που τους υποστήριξαν και τους υποστηρίζουν.
Και κρατήσαμε το πιο παράλογο για το τέλος. Αθόρυβα η πολιτεία έχει δανείσει €43 δισεκατομμύρια στις τράπεζες τους τελευταίους 6 μήνες. Για να κάνει αυτό χρειάστηκε να δανειστεί σαν κράτος τα €43 δισεκατομμύρια. Σε μια νύχτα το χρέος αυξήθηκε 20%. Παράρτημα 5. Χρέος ευρώ και %ΑΕΠ.
Να σας υπενθυμίσω ότι όλες οι περικοπές και οι καινούργιοι φόροι που περιλαμβάνονται στην σύμβαση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπουν αύξηση εσόδων €30 δισεκατομμυρίων συνολικά για τα επόμενα τρία χρόνια. Τα έχουμε ήδη ξοδέψει και παραπάνω για τις τράπεζες. Και οι μέτοχοι;
Προσπαθήσαμε, κύριε πρόεδρε, να δώσουμε μια απάντηση πώς φτάσαμε μέχρι εδώ. Δυστυχώς την  απάντηση μπορεί να σας την είχε δώσει κάθε ένας από τους πολιτικούς που σας επισκέπτεται. Και θα έπρεπε να ήταν η εξής.
«Εάν είχαμε χειριστεί σωστά τα ταμεία συνταξιοδότησης, αν υπήρχε αίσθηση δίκαιου είτε στη φορολογία είτε στην δικαιοσύνη, αν είχαμε κάνει σωστές επενδύσεις και αν δεν είχαμε δώσει δάνεια € 43 δισεκατομμύρια  στις τράπεζες το 2009/2010 το χρέος του Ελληνικού κράτους θα ήταν ελάχιστο. Όχι €300 δισεκατομμύρια.
Και θα ήμασταν το παράδειγμα και όχι οι ζητιάνοι. Εμείς κύριε Πρόεδρε είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτή την καταστροφή»
Στο τελευταίο παράρτημα (Παράρτημα 6) δείχνουμε το έλλειμμα της χωράς εάν δεν υπήρχαν επιχορηγήσεις στα ταμεία. Εάν είχαμε βάλει και την φοροδιαφυγή η χώρα έχει πλεόνασμα. Μ’ αυτό θα θέλαμε να τελειώσουμε την επιστολή μας διότι μας επιτρέπει να πούμε με σιγουριά ότι υπάρχει  λύση και είναι εφικτή. Ίδη την επεξεργαζόμαστε.
Καταλαβαίνετε ότι εάν συμπεριλάβουμε και τις υποθέσεις που απασχολούν αυτή τη στιγμή τη δικαιοσύνη με αιχμή του δόρατος την εμπλοκή των Γερμανικών εταιρειών και τη ζημία του δημοσίου τότε τα μεγέθη είναι αδιαμφισβήτητα. Δεν το κάνουμε γιατί οι συμβάσεις είναι ακόμη ομιχλώδεις ως προς τα τελικά μεγέθη. Το ίδιο και η περιβόητη σχέση με την Goldman Sachs της οποίας τους όρους ακόμα δε γνωρίζει το Ελληνικό δημόσιο, αφού δεν αναφέρθηκαν ούτε στην περιβόητη απογραφή!
Πλεονασματική λοιπόν η Ελλάδα, χωρίς να υπολογίσουμε ούτε το δυσανάλογο μέγεθος του δημοσίου τομέα, ούτε τη μη εκμετάλλευση των άφθονων φυσικών πόρων.
Χρειάστηκε πραγματικά προσπάθεια για να διολισθήσει μία χώρα σαν την Ελλάδα στα σημερινά μεγέθη. Το μέγεθος του εγκλήματος σας αφήνουμε να το αποτιμήσετε εσείς και οι συνάδελφοι σας. Εμείς πάντως ΔΕΝ θα σταματήσουμε
Μια παράκληση.
Μην αφήσετε να υπογράψουμε συνθήκη με την Τουρκία  για τα πετρέλαια. Θα είναι η χαριστική βολή των πολιτικών μας σε μια χώρα που πέτυχε πολλά – αν και με πολλά εμπόδια – χάρη στην δουλειά και υπομονή του ωραιότερου λαού του κόσμου.
Μετά τιμής
Οι Έλληνες Πολίτες ( Ελλάδας και Εξωτερικού)


                                      ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ
 

 

 

 
 


                                                                         (Αναδημοσίευση από olympia.gr)


Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

ΕΝΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΞΟΝΤΩΝΕΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ, ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΟ ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ.



ΕΝΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΚΟΡΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ  ΤΗΣ "ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ", ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ ΤΟ ΘΡΥΛΟ ΤΗΣ.


 Χρειάστηκαν τέσερα χρόνια γιά να διαλύσει πλήρως το κράτος, τον κραταιό κάποτε, εθνικό μας αερομεταφορέα, την εταιρεία-σύμβολο που ίδρυσε ο Ωνάσης και τέσσερα χρόνια χρειάστηκαν γιά να αναβιώσει έναν άλλον εθνικό αερομεταφορέα, που θα συνδέει την ομογένεια με τη μητέρα Ελλάδα, ένας άλλος Έλληνας, ο πατήρ Νικόλαος Αλεξανδρής.
Ο πατήρ Νικόλαος Αλεξανδρής, που κατάγεται από τη Λακωνία και ζει εδώ και 30 χρόνια στον Καναδά, είναι αυτός που εμπνεύσθηκε το μεγαλεπήβολο αυτό εγχείρημα και ανέλαβε να το υλοποιήσει. Ο δραστήριος αυτός ομογενής κληρικός περιγράφει στο "Έθνος της Κυριακής", πως η "SkyGreece", ως νεόδμητος αερομεταφορέας, έρχεται να αντικαταστήσει την "Ολυμπιακή" που εξέλειπε.  "Μετά το κλείσιμο της Ολυμπιακής ο απόδημος ελληνισμός υποφέρει γιατί έχασε τον εθνικό του αερομεταφορέα. Η Ολυμπιακή ήταν εθνικό σύμβολο, όλοι μας όταν μπαίναμε στα αεροσκάφη της νιώθαμε σαν να είμαστε ήδη στην πατρίδα και η εξυπηρέτηση ήταν θερμή για τους Έλληνες. Σε μια συζήτηση που είχα το 2010 με τους Βασίλη Αλεφαντή και Παναγιώτη Χειλάκο, οι οποίοι είναι ιδιοκτήτες των γραφείων του τουριστικού οργανισμού Hi Tours στο Μόντρεαλ, μου ανέφεραν ότι τα χιλιάδες εισιτήρια των ομογενών επιβατών πλέον ενισχύουν τις ξένες αεροπορικές εταιρείες. Και βέβαια έκαναν ειδική μνεία για τα παράπονα των Ελλήνων, καθώς οι απευθείας πτήσεις διαρκούν μόνο την καλοκαιρινή περίοδο, αλλά και η εξυπηρέτηση δεν έχει πλέον καμία σχέση με ό,τι είχαν συνηθίσει στην παλιά Ολυμπιακή. Τότε γεννήθηκε η ιδέα για τη δημιουργία της εταιρείας, την οποία εμείς πιστέψαμε με όλη μας την ψυχή, παρόλο που το εγχείρημα δεν είναι εύκολο. Στην ομάδα μας προστέθηκε και ο Κεν Σταθάκης, ένας από τους πιο δυνατούς επιχειρηματίες της ομογένειας. Αποδυθήκαμε σε έναν αγώνα συγκέντρωσης κεφαλαίων που προήλθαν στο 100% από Ελληνες του εξωτερικού. Στόχος μας ήταν να μπουν όσοι περισσότεροι επενδυτές γινόταν και να φανεί ότι πρόκειται για μια αεροπορική εταιρεία που ανήκει στην ελληνική ομογένεια. Ετσι έχουμε επενδυτές που έχουν βάλει από 50.000 δολάρια, το χαμηλότερο ποσό, μέχρι κάποια... εκατομμύρια".
Η SkyGreece θα διατηρεί γραφεία στο Μόντρεαλ, στο Τορόντο, στη Νέα Υόρκη και στην Αθήνα. Ήδη έχει αγοραστεί ένα Boeing 767-300, που βρίσκεται σε ειδικό κέντρο στην Ευρώπη, όπου ελέγχεται τεχνικά και βάφεται στα χρώματα της Ελλάδας. Το αεροσκάφος θα βρίσκεται στο αεροδρόμιο της Αθήνας στις αρχές Αυγούστου για τις περαιτέρω διαδικασίες, ενώ η επίσημη παρουσίαση της εταιρείας θα γίνει στις αρχές του Σεπτέμβρη και από 4 Μαρτίου 2014, σύμφωνα με τα λεγόμενα των ανθρώπων της εταιρείας, θα ξεκινήσουν τακτικές πτήσεις προς Νέα Υόρκη, Σικάγο, Τορόντο και Μόντρεαλ.

skygreece 


Δείτε στο σχετικό βίντεο που ακολουθεί, τη συνέντευξη του πατέρα Ν. Αλεξανδρή στο κανάλι "Ελλάδα", κάνοντας "κλικ" στο σύνδεσμο παρακάτω:

Video-ElladaTV



Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ.


Σκάνδαλο- μαμούθ με την πώληση 4 κρατικών Airbus! 

ΤΑ 4 ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ-ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΤΗΣ "ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ" ΠΩΛΗΘΗΚΑΝ ΤΕΛΙΚΩΣ, 4 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΣ ΑΕΡΟΜΕΤΑΦΟΡΕΑ, ΣΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ 15% ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΚΤΗΣΗΣ ΤΟΥΣ.

Η "Ολυμπιακή", που ήταν ο εθνικός μας αερομεταφορέας γιά πολλά χρόνια, υπήρξε το καύχημα των Ελλήνων, αλλά ταυτόχρονα και το έμβλημα της αξιοσύνης του Έλληνα, αφού επί Ωνάση συγκαταλεγόταν στις κορυφαίες αεροπορικές εταιρείες του κόσμου. Υπήρξε όμως και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της πλήρους (λίαν επιεικώς) αναξιότητας του Ελληνικού κράτους, αφού επί των ημερών του, απ' όταν ανέλαβε τις τύχες της, απαξιώθηκε και καταχρεώθηκε στο μέγιστο βαθμό, με αποκορύφωμα το κλείσιμό της το 2009, ως αναπότρεπτη κατάληξη, αφού μόνο προς την ΕΕ ώφειλε πάνω από 600 εκατ. ευρώ πρόστιμα (λόγω παράνομων κρατικών χρηματοδοτήσεων που είχαν επιδικασθεί). Η τελευταία πράξη, του τέλους της "Ολυμπιακής", ολοκληρώθηκε πρόσφατα και είναι και αυτή ένα εξ ίσου κραυγαλέο παράδειγμα αναξιότητας(;), αποσύνθεσης και εγκληματικής συμπεριφοράς, εναντίον των πολιτών του, του Ελληνικού "κράτους".
Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή. Την περίοδο 1997-1999 (εποχή ακόμη παχιών αγελάδων, μιζών κλπ.) αγοράστηκαν από την "Ολυμπιακή" 4 "Airbus 340-300", προς περίπου 200 εκατ. ευρώ το καθένα. Όταν έκλεισε η "Ολυμπιακή" και ενώ ακόμη τα αεροπλάνα ήταν αξιόπλοα, είχε εκτιμηθεί η αξία τους στα 180 εκατ. ευρώ. Kατά τον πρώτο διεθνή διαγωνισμό που προκηρύχθηκε στο τέλος του 2009, η πλειοδότρια εταιρία (Cirrus International) είχε προσφέρει το ποσό των 97 εκατ. δολαρίων, αλλά απέσυρε το ενδιαφέρον της και στη συνέχεια ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος τον Δεκέμβριο του 2010 και αποφασίστηκε η επαναπροκήρυξή του. Τότε όμως αρχίζουν ...τα περιέργα (και ύποπτα;) και η υπόθεση της πώλησης των 4 Airbus, δεν ανατίθεται στην εκκαθαριστική εταιρία “Ολυμπιακές Αερογραμμές”, αλλά στη "Lazard", η οποία εν τέλει, άφησε να καθυστερήσει η διαδικασία και να απαξιωθούν τα αεροπλάνα, βάζοντας το κράτος, εκτός των άλλων, να πληρώνει και από πάνω πανάκριβα γιά ...τη διατήρησή τους (συντήρηση, στάθμευση κλπ.). Η κατάληξη να πωληθούν τελικώς, ως μη αξιόπλοα πλέον, γιά παλιοσίδερα στη τιμή των 30 εκατ. ευρώ περίπου και τα τέσσερα! ...Ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός (διεφθαρμένου) κράτους που πληρώνει μεσάζοντες γιά να απαξιώσουν την περιουσία του, με κατάληξη να την πουλήσει γιά "ένα κομμάτι ψωμί"... 
Τραγικός επίλογος ενός κράτους και ενός συμβόλου του... Ας είναι και η αυλαία όλης αυτής της "ιστορίας" που δεν αξίζει στην Ελλάδα μας.

Παλιοσίδερα έκαναν τα Airbus της Ολυμπιακής 


Σχετικό, του τραγικού αυτού επιλόγου του εμβληματικού εθνικού μας αερομεταφορέα, είναι και το ρεπορτάζ του BBC, στο βίντεο που ακολουθεί (κάντε "κλικ" στο παρακάτω σύνδεσμο).

http://www.youtube.com/watch?v=iLj3a3pMkq8



Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ: Η ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΠΟΛΗ.

 

ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ: Η ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΠΟΛΗ, ΠΟΥ ΠΑΓΩΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ.

Η Αμμόχωστος ήταν μία πόλη-στολίδι της Κύπρου και ίσως ο πιό δημοφιλής τουριστικός προορισμός της Ανατολικής Μεσογείου, μέχρι... που πληγωμένη θανάσιμα από τους εισβολείς, τέσσερις δεκαετίες περίπου πριν, έναν αποφράδα Ιούλιο... λες και πάγωσε στο χρόνο... Αυτό αποτυπώνεται σε αυτές τις φωτογραφίες που ακολουθούν και έχουν δημοσιευθεί στο βιβλίο "ο κόσμος χωρίς εμάς" του Alan Weisman.

 
 
Αμμόχωστος: Σπάνιες φωτογραφίες από την πόλη-φάντασμα
 
 


Δείτε την Αμμόχωστο τότε και σήμερα, μέσα από την εκπομπή του Ρ.Ι.Κ. "Μαζί", στο σχετικό βίντεο, κάνοντας "κλικ" στο σύνδεσμο που ακολουθεί.




που ακολουθούν έχουν δημοσιευτεί στο βιβλίο του Alan Weisman «Ο κόσμος χωρίς εμάς». - See more at: http://www.elita.com.cy/el-gr/oti-neo-kypros/1432/10873/ammochostos-spanies-fotografies-apo-tin-poli-fantasma#sthash.7hwXHHIs.C5taD5nQ.dpuf
που ακολουθούν έχουν δημοσιευτεί στο βιβλίο του Alan Weisman «Ο κόσμος χωρίς εμάς». - See more at: http://www.elita.com.cy/el-gr/oti-neo-kypros/1432/10873/ammochostos-spanies-fotografies-apo-tin-poli-fantasma#sthash.7hwXHHIs.C5taD5nQ.dpuf
ο πιο δημοφιλής τουριστικός προορισμός της Κύπρου, αλλά και της ευρύτερης ανατολικής Μεσογείου - See more at: http://www.elita.com.cy/el-gr/oti-neo-kypros/1432/10873/ammochostos-spanies-fotografies-apo-tin-poli-fantasma#sthash.7hwXHHIs.C5taD5nQ.dpuf
ο πιο δημοφιλής τουριστικός προορισμός της Κύπρου, αλλά και της ευρύτερης ανατολικής Μεσογείου - See more at: http://www.elita.com.cy/el-gr/oti-neo-kypros/1432/10873/ammochostos-spanies-fotografies-apo-tin-poli-fantasma#sthash.7hwXHHIs.C5taD5nQ.dpuf
ο πιο δημοφιλής τουριστικός προορισμός της Κύπρου, αλλά και της ευρύτερης ανατολικής Μεσογείου - See more at: http://www.elita.com.cy/el-gr/oti-neo-kypros/1432/10873/ammochostos-spanies-fotografies-apo-tin-poli-fantasma#sthash.7hwXHHIs.C5taD5nQ.dpuf

ΠΑΛΙ ΘΕΜΑ ΣΤΑ ΞΕΝΑ ΜΜΕ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.


ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ BBC ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.


Συγκλονιστικές εικόνες και καταστάσεις της Ελλάδας του μνημονίου και της κρίσης μεταφέρει η δημοσιογράφος του BBC, Ζένα Μπεντάουι, σε ρεπορτάζ της, που προβλήθηκε στην εκπομπή "ο κόσμος μας" με τίτλο "μέσα στην αρρώστια και στο χρέος" και μεταφέρει τις εικόνες μίας χώρας που βρίσκεται έξι χρόνια σε κρίση και τέσσερα χρόνια σε σκληρή λιτότητα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται. Το ρεπορτάζ εστιάζεται περισσότερο στο τεράστιο πρόβλημα της ιατρικής περίθαλψης που αντιμετωπίζουν πολλές χιλιάδες οικογένειες στην Ελλάδα, καθώς και στην ανεργία που, όπως σημειώνεται, αγγίζει το 30%. Οι εικόνες που μεταφέρονται θυμίζουν περισσότερο εμπόλεμες ζώνες και τριτοκοσμικές χώρες, παρά ένα κράτος προηγμένο και μέλος της ΕΕ και καταγράφουν τη σκληρή πραγματικότητα πάρα πολλών Ελλήνων, που λόγω της λιτότητας και της κρίσης έχουν στραφεί στη φιλανθρωπία για να μπορούν να επιβιώσουν, μη έχοντας πρόσβαση στη περίθαλψη.

Δείτε το σχετικό video με ελληνικούς υπότιτλους, κάνοντας "κλικ" στο σύνδεσμο παρακάτω:



Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝ: ΑΝ ΔΕΝ ΣΑΠΙΣΟΥΝ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ...



ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝ: ΑΝ ΔΕΝ ΣΑΠΙΣΟΥΝ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ.

Αναδημοσιεύουμε από τον "Επενδυτή" μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Βασίλη Τριανταφυλλίδη, γνωστού ως Χάρρυ Κλυνν, που εκτός των άλλων, με το γνωστό διεισδυτικό ύφος του, αναφέρεται και σε όλα αυτά που κυριαρχούν στην σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα, εκθέτοντας τις απόψεις του με έναν καίριο λόγο που αξίζει προσοχής.

Πώς αισθάνεστε που επιστρέφετε στο stand up comedy; Είστε ο πρώτος, και ο μόνος ίσως, στην Ελλάδα που σταδιοδρόμησε σε αυτό.

Θα επέστρεφα αν είχα φύγει ή αν είχα εγκαταλείψει το είδος. Όντας μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης τα πέντε τελευταία χρόνια και παρά το γεγονός ότι έδωσα πάνω από 300 συναυλίες σε Ελλάδα, Ευρώπη και Β. Αμερική, θεωρείται ότι, εφόσον έλειψα από την Αθήνα, έλειψα και από το είδος που αγάπησα και υπηρέτησα με πάθος από την δεκαετία της παραμονής μου στη Β. Αμερική (ΗΠΑ και Καναδά). Η δεκαετία εκείνη ήταν που διαμόρφωσε τον σατιρικό μου χαρακτήρα. Ήταν η εποχή που μπόρεσα και είπα τα μεγάλα «ΟΧΙ» και χαίρομαι ιδιαίτερα γι αυτό. Είπα όχι στην απορρόφησή μου από το σύστημα, πιστέψτε με δεν ήταν εύκολο, και παρέμεινα στο underground χώρο όπου δειλά-δειλά άρχισε να παίρνει μορφή αυτό που εμείς ονομάζαμε τότε «Θέατρο των φτωχών» και που αργότερα βαφτίστηκε ως stand up comedy. Το κύριο χαρακτηριστικό του είδους αυτού ήταν και εξακολουθεί να είναι η σκληρή πολιτική και κοινωνική σάτιρα. Όσο πιστεύουν ότι με αστειάκια και ευχάριστες παρλάτες υπηρετούν το «θέατρο των φτωχών» πλανώνται πλάνην οικτράν… Ευχάριστα πράγματα δεν πρόκειται να ακούσετε ποτέ από ένα σατιρικό καλλιτέχνη!
Κι ενώ είχα πάρα πολλές προτάσεις να ενταχτώ στο main stream (εμπορικό ρεύμα) είπα ευτυχώς όχι και υπηρέτησα με θυσίες πολλές καθ’ όλη τη διάρκεια της εκεί παραμονής μου αυτό το είδος. Αν έλεγα «ναι» θα ήταν δύσκολο μάλλον να γυρίσω στην Ελλάδα, κάτι που δεν μπορούσα ούτε καν να το διανοηθώ. Από την άλλη δεν μπορούσα σε καμιά περίπτωση να φανταστώ τον εαυτό μου στο ρόλο του διασκεδαστή, να λέει αστειάκια και να ξοδεύεται σε ανούσια θεατρικά δρώμενα…. Θεωρώ τιμή το γεγονός ότι σ’ αυτή τη βασανιστική πορεία έπαιξα κι εγώ το δικό μου ρόλο μου ως κωμικός και ως συγγραφέας. Όποιος αποπειραθεί να δει το stand up comedy ως σταδιοδρομία έχει χάσει τι παιχνίδι πριν ακόμα να αρχίσει…

Ποια θέματα σας απασχολούν αυτή τη φορά; Ποια πρόσωπα και καταστάσεις σας ενέπνευσαν στα κείμενα σας;

Η τραγική εποχή που ζούμε μας τροφοδοτεί δυστυχώς με πληθώρα θεμάτων που χρήζουν όμως ιδιαίτερης προσοχής και παρατηρητικότητας. Ο σατιρικός οφείλει να δει τα γεγονότα μέσα στο πλαίσιο στο οποίο εξελίσσονται τα πράγματα στην Ευρώπη και να μην τα δει μεμονωμένα, έξω από τον ουσιαστικό πυρήνα της φθοράς και της εν γένει πανευρωπαϊκής διαφθοράς, ως Ελλαδικό παράδοξο. Δεν μπορούμε να πούμε πως είναι σε καλύτερη μοίρα από τη δική μας, η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, ακόμα και η Γαλλία και η Γερμανία!!! Μάλιστα, η Γερμανία, όσο παράξενα κι αν ηχεί, και η Ολλανδία, το Βέλγιο, και η Δανία!
Η οικονομική κατάρρευση είναι γενικότερη μέσα στο ευρωπαϊκό παρακμιακό κατεστημένο και έτσι πρέπει να την προσδιορίσουμε, με τη διαφορά πως σ’ εμάς συνδυάζεται με το ότι μας έχουν προσδώσει ένα χαρακτήρα πειραματικό. Μας προορίζουν ως λύση του δικού τους προβλήματος και εννοώ τις υποθετικά πλούσιες χώρες του βορρά, Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία, κλπ… Τα φτηνά χέρια και το φτηνό μεταφορικό.. Αντί να παραχθεί κάποιο εμπόρευμα στη Μαλαισία και να μεταφερθεί στη Γερμανία ή στο Βέλγιο για να εξαχθεί, θα προτιμούσαν κι αυτό επιδιώκουν, να παραχθεί στη Νότια Ευρώπη, μια ζώνη φτηνού εργατικού και πάμφθηνου μεταφορικού. Να γίνει η Ελλάδα, δηλαδή, χώρα φτηνών εργατικών χεριών που θα τους εξασφαλίσει πολλαπλάσιο κέρδος. Δεν ξέρω αν αυτό ήταν από την αρχή το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά δεν πιστεύω στις αγαθές προθέσεις των Ευρωπαίων αποικιοκρατών και φασιστών.
Ούτε και οι «αγαθές Ευρωπαϊκές προθέσεις» της κρυπτοφασιστικής Γερμανίας με συγκινούν. Η Γερμανία είναι ένα κράτος που ποτέ δε λειτούργησε στην ουσία δημοκρατικά… Η λεγόμενη Γερμανική «πειθαρχία» παρασάγγες απέχει από το φιλελεύθερο Ευρωπαϊκό πνεύμα του ενταφιασμένου διαφωτισμού. Η Γερμανία αφού επέβαλε την πολιτική της σκληρής λιτότητας στο εσωτερικό της, υψηλή ανεργία και κάποια εκατομμύρια εργαζόμενων τρίτης και τέταρτης κατηγορίας, επιδιώκει να επιβάλει την πολιτικής της ανελέητης λιτότητας στην πλειονότητα των Ευρωπαϊκών χωρών που εξαρτούν την οικονομική του υπόσταση από τις λεγόμενες «αγορές». Απώτερος σκοπός η επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων και η παγκόσμια διακυβέρνηση. Η τελευταία και απεγνωσμένη προσπάθεια του καταρρέοντα καπιταλισμού που πνέει τα λοίσθια. Η μόνη μας εντέλει ελπίδα επιβίωσης, μια και η εξέγερση ημών των Ελλήνων αργεί, είναι η ίδια η κατάρρευση του νομίσματος-απάτη, του ευρώ και κατ’ επέκταση η κατάρρευση αυτής καθεαυτής της ΕΕ, που ούτως ή άλλως καμία σκοπιμότητα πλην αυτής της παγκόσμιας διακυβέρνησης δεν εξυπηρετεί.

Τα κείμενά σας είναι πάντοτε έτοιμα πριν ανέβετε στη σκηνή; Υπάρχει περιθώριο για αυτοσχεδιασμό; Ακούτε τον κόσμο όταν είστε στη σκηνή; Του απαντάτε;

Βασικό στοιχείο της σάτιρας είναι ο διάλογος με το κοινό. Και βασικότερο ακόμα η πλήρη γνώση του θέματος που έχει επιλέξει ο σατιρικός να εκθέσει ζητώντας από το κοινό να συμφωνήσει μαζί του… Να επιδοκιμάσει ή να καταδικάσει. Το κοινό δεν καθοδηγεί, σου ανοίγει, όμως, τους διαδρόμους και σου λέει, «προχώρα» Χωρίς τη συμμετοχή του κοινού, η παρουσία του κωμικού θα είχε υποβιβαστεί σε έναν ανούσιο και άνευρο χιουμοριστικό μονόλογο…

Ποιο το συμπέρασμά σας, έρχεται τελικά η ανάπτυξη ή όχι; Θα απογειωθούμε τον Σεπτέμβριο;

Ζούμε στην εποχή του ψεύδους και της πολιτικής απάτης. Οι «υποτιθέμενοι» ηγέτες των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων που «υποτίθεται» ότι κυβερνάνε τη χώρα και επιδιώκουν να τη βγάλουν από τη μεγάλη κρίση, είναι οι εκείνοι που δημιούργησαν την κρίση, εκείνοι που κατάκλεψαν τον πλούτο του Ελληνικοί λαού, εκείνοι που βύθισαν τη χώρα και τους Έλληνες στην απεχθέστερη οικονομική και ηθική εξαθλίωση που γνώρισε ποτέ ελεύθερη Ευρωπαϊκή χώρα σε καιρό ειρήνης… Κι ενώ η χώρα βυθίζεται οι Κουίσλιγκ της συγκυβέρνησης των δωσίλογων με την συνηγορία των βοθροκάναλων και των παπαγάλων τους προσπαθούν με το ψέμα να παραπλανήσουν τον Ελληνικό λαό για να μείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία, γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά ότι μακριά από αυτήν το τέλος τους θα είναι άδοξο και τραγικό. Ο Σαμαράς, ο μεγαλύτερος πολιτικός απατεώνας μετά τον ΓΑΠ είχε και έχει το θράσος να παίζει ανίερα πολιτικά παιχνίδια με τη μοίρα ενός ρημαγμένου λαού και να μιλάει ξεδιάντροπα για «succsess story» και «Greecovery» τη στιγμή που όλα σχεδόν στο ίδιο αποτέλεσμα μας οδηγούν. Αργοσβήνουμε και είναι οδυνηρό, σαπίζουμε…
Ο κόσμος τα έχει χαμένα, δεν ξέρει με ποιο τρόπο να αντισταθεί. Με τα δυο πόδια στο γκρεμό και με τα χέρια γαντζωμένος στο παρελθόν που τον εξευτέλισε ως κοινωνικό όν και συνεχίζει να τον ξευτελίζει με τούρκικα σίριαλ, ξεβράκωτα πουτανάκια, με shopping therapy και αστακοπόλεμο, με κοκαΐνες και τεχνητούς παράδεισους, με δωσίλογους κυβερνήτες που άρον-άρον επιδιώκουν να κλείσουν το κεφάλαιο Ελλάδα μια και καλή… Και με πολλούς, πάρα πολλούς επαναστάτες του καναπέ και των social media! Και ένας ακαθόριστος φόβος να αγκαλιάζει όλη τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη … Ένας φόβος που πυρπολεί και το τελευταίο καταφύγιο Ελευθερίας… Χανόμαστε, δίνοντας στους δολοφόνους τα όπλα που θα μας εκτελέσουν!

Τι σταματάει τα αριστερά κόμματα από το να ενωθούν; Τι άποψη έχετε για τον Κουτσούμπα και τον Τσίπρα; Ζούμε μια μεγάλη ιστορική ευκαιρία για μία κυβέρνηση αριστεράς σύντομα;

Θυμάμαι τις αλήθειες που έγραψα για το ΚΚΕ και σηκώθηκαν τα γοργόφτερα σταλινικά μυαλά να με φάνε: «Ρε αντιμαρξιστές αποστηθάκηδες, ρε Περισσοβολομένοι, ρε κομουνιστοβολεμένοι, ρε Παπαρηγοσκλαβωμένοι, πως το καταντήσατε έτσι το τιμημένο ΚΚΕ; Τη ζωή τους δώσανε οι πατεράδες και οι μανάδες μας ρε σταλινοχτυπημένοι… Γιατί ρε; Για να κόβετε τις τσάρκες σας στα βοθροκάναλα και να πουλάτε μούρη; Για να βγαίνει το καλαμοκαβαλημένο Παπαρηγόπραμα και να αμολάει τις παπαριές του; Για να μας πρήζετε τα συκώτια με τις «πλουτοκρατίες» και τους «ευρωμονόδομους;» Άντε κάντε πέρα ρε καρεκλογαντζωμένοι… Έχει τόσους και τόσους νέους ανθρώπους, με φρέσκες ιδέες και καθαρά μυαλά… Για να πάρει επί τέλους το ΚΚΕ τη θέση που του αρμόζει στη συνείδηση του λαού και στους αγώνες για τη δημοκρατία, και όχι να παραδέρνει ανέμπνευστο, απαξιωμένο και μη υπολογίσιμο μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας… Άντε μπράβο… Τον πούλο!»
Το ΚΚΕ, που κανείς δεν αμφισβητεί τους αγώνες και την εντιμότητα των οπαδών του, επιμένει να προβάλει το μοντέλο της αποτυχημένης Σοβιετικής «απόπειρας». Αγνοεί την αγωνία των νέων ανθρώπων που ελπίζουν επίμονα στην κατάργηση της μονολιθικότητας του Γ. Γραμματέα… Το ΚΚΕ μπορεί, αλλά δε θέλει!
Στο ΠΑΣΟΚ, η παλιά φρουρά έχει ξεκληριστεί, ο Σημιτικός «εκσυγχρονισμός» ακούγεται σαν κατάρα και οι ανερμάτιστοι νεοφιλελευθερισμοί του Βενιζέλου πλανώνται ως εφιαλτική απειλή πάνω από τα κεφάλια μας…
Και ξαφνικά κάποιο αμυδρό φως στην άκρη του καταραμένου τούνελ ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ… Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα θα γίνει κι αν κάποιες «συνιστώσες» δε μπορέσουν να προσαρμοστούν στην «έννοια της ευθύνης» θα μείνουν εκτός νυμφώνος. Αναρωτιέμαι όμως γιατί – Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο… Το «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ» που είναι; Το κοινωνικό είναι και πατριωτικό; Λεπτομέρειες; Καθόλου θα έλεγα… Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπεράσει τις αγκυλώσεις της «συνοικιακής Αριστεράς» και φέρει κοντά του τους νέους ανθρώπους, της ιδέες της σύγχρονης Αριστεράς σίγουρα θα είναι το μέλλον και η ελπίδα για τους ρημαγμένους αυτής της χώρας… Αρκεί να ξεπεράσει το «αλάνθαστο του εγωκεντρικού αριστερισμού» και να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στα Μερκελικά ανδρείκελα…. Ειδάλλως ποτάμι θα είναι το αίμα που θα χυθεί… Το εμφύλιο αίμα…

Ποιους χαρακτήρες από όσους έχετε δημιουργήσει και υποδυθεί θα ξαναδούμε στη σκηνή του Βεακείου; Έχετε εμπνευστεί κάποιον νέο;

Μακάρι να ξυπνούσα ένα πρωί και να μην εύρισκα τίποτα ανήθικο, βρόμικο και μιαρό, τίποτα το προδοτικό, τίποτα το αποκρουστικό… Μακάρι μην είχα τίποτα νέο να σας πω…

Η Χρυσή Αυγή σας εμπνέει για σάτιρα; Προσφέρεται για γέλιο ο φασισμός;

Ως πολιτικό καλαμπούρι μόνο μπορώ να την εκλάβω, ως βρικόλακα το καταμεσήμερο! Που να φτουρήσει η Χρυσή Αυγή μπρος στον επιστημονικό φασισμό του ΠΑΣΟΚ, στο δουλοπρεπή Γερμανοτσολιαδισμό της ΝΔ και στον «αρλουμπισμό» του ΚΚΕ… Για καμιά επιθεώρηση και για κανένα «εγέρθητι» καλή είναι.

Μιλάτε συχνά για την ανάγκη να δικαστούν οι πολιτικοί που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση. Ποιους θα θέλατε να δείτε στο σκαμνί;

Δεν είμαι απολύτως βέβαιος ότι έχουμε ως λαός κατανοήσει πλήρως τη σοβαρότητα του κινδύνου που εγκυμονεί η παρούσα κατάσταση. Δεν υποτιμώ βέβαια το γεγονός ότι Ελληνικός λαός έχει «προγυμναστεί» με τρόπο επιστημονικό και μακρόπνοο να «αδρανεί να ανέχεται, να υπομένει»… Έχει προγυμναστεί να βλέπει αυτά που βλέπουν τα μάτια του, αλλά τα αυτιά του να ακούνε, αυτά που του υπόσχονται! Το Ελληνικό λαό τον ξευτέλισαν τα αστικά πολιτικά κόμματα και τον ευτέλισαν πλήρως τα βοθροκάναλα και οι αστικές φυλλάδες. Δύσκολα θα αλλάξουν τα πράγματα…
Αν δε λογοδοτήσουν στη αναγεννημένη Δικαιοσύνη οι Τσολάκογλου, Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Μπακογιάνη, Βενιζέλος, Παπαδήμος, Καρατζαφέρης, Σαμαράς, Κουβέλης… Αν δε σαπίσουν στη φυλακή αυτά τα τομάρια και δεν αποκλειστούν δια βίου από τα κοινοβουλευτικά πράγματα όσοι από τους βουλευτές ψήφισαν τα μνημόνια, αν δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά οι «κλέφτες» και δεν έρθουν πίσω τα κλεμμένα… Η πολυπόθητη, αλλά και προ παντός λυτρωτική κάθαρση δεν πρόκειται ποτέ να επέλθει.
Οι ένοχοι τώρα κρύβονται και καλά κάνουν, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να αποκατασταθεί το αίσθημα της δικαιοσύνης και να βρεθούν αντιμέτωποι με τα εγκλήματα που διέπραξαν. Και μαζί τους να καταδικαστούν τελεσίδικα στη συνείδηση του Ελληνικού λαού, οι νταβατζήδες των ΜΜΕ, οι μεγαλοεκδότες, οι ρουφιανοδημοσιογράφοι, οι διαπλεκόμενοι, τα κομματικά λαμόγια, τα παπαγαλάκια, οι διαφθορείς και οι βιαστές του λαού των Ελλήνων…

Είστε πολύ ενεργός στο ίντερνετ, έχετε δικό σας blog, και γράφετε συχνά στο Facebook και στο Twitter. Πιστεύετε ότι προσφέρετε κάτι γράφοντας εκεί; Έχουν σοβαρό ρόλο αυτά τα νέα μέσα;

Το ιντερνέτ μας δίνει την ευκαιρία να έχουμε την πληροφορία στα χέρια μας, χωρίς μεσάζοντες. Παράλληλα μας δίνει τη δυνατότητα της επικοινωνίας αλλά και της ελεύθερης έκφρασης. Θα μπορούσα να γράφω σε οποιαδήποτε εφημερίδα ήθελα, αλλά προτιμώ να γράφω, χωρίς να πληρώνομαι και να με διαβάζουν άνθρωποι, χωρίς να τους υποχρεώνει κανείς να με διαβάσουν

Ποια άποψη έχετε για όσους σας ακολούθησαν, από τον Λαζόπουλο έως τον Μάρκο Σεφερλή; Υπάρχει νέα γενιά ενδιαφέρουσα σήμερα που να ασχολείται με το stand up comedy; Ξεχωρίζετε κάποιον;

Άμεση είναι η σχέση του stand up comedy με τη θεατρική πράξη και κυρίως με την Αττική κωμωδία και το Αριστοφανικό πνέυμα Στην Ελλάδα αξιόλογοι συγγραφείς υπάρχουν. Ελληνικό θέατρο, δυστυχώς, δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι υπάρχει. Είδατε με πόση « αρπακολατσίδικη » διάθεση υιοθετούν την οποιαδήποτε δυτική ανοησία και την παρουσιάζουν ως έργο αξιώσεων; Είναι ζήτημα αν στα 150 θέατρα της Αθήνας ανεβαίνουν περισσότερα από πέντε ή έξι σύγχρονα ελληνικά θεατρικά έργα. Ποιος συγγραφέας λοιπόν θα γράψει ένα θεατρικό έργο για να το έχει κρυμμένο στα συρτάρια του; Ας μη συζητάμε γι αυτό το θέμα, μόνο θλίψη με προκαλεί.
Κι ας έρθουμε τώρα στο άλλο θέμα, ηθοποιοί… Πάρα πολλοί οι ταλαντούχοι και οι αξιόλογοι, αλλά και πολλή σαβούρα μια και τις θεατρικές σχολές τις έχει αντικαταστήσει η τηλεόραση που παράγει σαβούρα με το κιλό. Το θέατρο, δυστυχώς, δεν μπόρεσε να ξεφύγει και παρέμεινε όπως και η πολιτική, η εκκλησία, η παιδεία, η υγεία κλπ… κλπ… κομμάτι της υπαρκτής ελληνικής πραγματικότητας με όλα τα έλκη και τις ασθένειες που τη βασανίζουν.

Πώς μεταφράζεται σήμερα το ιστορικό σας σλόγκαν «και πάσης Ελλάδος;»

Σε μια εποχή που η παγκοσμιοποίηση τείνει να εξαφανίσει την ταυτότητα του καθενός μας, εμείς μέσα από τον σατιρικό λόγο προσπαθούμε να επαναπροσδιορίσουμε την εικόνα μας ως λαός. Τα όπλα μας είναι η μνήμη μας. Πολλοί θέλουν να σβήσουν από το σκληρό μας δίσκο όλα εκείνα που μας έκαναν κάποτε να ξεχωρίζουμε… Εμείς με τα όπλα της κωμωδίας και της σάτιρας τα ξαναθυμίζουμε….
Σε μια μαγική πορεία, μπλέκοντας την πραγματικότητα με το όνειρο, ρίχνουμε βουτιές στο παρελθόν ψάχνοντας για την χαμένη αθωότητα και τις χαμένες αξίες μας… Στην δική μας «γιάφκα» δεν ξεχωρίζει ο τρομοκράτης από τον τρομοκρατημένο, ο χαμένος από τον κερδισμένο, ο ένοχος από τον αθώο, είμαστε όλοι ενώπιος ενωπίω με τον εαυτό και την ιστορία μας… Και πάσης Ελλάδος άμα άχει να ‘ούμ…..

Μαθαίνω πως προγραμματίζετε εμφανίσεις στην Αμερική και στην Ευρώπη. Ποιο μήνυμα από την Ελλάδα θα μεταφέρετε εκεί;

Πριν από λίγο καιρό γύρισα από την Αμερική… Αυτά που λέω εδώ, αυτά τους είπα. Τα ξέρανε όλα απόξω κι ανακατωτά, είχαν τα δικά τους ερωτήματα, τις δικές τους απαντήσεις… Χάρηκα μια Ελλάδα χωρίς διεφθαρμένους πολιτικούς, χωρίς πελάτες ψηφοφόρους, χωρίς διπλοτρπλοθεσίτες και κομματόσκυλα, χωρίς δημόσιους υπάλληλους τσανάκια της εκάστοτε εξουσίας, χωρίς λαμόγια και πουλημένα τομάρια, χωρίς σταρχιδιστές πολίτες που νοιάζονται μονάχα για την πάρτη τους και τη καλοπαίρασή τους… Χωρίς τους Έλληνες εκείνους που δε μπορούν να δούν σήμερα αυτά του έβλεπα εγώ το 1983 στην παράσταση της ΔΙΑΓΩΝΙΟΥ «AΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»
«Εδώ και δύο χρόνια έχει αρχίσει το μεγάλο κακό, που θα μετατρέψει σιγά-σιγά τους ‘Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και συνδικαλισταράδων. Σε 20-30 χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει. Θα υπάρχει όμως μία Ελλάδα πτωχευμένη και ένας λαός στα όρια της οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης»


Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΤΡΑΓΙΚΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ.


ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ, ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΔΙΝΟΥΝ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΡΡΩΣΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ, ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΧΩΡΑ.

Πριν λίγες ημέρες ψηφίσθηκε ένα πολυνομοσχέδιο, με σκοπό να εξαθλιώσει περαιτέρω έως και να εξοντώσει τους Έλληνες, βυθίζοντάς τους ακόμη περισότερο στη λιτότητα και στην υπερφορολόγηση. Ταυτόχρονα, στο ίδιο νομοσχέδιο, επιχειρήθηκε να περάσει διάταξη που έδινε το δικαίωμα στους υπουργούς εξωτερικών και άμυνας να ταξιδεύουν με τα προεδρικά-πρωθυπουργικά αεροπλάνα, την οποία και πήραν πίσω τελευταία στιγμή, όταν κατάλαβαν ότι τους πήραν "χαμπάρι".
Μιά ματιά να ρίξει κανείς στα έξοδα πτήσης των δύο αεροπλάνων, θα καταλάβει αμέσως την ακρότητα και τη μεγάλη αντίφαση:
1. «Gulfstream G500». Κόστος χρήσης σε καύσιμα ανά ώρα περίπου 5.000 δολάρια Αμερικής.
2. «Embraer Legacy 600» αντιστοίχως περίπου 4.000 δολάρια Αμερικής.
Που σημαίνει π.χ. ότι κοστίζουν μόνο σε καύσιμα γιά Ουάσινγκτον 150-180.000 δολάρια το πρώτο και 120-160.000 το δεύτερο. Και αυτά χωρίς να υπολογισθούν το κόστος συντήρησης, κόστος ασφάλισης, μισθοί κλπ.

Δείτε στο βίντεο παρακάτω πως και γιατί φτάσαμε στη κρίση.

 http://www.youtube.com/watch?v=ZYGx924PMgU#at=542

Δείτε στο βίντεο παρακάτω τα τραγικά αποτελέσματα της κρίσης.

 http://www.youtube.com/watch?v=1Xki-7F_OEk#at=381

"ΓΚΡΑΦΙΤΥ" ΔΙΧΝΕΙ ΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.


ΕΝΑ "ΓΚΡΑΦΙΤΥ" ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΔΙΧΝΕΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Την ώρα που η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα πρωτοφανή (οικονομικό) πόλεμο, αντί ο λαός να μάχεται συσπειρωμένος τον "υπερ πάντων αγώνα", έχοντας σαν σύνθημα και οδηγό  το περίφημο "αμύνεσθαι περί Πάτροις", που τον ενέπνεε, γιά πολλούς αιώνες, στους αγώνες, που έδωσε για την επιβίωσή του, κατά την ένδοξη πορεία του ως 'Εθνος, βρίσκεται στη πραγματικότητα αποστασιοποιημένος και ανήμπορος να αντιδράσει, μοιρασμένος σε δύο κομάτια εκ διαμέτρου αντίθετα μεταξύ τους...
 

Από τη μία μεριά, οι εξαθλιωμένοι Έλληνες, που πολλοί από αυτούς καταφεύγουν ακόμη και στα σκουπίδια για να ζήσουν, οι άστεγοι, οι άνεργοι και γενικώς οι (εκατομμύρια πλέον!) κάτω ή γύρω από το όριο της φτώχιας...
Και από την άλλη, αυτοί της χλιδής, της σπατάλης και της κραιπάλης... Σαν αυτούς που παραβρέθηκαν  στο "πάρτυ" με τον Αντώνη Ρέμο στο περιβόητο "Νάμμος" στη Μύκονο... Όπου όλοι αυτοί οι "υπεράνω" Έλληνες, που πλήρωσαν 180 ευρώ είσοδο και κατανάλωσαν πανάκριβες σαμπάνιες αξίας 25.000 ευρώ, επιδόθηκαν σε ένα άνευ ορίων "γλέντι" ασύδοτης κραιπάλης και αχαλίνωτης υπερβολής.
Το πιό κακό όμως είναι ότι υπάρχει και μία τρίτη κατηγορία, που εν πολλοίς συμπίπτει με την δεύτερη κατηγορία... Αυτών που συνεχίζουν (... με μεγαλύτερη ένταση τώρα) να καταχρώνται και να απομυζούν από παντού ως παράσιτα, κλέβοντας και πλουτίζοντας εις βάρος των δεινοπαθούντων Ελλήνων, όντας στο μεγαλύτερο βαθμό και συνυπεύθυνοι της σημερινής κατάντιας...
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της τελευταίας κατηγορίας  ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του "Νάμμος", που τιμωρήθηκε πέρυσι με 4.000.000€ πρόστιμο για φοροδιαφυγή, όταν πάλι σε πάρτυ με τον Αντώνη Ρέμο και ενώ συγκεντρώθηκαν 3.000 άτομα, ανάμεσα τους και όλα τα βαριά πορτοφόλια της χώρας επιχειρηματίες, εφοπλιστές, έμποροι κλπ, δεν κόπηκε ούτε μία απόδειξη!
Κυριολεκτικά "Αγωνιζόμενοι" και "αμυνόμενοι" γιά τα "πάρτυ" τους και για τη "πάρτη" τους...


Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΤΥΧΗ ΤΗΣ.

 

ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΤΥΧΗ ΤΗΣ, ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ, ΣΥΝΗΘΩΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑΓΟΥΣ ΜΗ ΑΞΙΟΥΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ.

Παραθέτουμε συνέντευξη που δόθηκε στον Δημήτρη Ζαφειρόπουλο στις 8 Νοεμβρίου 1974, του Βασίλη Γαβριήλ, κυβερνήτη του υποβρυχίου "Γλαύκος", που έφτασε μια ανάσα από τις ακτές της Κύπρου, την στιγμή που αποβιβαζόταν στο Νησί της Αφροδίτης ο “Αττίλας” και που, αν τον άφηναν οι διοικούντες, θα μπορούσε να έχει βυθίσει ολόκληρο τον τουρκικό αποβατικό στόλο. O Βασίλης Γαβριήλ ήταν γαμβρός επ’ αδελφή του Λευτέρη Χανδρινού, του θρυλικού κυβερνήτη του αρματαγωγού “Λέσβος”, του μόνου ελληνικού πλοίου που πολέμησε τον Αττίλα το Ιούλιο του 1974, αναγκάζοντας τους πανικοβλημένους Τούρκους να χάσουν δύο αντιτορπιλικά.

"Κύριε Γαβριήλ σε ποια μονάδα υπηρετούσατε όταν εκδηλώθηκε η εισβολή του Αττίλα στις 20 Ιουλίου του 1974;
Είχα αναλάβει κυβερνήτης στο υποβρύχιο “Γλαύκος” από τον Μάϊο του 1973 και παρέμεινα ως κυβερνήτης τρεισήμισι χρόνια. Ένα χρόνο μετά την παραλαβή μου το υποβρύχιο πιστεύω ότι ήταν σε πολύ καλή επιχειρησιακή ετοιμότητα για να αντεπεξέλθει σε οιαδήποτε άσκηση ή ακόμη και σε πόλεμο.
Υπήρχαν κάποιες πληροφορίες ή φήμες για την εισβολή, τις προηγούμενες ημέρες της 20ης Ιουλίου; Υπήρχε κάποιος βαθμός ετοιμότητας στο Πολεμικό Ναυτικό;
Πληροφορίες από το Αρχηγείο Ναυτικού ότι επίκειται οποιαδήποτε εισβολή ή όχι, δεν υπήρχε τίποτε!
Μόνο ό,τι πληροφορίες μπορούσαμε να αντλήσουμε από διάφορα μέσα, μιλάω από το ραδιόφωνο στην ουσία – παρόλο που δεν ήμουν αντιστασιακός, άκουγα και deutsche welle. Αλλά όταν άκουγες και έλεγε ότι απέναντι από την Κύπρο έχουν συγκεντρωθεί 100.000 τουρκικός στρατός και είναι έτοιμοι για απόβαση, μόνο αυτό σε κάνει να λάβεις τα μέτρα σου, οιαδήποτε και αν είναι αυτά. Και να είσαι έτοιμος να αντεπεξέλθεις σε ο,τιδήποτε έκαναν οι Τούρκοι.
Επομένως, συγκεκριμένος βαθμός ετοιμότητος στο Πολεμικό Ναυτικό, δεν νομίζω ότι υπήρχε τέτοιος για να αντιμετωπίσουμε έναν πόλεμο. Δεν είχε δοθεί ποτέ κανένα τέτοιο σήμα. Απλώς τα υποβρύχια πάντα είναι ετοιμοπόλεμα και το μόνο στο οποίο μειονεκτούσαν ήταν ότι δεν είχαν πάρει τον φόρτο τορπιλών που θα έπρεπε να είχαν εφοδιαστεί. Αυτό σημαίνει ότι γύρω στις 14 – 15 τορπίλες είναι ο πλήρης φόρτος τορπιλών ενός υποβρυχίου και την Πέμπτη – κατά την διάρκεια του πραξικοπήματος – είχα στο υποβρύχιο 13 τορπίλες. Αυτός ήταν ο μόνος βαθμός ετοιμότητος. Και τρέχαμε τελευταία στιγμή να ανεφοδιάσουμε το υποβρύχιο και με τρόφιμα ασφαλείας, που σημαίνει ανεξάρτητος πλούς, της τάξης των 15 – 20 ημερών ή και περισσότερο αν χρειαστεί, χωρίς να ανεφοδιαστεί το υποβρύχιο. Αυτά ως προς την ετοιμότητα στο Πολεμικό Ναυτικό και ειδικότερα στα υποβρύχια.
Ποιο ήταν το ηθικό και οι αντιδράσεις των στελεχών αλλά και των απλών κληρωτών μετά την πληροφόρηση της τουρκικής επίθεσης στην Κύπρο;
Τα υποβρύχια διαθέτουν έναν μόνο ναύτη κληρωτό, τον Μάγειρα. Όλοι οι άλλοι είναι μόνιμα στελέχη υπαξιωματικοί – αξιωματικοί και θα πω ότι το ηθικό ήταν αρκετά υψηλό.Αν και το ηθικό στην ουσία δεν το κρίνεις μόνο όταν πας για κάτι. Όταν ακούσεις το μπάμ τότε ξέρεις αν μπορείς να γίνεις ήρωας ή θα γυρίσεις πίσω. Επομένως μπορώ να πω ότι το ηθικό ήταν αρκετά υψηλό και δεν υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα στο πλήρωμα του υποβρυχίου, ήταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν ο,τιδήποτε.
Θα μας μιλήσετε για την αποστολή των υποβρυχίων στην Κύπρο; Πότε διαταχθήκατε να μεταβείτε εκεί; Και πώς έγινε η ανάκληση αυτής της διαταγής; Υπήρχαν περισσότερες από μία διαταγές αποστολής και ανακλήσεως;
Τα υποβρύχια ξεκίνησαν από τον ναύσταθμο της Σαλαμίνας, στις 19 του μηνός στις 3 το μεσημέρι και η εντολή που είχαμε λάβει ήταν να κάνουμε ασκήσεις περί την Ρόδο, όπου εκεί θα είχαν ασκήσεις οι Τούρκοι. Επομένως δεν απέπλευσαν τα υποβρύχια από τον ναύσταθμο έχοντας να αντιμετωπίσουν την περίπτωση πολέμου, ή έχθρικής επιθέσεως ή ό,τιδήποτε άλλο.
Ξεκινήσαμε για να πάμε σε μία άσκηση. Πλήν όμως προτού αποπλεύσουμε, μας είχαν φωνάξει στο Αρχηγείο Στόλου, τον κυβερνήτη του υποβρυχίου “Νηρέας” και εμένα, κυβερνήτη του “Γλαύκος”, προκειμένου να ενημερωθούμε για το σχέδιο “Κ”, το οποίο αφορούσε επίθεση στην Κύπρο από τους Τούρκους και ποιες ήταν οι κινήσεις που έπρεπε να κάνουν οι Ελληνικές δυνάμεις, Στρατός, Ναυτικό και Αεροπορία. Ρίξαμε μια ματιά στο σχέδιο, ζήτησα ένα αντίγραφο, αλλά δεν μου έδωσαν γιατί ήταν απόρρητο.Αυτό ήταν η ενημέρωσίς μου σχετικά με το σχέδιο “Κ” που αφορούσε την Κύπρο. Από αυτό συνεπέρανα ότι μάλλον δεν ήταν μια απλή άσκηση, αλλά υπήρχε πιθανότης εμπλοκής ή ό,τιδήποτε άλλο.
Αυτές ήταν οι εντολές. Αποπλεύσαμε στις 19 του μηνός, ενώ η απόβαση έγινε το πρωί της 20ης, ημέρα Σάββατο. Στις επτά το πρωί τα υποβρύχια βρισκόντουσαν στις Κυκλάδες, όταν λάβαμε εντολή από το Αρχηγείο Ναυτικού να πλεύσουμε εν καταδύσει και να αναλάβουμε περιπολίες μεταξύ ακτών Κύπρου και Τουρκίας, στο βόρειο μέρος της Κύπρου. Και να πλεύσουμε μάλιστα υπό πολεμικάς συνθήκας. Αυτό το σήμα ήλθε στις 20 του μηνός που είχε αρχίσει η αποβίβαση των Τούρκων, στις 4 το απόγευμα.
Τα μέτρα που έπρεπε να λάβουμε ήταν μέτρα αμύνης ως εν πολέμω. Το οποίο σημαίνει πώς όταν δεις εχθρικό στόχο, αυτή είναι η δική μου εκτίμηση και ερμηνεία, ρίχνεις προτού σε εντοπίσει. Διότι αν σε εντοπίσει πρώτο ένα αντιτορπιλικό , δυσκολότερα το αντιμετωπίζεις από το αν το εντοπίσεις πρώτος.
Αυτό σημαίνει ότι τα υποβρύχια έχουν αυτές τις δυνατότητες, να εντοπίζουν πρώτα τα αντιτορπιλικά, τα οποία αποτελούν και τον βασικό στόχο ενός υποβρυχίου, και μετά είναι τα αποβατικά ή ό,τιδήποτε.
Επομένως η διαταγή που έλαβα για να πλεύσω προς την Κύπρο, ήταν στις 20 του μηνός, στις 4 το απόγευμα.
Πλέοντας προς Κύπρο και λαμβάνοντας υπ’ όψιν μου όλα αυτά που με είχαν διατάξει, έλαβα σήμα ανακοπής του πλου προς Κύπρο στις 21 του μηνός στις 9 – 10 το βράδυ, όταν απείχα από το Δυτικό μέρος της Κύπρου περί τα 85 ναυτικά μίλια. Αυτή ήταν η πρώτη διαταγή που έλαβα για να επιστρέψω πίσω και να αναλάβουμε περιπολίες σε συγκεκριμένους τομείς περί την Ρόδο. Αυτή ήταν η πρώτη ανάκλησις των υποβρυχίων.
Στην συνέχεια λάβαμε στις 22 του μηνός, την επομένη ημέρα, 8 το βράδυ παρόμοιο σήμα να επαναπλεύσουμε προς Κύπρο και αναλάβουμε πολεμικές περιπολίες, κατά το πρώτο σήμα.
Ο δεύτερος πλούς προς Κύπρο ανεκόπη την επομένη ημέρα 23 του μηνός, στις 7 και όταν απείχα από τις ακτές της Κύπρου 45 ν.μ. Αναφέρομαι στις ακτές της Κύπρου, διότι από εκεί και πέρα θα υπήρχε έντονος εχθρική παρουσία. Και το υποβρύχιο θα έπρεπε να λάβει ορισμένα μέτρα, ώστε να είναι σε θέση να μην εντοπιστεί εύκολα και να εκτελέσει την αποστολή του.
Επομένως, αυτά ήταν τα σήματα, τα οποία τα μεν πρώτα έλεγαν να πλεύσω προς Κύπρο – υπό πολεμικάς συνθήκας – και τα δε να επαναπλεύσω σε συγκεκριμένο τομέα περιπολίας. Δύο φορές διετάχθη το υποβρύχιο να πλεύση προς Κύπρο. Δεν ξέρω τι είχε στο μυαλό του ο Πέτρος Αραπάκης.
Νομίζετε ότι η διαταγή για να μην υπάρξει τελικά εμπλοκή με τα τουρκικά αντιτορπιλικά και αποβατικά, ήταν προαποφασισμένη ή κάτι συνέβη στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα μεταξύ των διαφόρων σημάτων που λάβατε στην αποστολή σας; Μήπως τελικά ήλθε αργά η πρώτη διαταγή, το απόγευμα της 20 Ιουλίου να ξεκινήσετε;
Αργά ως προς το να προλαβαίναμε την απόβαση; Διαταγή περί μη εμπλοκής δεν είχαμε λάβει ποτέ. Ίσα ίσα, η διαταγή ήταν για μένα σαφής, να αποφύγω μεν την εμπλοκή μέχρι να δω τι εντολή είχα από το Ναυτικό, αλλά τα μέτρα που έπρεπε να λάβω ήταν μέτρα αμύνης ώστε το υποβρύχιο να μην πάθει τίποτε.Και να χτυπήσει τον αντίπαλο, εφόσον βρισκόταν σε οπτική επαφή μαζί του. Επομένως για εμένα, παρόλο που υπήρχαν πολλά ερωτηματικά ως προς τα σήματα τα οποία είχα λάβει, η ερμηνεία η δική μου ήταν επιτίθεσαι και μετά ρωτάς. 
Προαποφασισμένη;
Δεν γνωρίζω τι υπήρχε στην σκέψη του κ. Αραπάκη ή των επιτελών στο Αρχηγείο Ναυτικού. Για τους αξιωματικούς του Π.Ν. υπάρχει μόνο ο Αρχηγός του Ναυτικού και δεν επηρεάζονται από κανέναν άλλον. Κανείς δεν μπορεί να δώσει εντολή σε ένα υποβρύχιο να κάνει ο,τιδήποτε, ή σε οιοδήποτε πλοίο. Επομένως, οι εντολές ήταν απευθείας από τον Αρχηγό προς τους κυβερνήτες των υποβρυχίων.
Το τι είχε στο μυαλό του ο κ. Αραπάκης και τι μπορεί να είχε διαμειφθεί μεταξύ των άλλων επιτελών στο ΓΕΕΘΑ και στο Ναυτικό δεν γνωρίζω. Εγώ γνωρίζω μόνο τις εντολές τις οποίες ελάμβανα. Για προαποφασισμένη εντολή να μην εμπλακούμε, δεν νομίζω. Αλλά η όλη κατάστασις η οποία επικρατούσε, όταν δεν υπήρχε πολιτική εξουσία, να δώσει εντολές ή να αναλάβει τις ευθύνες ή τι θα κάνετε, είχε αφεθεί στον Αρχηγό του Ναυτικού να αποφασίσει ή στους Στρατιωτικούς μόνο. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσαν να λάβουν εύκολα, μία τέτοια απόφαση περί εισβολής των Τουρκικών πλοίων.
Απλώς;
Πρέπει να ήταν κάποιο τέχνασμα, να μας χρησιμοποιήσουν, χωρίς να αποκλείεται ότι μπορούσαμε να επέμβουμε κιόλας. Αυτά είναι που μπορώ να σας πω.
Αυτό που θέλω να ρωτήσω, είναι μήπως τελικά, η πρώτη διαταγή να πλεύσετε προς Κύπρο, απόγευμα της 20ης Ιουλίου, δόθηκε επίτηδες αργά ώστε να μην προλάβουν να πάνε τα υποβρύχια έγκαιρα;
Προσέξτε να δείτε! Όταν ανεκόπη ο πλους προς την Κύπρο μέχρι να φτάσω στην Κυρήνεια, θα ήθελα ακόμη 15 – 20 ώρες, για να εμπλακώ. 15- 20 ώρες δεν νομίζω ότι οι Τούρκοι θα είχαν κατακτήσει προγεφύρωμα και θα μπορούσαν να δράσουν. Μην ξεχνάτε πότε έγινε ο Αττίλας 1 -2 και τα λοιπά.
Οι Τούρκοι την πρώτη δεύτερη ημέρα, δεν ήταν σίγουροι για τον εαυτό τους ακόμη. Δεν ήξεραν αν μπορούσε να κρατηθεί το προγεφύρωμα, γιατί δεν βρήκαν καμία αντίσταση. Αν είχαν βρει αντίσταση σοβαρή, θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Για να εγκατασταθεί ένα προγεφύρωμα, χρειάζεται ικανός χρόνος ώστε να βγάλεις τις δυνάμεις που πρέπει και να μπορείς να αναπληρώνεις τις δυνάμεις σου και να τις ενισχύεις ουτωσώστε να επιτύχεις τους στόχους σου.
Επομένως, έστω και μια μέρα μετά να είχαν πάει τα υποβρύχια, θα είχαν επιφέρει αρκετά σοβαρές ζημιές, ώστε να τους απασχολήσει ή και να σταματήσουν την αποβίβαση. Αυτά είναι ό,τι εγώ πιστεύω. Και αυτά με βάση το όσο έχω ασχοληθεί, με την κρίση μου και λοιπά. Αν λάβετε υπόψιν σας ότι βουλιάξανε μεταξύ τους ένα αντιτορπιλικό και υπέστησαν ζημιές με το αρματαγωγό “Λέσβος” και με τον κυβερνήτη, τον Λευτέρη τον Χανδρινό, αντιλαμβάνεστε αμέσως ότι αν είχαμε βουλιάξει δύο – τρία αντιτορπιλικά, μάλλον θα είχαν σταματήσει να ενισχύουν το προγεφύρωμά τους.
Υπήρχε κάποια σύγχυση που παρατηρήσατε στις αποφάσεις του Γενικού Επιτελείου εκείνες τις ημέρες;
Και να μην το χαρακτηρίσω σύγχυση, όταν λαμβάνεις σήματα “πλεύσε” και να εγκαταστήσεις πολεμική περιπολία, να σταματήσεις μετά να πλέεις και να επανακάμψεις πίσω, και τα λοιπά, επέρχεται σύγχυσις. Έστω και μία φορά να γίνει αυτό, αν δεν σε ενημερώσουν γιατί και για ποιο λόγο γίνεται αυτό, πληροφορίες αρκετές και ικανές δεν είχαμε για να μπορούμε να κάνουμε σωστή εκτίμηση της καταστάσεως. Με τις πληροφορίες, τις λίγες που μπορούσα να έχω υπήρχε πιθανότης, να έχουν ετοιμαστεί να κάνουν απόβαση σε κάποιο ελληνικό νησί, Ρόδο, Μυτιλήνη ή ό,τιδήποτε άλλο. Επομένως δεν είχα τις πληροφορίες για να κάνω μία σωστή εκτίμηση καταστάσεως. Και όταν λαμβάνεται ένα σήμα το οποίο ακυρώνεται, και μετά ξαναλαμβάνεται σήμα να πλεύσεις πάλι στην Κύπρο, νομίζω ότι επέρχεται μία σύγχυσις ως προς το τι ακριβώς θέλουν και γιατί στέλνουν τέτοια σήματα. Επομένως, είτε το χαρακτηρίσω, είτε όχι “σύγχυση”, η σύγχυση επέρχεται σε αυτούς που λαμβάνουν τέτοια σήματα.
Πολιτικοί και στρατιωτικοί είχαν αποφασίσει να μην πολεμήσουμε Την περίοδο αυτή, ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν ξέρω πώς χαρακτηρίζεται, είχαμε και στρατιωτικούς που κάναν τους πολιτικούς. Αν ήταν μόνο στρατιωτικοί, υπό πολιτική διακυβέρνηση, ίσως ήταν οι αποφάσεις διαφορετικές. Αλλά, αυτοί που μας κυβερνούσαν, και νομίζω ήταν την περίοδο την συγκεκριμένη μόνο ο Αραπάκης. Τουλάχιστον από αυτά που έχω διαβάσει μόνο αυτός συνομιλούσε με τον Σίσκο ή με τους Αμερικανούς. Δεν νομίζω ότι υπήρχε πολιτική εξουσία για να συνομιλήσει. Έστω και αν προερχόταν από πολιτικούς. Ο Κυπραίος αν θυμάμαι καλά που ήταν Υπουργός Εξωτερικών, εξαφανισμένος ήταν, όπως και όλοι οι υπόλοιποι. Και ο πρωθυπουργός τα ίδια. Είχαν μείνει οι Αρχηγοί μόνο των γενικών επιτελείων, από όσο γνωρίζω. Άρα η ευθύνη ήταν σε αυτούς που μας κυβερνούσαν. Και ποίοι μας κυβερνούσαν; Οι στρατιωτικοί ! Έτσι συγκεκριμένα και απλά.
Πλην όμως και στις 15 Αυγούστου, όταν ξαναλάβαμε σήμα να πλεύσουμε υπό πολεμικάς συνθήκας, όταν έγινε ο Αττίλας 2, τότε ήταν ο Καραμανλής. Ναι μεν μπορεί να μην είχε τα στοιχεία που θα έπρεπε για να αποφασίσει σωστά ή όχι, αλλά και στην περίπτωση αυτή, πάλι δεν ενεπλάκη ο Ε.Σ. με τους Τούρκους. Τώρα από κει και πέρα, οι στρατιωτικοί κυβερνούσαν, η ευθύνη πέφτει σε αυτούς. Βέβαια δεν υπήρχαν και πολιτικοί για να προσάψω ευθύνες σε πολιτικούς. Ο Καραμανλής μετά τις 25 όταν παρέλαβε, οι συνθήκες δεν ήταν ομαλές. Δεν προσπαθώ να τον δικαιολογήσω, γιατί δεν με απασχολεί ιδιαίτερα κανένας. Εγώ κάνω μία εκτίμηση, αλλά από ότι έχω δει από πιο παλιά έως και σήμερα, είτε είναι στρατιωτικοί είτε πολιτικοί, τις ίδιες αποφάσεις λαμβάνουν. Μη εμπλοκή εις πόλεμο. Ανεξαρτήτως ποιο είναι το σωστό. Δεν είναι θέμα να πούμε ότι δεν λαμβάνουν σωστή απόφαση ή όχι. Αλλά καλό θα ήταν να ήμασταν λίγο πιο επιθετικοί.
Αν τελικά τα υποβρύχια είχαν εμπλακεί με τα τουρκικά πλοία, θα μπορούσαν να επιφέρουν αποφασιστικό πλήγμα κατά της απόβασης στην Κύπρο;
Το υποβρύχιο διέθετε 13 τορπίλες. Αν είχα ποσοστό επιτυχίας 50% που είναι κάτι πολύ μικρό, σημαίνει ότι θα είχαν ακινητοποιηθεί ή βληθεί ή βυθιστεί 3 -4 ή και πέντε αντιτορπιλικά. Για εμένα αυτό ήταν ικανό να σταματήσει ό,τιδήποτε άλλο, γιατί δεν θα είχαν την υποστήριξη που χρειαζόντουσαν. Και αφού είμασταν δύο υποβρύχια, υπολογίζω ότι θα είχαμε επιφέρει ζημιά σε 6 έως 8 πλοία δικά τους. Νομίζω ότι δεν θα μπορούσαν να συνεχίσουν.
Όταν λάβατε το σήμα κύριε Γαβριήλ για την ανακοπή της πορείας του υποβρυχίου προς την Κύπρο, βρεθήκατε σε κάποιο δίλημμα να μην υπακούσετε; Τι πιστεύετε ότι θα είχε γίνει αν δεν υπακούγατε και πλέατε προς την Κύπρο;
Σε δίλημμα, βρέθηκα. Αυτό δεν σημαίνει ότι έπρεπε να παραβώ το σήμα. Διότι δεν είχα τα στοιχεία, δεν μπορούσα να εκτιμήσω την όλη κατάσταση με πληροφορίες, τι ακριβώς γινόταν. Τα στοιχεία αυτά όμως τα είχαν στο Αρχηγείο του Ναυτικού. Επομένως όσο και μέσα μου να ήθελα να παραβώ την εντολή, τελικά επεκράτησε η λογική του ότι δεν έπρεπε να την παραβώ και υπάκουσα στην εντολή. Χωρίς τούτο να σημαίνει ότι τελικά ήταν το σωστό. Και ως απεδείχθη μάλλον δεν ήταν το πιο σωστό που μπορούσε να γίνει. Αλλά είναι πολύ δύσκολο για έναν κυβερνήτη υποβρυχίου, προτού γίνει ένας πόλεμος, να προκαλέσει έναν πόλεμο μεταξύ Ελλάδος – Τουρκίας και να είναι αυτός ο οποίος θα είναι η αιτία να γίνει ένας πόλεμος. Εάν μεν νικούσαμε, σωστά θα είχα αποφασίσει. Εάν χάναμε, θα είχα αποφασίσει λάθος. Είναι μεγάλο το δίλημμα και μεγάλη η απόφαση που πρέπει να λάβεις για να παραβείς μια τέτοια εντολή. Εν καιρώ πολέμου υπάρχει η πιθανότητα να παραβείς αρκετές εντολές. Αλλά προτού κηρυχτεί πόλεμος, δεν νομίζω – γιατί μετά από τόσα χρόνια το σκέπτομαι και με απασχολεί – ότι θα έπρεπε να παραβώ την εντολή που είχα λάβει από το Αρχηγείο Ναυτικού, γιατί δεν είχα τις πληροφορίες, που έπρεπε να έχω".

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι τα 4 υπερσύγχρονα υποβρύχια που διέθετε τότε η Ελλάδα (μεταξύ των οποίων και το "Γλαύκος") ήταν σε θέση να έχουν αποτρέψει την εισβολή και να έχουν μάλιστα βυθίσει τον τουρκικό στόλο, εάν αφήνονταν απερίσπαστα να δράσουν. Αντ' αυτού δείτε πως κινήθηκαν τις κρίσιμες εκείνες ώρες, σύμφωνα με την περιγραφή του αμυντικού αναλυτή Ιωάννη Θεοδωράτου:
"Το ξημέρωμα της 19ης Ιουλίου 1974 το υποβρύχιο «Γλαύκος» (S110) με κυβερνήτη τον πλωτάρχη Βασίλειο Γαβριήλ διατάχθηκε για άμεσο απόπλου. Αφού ανεφοδιάστηκε με τορπίλες και τρόφιμα για ταξίδι 30 ημερών. Ο τότε Αρχηγός Ναυτικού αντιναύαρχος Πέτρος Αραπάκης απέστειλε σήμα προς τον Διοικητή Στόλου αντιναύαρχο Πολυζώη Καλογερόπουλο και τον Διοικητή Στολίσκου Υποβρυχίων (ΣΥΒ) πλοίαρχο Ανδρέα Βαφειάδη διατάσσοντας τα υποβρύχια «Γλαύκος» (S110), «Νηρεύς» (S111) κυβερνήτης πλωτάρχης Ιωάννης Παναγιωτόπουλος , «Τρίτων» (S112) κυβερνήτης πλωτάρχης Σταμάτιος Δριτσάκος και «Πρωτεύς» (S113) κυβερνήτης πλωτάρχης Βασίλειος Κηρύκος, να αποπλεύσουν άμεσα από τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας και να πλεύσουν στην περιοχή της Ρόδου, με το πρόσχημα εκτέλεσης εθνικής άσκησης και: «… να αναφέρουν εντοπισμούς μονάδων Β΄ κράτους (Τουρκία) ως και παντός ετέρου πολεμικού πλοίου». Πράγματι τα τρία από τα τέσσερα Type 209 απέπλευσαν το μεσημέρι της 19ης Ιουλίου πριν ακόμη εκδηλωθεί η τουρκική απόβαση στην Κύπρο. Σημειώνεται ότι τα υποβρύχια δεν έλαβαν διαταγή πλού ή επιχειρήσεων διότι ο άμεσος απόπλους ήταν η πρώτη προτεραιότητα! Κάθε υποβρύχιο είχε αναλάβει τομέα περιπολίας και όλα κινήθηκαν σε ανάδυση προς τις Κυκλάδες. Οι κυβερνήτες έλαβαν την επομένη (20η Ιουλίου) αστραπιαίο σήμα με το οποίο ενημερώνοταν ότι είχε εκτελεσθεί απόβαση και αεραπόβαση στην Κύπρο από τις τουρκικές δυνάμεις. Λόγω των εξελίξεων τα υποβρύχια καταδύθηκαν αμέσως και συνέχισαν τον πλού τους με ταχύτητα 7-8 κόμβων ευρισκόμενα σε περισκοπικό βάθος. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα υποβρύχια δεν μπορούσαν να φθάσουν εγκαίρως στην περιοχή της απόβασης (μόνο τα μαχητικά αεροσκάφη είχαν τέτοιες δυνατότητες) λόγω ταχύτητας πλεύσης και φυσικά της μεγάλης απόστασης. Άλλωστε μετά από την ολοκλήρωση της αποβίβασης δυνάμεων επέστρεψε στο λιμάνι της Μερσίνας το μεσημέρι της 20ης Ιουλίου. Εξω από την Κυρήνεια παρέμειναν τρία τουρκικά αντιτορπιλικά, τα οποία έβαλαν με τα πυροβόλα τους κατά των ελληνικών θέσεων για να ανακουφίσουν το προγεφύρωμα στην Κυρήνεια. Από τα προαναφερόμενα γίνεται σαφές ότι παρότι ήταν γνωστές οι τουρκικές προθέσεις τα υποβρύχια άργησαν να αποπλεύσουν από τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας, με ευθύνη της ηγεσίας και έτσι δεν μπορούσαν να απειλήσουν την αρχική φάση της απόβασης. Ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων δεν έθεσε εγκαίρως αυτές σε κατάσταση ετοιμότητας και ο αρχηγός Ναυτικού δεν απέστειλε τα Type 209 ενωρίτερα έτσι ώστε να έχουν λάβει θέσεις βολής ενώ ο τουρκικός στόλος θα απέπλεε από την Μερσίνα ή κατά την φάση της απόβασης.
Το μεσημέρι της 20ης Ιουλίου 1974 (16.10) τα υποβρύχια «Γλαύκος» και «Νηρεύς» διατάχθηκαν με σήμα από το Αρχηγείο Ναυτικού (ΑΝ 4572, ΗΩΠ 201518 Ιουλίου 74): «… πλεύσατε εν καταδύσει το ταχύτερον δυνατόν υπό πολεμικάς συνθήκας και εγκαταστήσατε πολεμικάς περιπολίας εις κάτωθι τομείς: Α. - Τρίτων …., Β. – Γλαύκος ……. μεταξύ μεσημβρινών 32ο 30΄Α – 33ο 30΄Α και από ακτάς Κύπρου έως ακτάς Τουρκίας. Γ. – Νηρεύς μεταξύ μεσημβρινών 33ο 30΄Α-34ο30΄Α και από ακτάς Κύπρου έως ακτάς Τουρκίας. Δ.- Πρωτεύς…..». Ο «Τρίτων» θα περιπολούσε στην περιοχή της Ρόδου και ο «Πρωτεύς» στο Κεντρικό Αιγαίο μεταξύ Λέσβου, Χίου, Ψαρών και Σκύρου. Ήταν μια άμεση σαφής εντολή πλεύσης προς την θερμή περιοχή γεγονός που αντικατόπτριζε την – όπως αρχικά νομιζόταν – θέληση της στρατιωτικής κυβέρνησης να παρέμβει δυναμικά και να προσβάλλει την τουρκική αποβατική δύναμη. Το υποβρύχιο «Γλαύκος» έπλεε 15 ναυτικά μίλια βορειοδυτικά της Καρπάθου και μετά από το σήμα κινήθηκε προς την Κύπρο, ενώ το «Νηρεύς» βρισκόταν 18 ναυτικά μίλια νότια της Ρόδου.
Την επόμενη ημέρα 21η Ιουλίου στις 07.00 το πρωί εκδηλώθηκε νέα αποβατική επιχείρηση στην περιοχή Πεντεμίλια, όταν τέσσερα αρματαγωγά σκάφη τύπου LCTμε συνοδεία τριών αντιτορπιλικών και μιας τορπιλάκατου αποβίβασαν ενισχύσεις (πεζικό, τεθωρακισμένα και εφόδια) δύναμης τάγματος και ένας ουλαμός αρμάτων. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας τα τουρκικά αντιτορπιλικά συνέχιζαν να προσβάλλουν με τα πυροβόλα τους τις δυνάμεις άμυνας.
Το βράδυ της 21ης Ιουλίου και ενώ τα «Γλαύκος» και «Νηρεύς» έπλεαν σε απόσταση 88 και 122 ναυτικών μιλίων αντίστοιχα δυτικά της Κύπρου (140 και 164 ναυτικά μίλια αντίστοιχα από την Κυρήνεια) έλαβαν νέο σήμα (ΑΝ 4658, ΗΩΠ 211300 Ιουλίου 74) από το Αρχηγείο Ναυτικού, βάσει του οποίου διατάσσονταν: «… άμα λήψει πλεύσατε εν καταδύσει εις τομείς περιπολίας…». Οι κυβερνήτες και τα πληρώματα θεωρούσαν ότι η ώρα της δράσης και της τιμωρίας του εχθρού πλησίαζε. Μπορεί να είχαν χάσει την πρώτη ευκαιρία αλλά σύντομα θα τους παρουσιαζόταν νέα. Για πρώτη φορά στην μεταπολεμική ιστορία ελληνικά υποβρύχια θα κτυπούσαν αλύπητα το Τουρκικό Ναυτικό. Όμως η νέα διαταγή τα ανάγκαζε να γυρίσουν πίσω! Οι στιγμές ήταν γεμάτες ένταση, καθώς οι σιλουέτες των Type209 διαγράφονταν αμυδρά μέσα στο σκοτάδι καθώς ανέστρεφαν πορεία προς δυσμάς. Ο «Γλαύκος» προωθήθηκε στην περιοχή νοτιοανατολικά Ρόδου-Καρπάθου και ο «Νηρεύς» δυτικά της Καρπάθου.
Στις 22 Ιουλίου στις 19.30 οι κυβερνήτες των υποβρυχίων «Γλαύκος» και «Νηρεύς» έλαβαν νέο σήμα (ΑΝ 4724, ΗΩΠ 221500 Ιουλίου 1974) από το αρχηγείο που διέτασσε: «… άμα λήψει πλεύσατε υπό πολεμικάς συνθήκας εν καταδύσει το ταχύτερον δυνατόν και εγκαταστήσατε πολεμικάς περιπολίας εις τομείς ….. 2…… 3. Αποφύγατε εντοπισμόν και εμπλοκήν. 4. Μέτρα αμύνης ως εν πολέμω. 5. Επίθεσις κατά Τουρκικών ναυτικών δυνάμεων με προτεραιότητα κατά σειράν αντιτορπιλικά-μεταγωγικά θα διαταχθή δια νεωτέρας πλην περιπτώσεως ανωτέρω παραγράφου 4… ». Επρόκειτο για δραματική αλλαγή, καθώς τα υποβρύχια διατάχθηκαν εκ νέου να πλεύσουν βορείως της Κύπρου έτοιμα να βυθίσουν τουρκικά πλοία!
Την επόμενη ημέρα 23 Ιουλίου τα υποβρύχια «Γλαύκος» και «Νηρεύς» βρίσκονταν 46 ναυτικά μίλια δυτικά της Κύπρου (98 ναυτικά μίλια δυτικά της Κυρήνειας), όταν στις 19.30 έλαβαν ξανά σήμα επιστροφής στους τομείς περιπολίας (ΑΝ 4775, ΗΩΠ 231400 Ιουλίου 74): «… άμα λήψει πλεύσατε εν καταδύσει υπό πολεμικές συνθήκες και αναλάβατε περιπολίας ως ακολούθως:…. 2. Κατά τον πλουν και εντός του τομέως περιπολίας αποφύγετε εντοπισμόν και εμπλοκήν. 3…». Η διαταγή δόθηκε καθώς είχε ολοκληρωθεί η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός. Τα δύο υποβρύχια καθόλη τη διάρκεια των γεγονότων δεν εντόπισαν τουρκικά πολεμικά πλοία, καθώς βρίσκονταν μακριά από την περιοχή των επιχειρήσεων. Το «Γλαύκος» διάνυσε 1.217 ναυτικά μίλια, ευρισκόμενο 170 ώρες και 28 λεπτά σε κατάδυση, ενώ το «Νηρεύς» διάνυσε 1.320 ναυτικά μίλια ευρισκόμενο 217 ώρες σε κατάδυση.
Το υποβρύχιο «Νηρεύς» εκτέλεσε δεύτερη πολεμική περιπολία τα μεσάνυκτα μεταξύ 3ης προς 4η Αυγούστου μετά από φόβους περί επικείμενης νέας επιθετικής δραστηριότητας εκ μέρους των Τούρκων. Στις 5 το πρωί της 4ης Αυγούστου διατάχθηκε να εγκαταστήσει πολεμική περιπολία νοτίως της Ρόδου. Στις 10 Αυγούστου και τα τέσσερα Type 209 ξεκίνησαν να περιπολούν γύρω από την Ρόδο. Στις 14 Αυγούστου στις 07.50 τα «Πρωτεύς» και «Τρίτων» διατάχθηκαν να αναλάβουν περιπολίες βόρεια της Κύπρου. Στις 12.00 της 14ηςΑυγούστου ο «Νηρεύς» εντόπισε τουρκικό περιπολικό που παρακολουθούσε την κίνηση στο λιμάνι της Ρόδου. Στη συνέχεια τα υποβρύχια διατάχθηκαν να επιστρέψουν πίσω.
Το υποβρύχιο «Τρίτων» είχε εγκαταστήσει περιπολία στην περιοχή της Ρόδου και στις 24 Ιουλίου κατέπλευσε στην Σαλαμίνα, έχοντας διανύσει συνολικά 707 ναυτικά μίλια, ευρισκόμενο σε κατάδυση 107 ώρες και 10 λεπτά. Την 1η Αυγούστου κατέπλευσε και το «Πρωτεύς» έχοντας διανύσει 1.096 ναυτικά μίλια, ευρισκόμενο σε κατάδυση για 273 ώρες και τέσσερα λεπτά.
Το υποβρύχιο αποτελεί ένα αμιγώς επιθετικό οπλικό σύστημα. Δεν υφίσταται αμυντική χρήση του, καθώς όταν σταλεί σε περιοχή επιχειρήσεων, η απόφαση συνάδει με την επίδειξη πυγμής έναντι του αντιπάλου. Το υποβρύχιο φθάνει πρώτο και αποχωρεί τελευταίο, ενώ λόγω της ικανότητας να παραμείνει αθέατο μπορεί να αποτελέσει το κύριο στοιχείο αιφνιδιασμού του αντιπάλου, έχοντας την ευχέρεια να εκτελέσει την πρώτη βολή, «να χύσει το πρώτο αίμα». Κάθε άλλη χρήση του δεν είναι ενδεικνυόμενη και ιδιαίτερα όταν απειλούνται ευθέως ζωτικά εθνικά συμφέροντα. Αν δεν χρησιμοποιηθεί επιθετικά, το υποβρύχιο χάνει την αξία του και υποβιβάζεται σε έναν δαπανηρό θεατή της ιστορίας".

Τα συμπεράσματα εύλογα... Και τότε, όπως και τώρα, στις κρίσιμες στιγμές γιά την Ελλάδα, οι ταγμένοι να την κυβερνούν, όπως δυστυχώς έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν και συμβαίνει και σήμερα, ήσαν πολύ υποδεέστεροι των περιστάσεων. Τότε καλείται ο απλός Έλληνας, ο καθένας από μας, να κάνει μία υπέρβαση και ίσως τη μεγάλη ανατροπή, να γράψει ιστορία και να αλλάξει τον ρου της ιστορίας... Άλλοτε το κάνει (Χανδρινός) και άλλοτε όχι (Γαβριήλ)... Η ιστορία και η συλλογική μνήμη του Έλληνα καταγράφει και αποδίδει αναλλόγως... Και το κυριότερο παραδειγματίζει όλους εμάς και μας εμπνέει στο παρόν και στο μέλλον.



Δείτε την εκπομπή "Κουτί Πανδώρας - Φάκελος Κύπρου" που ρίχνει φως στα γεγονότα της εισβολής στη Κύπρο, στα παρακάτω βίντεο.

Φάκελος Κύπρου (1). Κάντε κλικ στο σύνδεσμο παρακάτω.

http://www.youtube.com/watch?v=MKyXkCTqmUc


Φάκελος Κύπρου (2). Κάντε κλικ στο σύνδεσμο παρακάτω.

http://www.youtube.com/watch?v=aspqiaPrYrg


20-7-1974. Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ. ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ-ΗΡΩΪΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.




20-7-1974. Η ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ. ΑΠΟΤΙΟΥΜΕ ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ, ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ-ΗΡΩΪΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ.


Αναδημοσιεύουμε από την "Ελλήνων Στρατιωτική Ιστορία" του Πολεμικού Ναυτικού μας, την άγνωστη εν πολλοίς ιστορία του ηρωϊκού Πλωτάρχη Χανδρινού και του αρματαγωγού "ΛΕΣΒΟΣ", που δείχνει με περίτρανο τρόπο, ότι απέναντι σε αυτούς που ξεπουλούν την Πατρίδα θα υπάρχει πάντα ένας απλός Έλληνας πατριώτης, που μπορεί να φέρει την ηρωϊκή ανατροπή, όντας το φωτεινό παράδειγμα σε όλες τις δύσκολες στιγμές του Έθνους.
Το μόνο πλοίο του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που βρέθηκε στη Κύπρο κατά τη τουρκική εισβολή το καλοκαίρι του 1974, ήταν το αρματαγωγό "ΛΕΣΒΟΣ" (L-172) τύπου 511. Το "ΛΕΣΒΟΣ" με κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Ελευθέριο Χανδρινό, απέπλευσε από το Λουτράκι Κορινθίας στις 13/7/1974 και ώρα 22:00 μεταφέροντας 500 άνδρες της ΕΛΔΥΚ, οι οποίοι θα αντικαθιστούσαν παλαιότερους συναδέλφους τους. Την παραμονή της εισβολής 19/7 και ώρα 05:00 αποβίβασε τους στρατιώτες στο λιμάνι της Αμμοχώστου, αλλά δεν εκφόρτωσε πυρομαχικά του Στρατού Ξηράς, γιατί, όπως ανέφερε ο αρμόδιος Αξιωματικός της ΕΛΔΥΚ, δεν ήταν απαραίτητα, επειδή από πρόσφατες επιχειρήσεις είχε περισυλλέξει μεγάλη ποσότητα όπλων και πυρομαχικών, ενώ επιβιβάσθηκαν αυτοί που θα επαναπατρίζονταν.
Την επομένη το πρωί 20/7, ο Κυβερνήτης πληροφορήθηκε από τη κυπριακή ραδιοφωνία την είδηση της τουρκικής επιθετικής ενέργειας και της απόβασης, ως και την κήρυξη γενικής επιστράτευσης από την Κυπριακή Κυβέρνηση. Από το ΓΕΝ διατάχθηκε να επιστρέψει και να αποβιβάσει τους 450 επαναπατρισθέντες στρατιώτες στην Πάφο, με κίνδυνο να προσβληθεί από την Τουρκική Αεροπορία. Την 14:00 της 20/7, το πλοίο έφθασε στην Πάφο και άρχισε η αποβίβαση των οπλιτών με τρία αποβατικά πλοιάρια (ΑΒΑΚ). Ο έφεδρος λοχίας Δ. Πλέσσας θυμάται: "O επικεφαλής αξιωματικός μας, αντισυνταγματάρχης Στραυρόπουλος, μας ζήτησε όταν αποβιβαστούμε στη Πάφο, για το ηθικό των Κυπρίων να τους πούμε ότι είμαστε ελληνικός στρατός που δήθεν ήρθε από την Ελλάδα. Πράγματι, κάναμε μια θεαματική απόβαση με σχοινιά και ΑΒΑΚ, ενώ το αρματαγωγό χτύπησε το μιναρέ του τζαμιού στο τουρκοκυπριακό θύλακα".
Ο Διοικητής της Εθνοφρουράς Πάφου ζήτησε από τον Κυβερνήτη, μέσω του ραδιοτηλεφώνου, να προσβάλλει με το πυροβολικό του πλοίου, το φρούριο της Πάφου και συγκεκριμένα τον θύλακα Μουττάλου, στον οποίο ήταν συγκεντρωμένες μεγάλες τουρκικές δυνάμεις (δύο τάγματα), με άριστο εξοπλισμό. Ο Κυβερνήτης Χανδρινός, ελλείψει πληροφοριών από ΓΕΝ, εάν η Ελλάδα είχε εμπλακεί σε εχθροπραξίες με την Τουρκία λόγω της εισβολής και επειδή η κατάσταση επέβαλλε την πλήρη σιγή ασυρμάτου και μέσων επικοινωνίας με το κέντρο, βρέθηκε προ του σοβαρού διλήμματος εάν θα υλοποιούσε το αίτημα της Εθνοφρουράς περί προσβολής Τουρκικών στόχων, με όλες τις τυχόν επιπτώσεις, ή θα άφηνε στο έλεος των εισβολέων την Πάφο. Ο Χανδρινός, μετά από μία σύντομη εκτίμηση της καταστάσεως και λαμβάνοντας υπόψη ότι η ύπαρξη ισχυρών Τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή, θα σήμαινε μεγάλη αιματοχυσία και ολοκληρωτική κατάληψη της Πάφου, αποφάσισε την προσβολή των στόχων που του υποδείχτηκαν, με τον διαθέσιμο ανεπαρκή οπλισμό του πλοίου (πυροβόλα Bofors 40mm), τον οποίον είχαν επανδρώσει και οπλίτες της ΕΛΔΥΚ, λόγω αριθμητικής ανεπάρκειας του πληρώματος του πλοίου. Επί δύο συνεχείς ώρες το ψυχωμένο και ηρωικό πλήρωμα του Α/Γ "ΛΕΣΒΟΣ" σφυροκόπησε με επιτυχία τον θύλακα (περίπου 900-950 βλήματα), ενώ συνεχίστηκε και η επίθεση από ξηράς με αποτέλεσμα να εξουδετερωθεί ο τουρκικός θύλακας και να διασωθεί η Πάφος.
Στην συνέχεια αφού υπολόγισε τον κίνδυνο προσβολής από την Τουρκική Αεροπορία ακολούθησε Νότια πορεία προς τις Λυβικές ακτές παραπλανώντας τους Τούρκους που είχαν βγει προς αναζήτησή του. Μετά ανέστρεψε και κινούμενος Δυτικά επέστρεψε στην Ελλάδα. Αποτέλεσμα αυτών των κινήσεων ήταν η σύγχυση των Τούρκων και η βύθιση του Τουρκικού Α/Τ ΚΟCΑΤEPΕ από μαχητικά αεροσκάφη που το νόμισαν Ελληνικό και υπεύθυνο του επεισοδίου της Πάφου.


Αξίζει να αναφερθεί και η τελευταία παράγραφος του πολεμικού ημερολογίου, ακριβώς όπως διατυπώθηκε απο τον Κυβερνήτη: «..Περαίνων την εν λόγω έκθεσιν, επιθυμώ να αναφέρω ότι ως διαπίστωσα, το ηθικόν του Έλληνος, η ψυχραιμία και η τόλμη αυτού, ευρίσκεται εις υψηλόν βαθμόν. Δεν θα ήτο υπερβολή να γράφω ότι άπαντες οι επιβαίνοντες του πλοίου Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και οπλίται εν ουδεμία περιπτώσει απώλεσαν το θάρρος των και την πίστιν προς τα ιδεώδη της Φυλής. Ιδιαιτέρως εθαύμασα το θάρρος των επαναπατριζομένων οπλιτών του Σ.Ξ, οίτινες καίτοι είχαν συνειδητοποιήσει ότι επέστρεφον εις τας οικείας των, με έξαλλον ενθουσιασμόν και αλλαλαγμούς χαράς, εδέχθηκαν την, απο του στόματός μου, πληροφορίαν περί της επανόδου των εις την Κύπρον, προς ενίσχυσιν των μαχομένων συναδέλφων των εναντίον των εχθρών του Γένους».