20-7-1974. Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ. ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ-ΗΡΩΪΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.

20-7-1974. Η ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ. ΑΠΟΤΙΟΥΜΕ ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ, ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ-ΗΡΩΪΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ.

Αναδημοσιεύουμε από την "Ελλήνων Στρατιωτική Ιστορία" του Πολεμικού Ναυτικού μας, την άγνωστη εν πολλοίς ιστορία του ηρωϊκού Πλωτάρχη Χανδρινού και του αρματαγωγού "ΛΕΣΒΟΣ", που δείχνει με περίτρανο τρόπο, ότι απέναντι σε αυτούς που ξεπουλούν την Πατρίδα θα υπάρχει πάντα ένας απλός Έλληνας πατριώτης, που μπορεί να φέρει την ηρωϊκή ανατροπή, όντας το φωτεινό παράδειγμα σε όλες τις δύσκολες στιγμές του Έθνους.
Το μόνο πλοίο του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που βρέθηκε στη Κύπρο κατά τη τουρκική εισβολή το καλοκαίρι του 1974, ήταν το αρματαγωγό "ΛΕΣΒΟΣ" (L-172) τύπου 511. Το "ΛΕΣΒΟΣ" με κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Ελευθέριο Χανδρινό, απέπλευσε από το Λουτράκι Κορινθίας στις 13/7/1974 και ώρα 22:00 μεταφέροντας 500 άνδρες της ΕΛΔΥΚ, οι οποίοι θα αντικαθιστούσαν παλαιότερους συναδέλφους τους. Την παραμονή της εισβολής 19/7 και ώρα 05:00 αποβίβασε τους στρατιώτες στο λιμάνι της Αμμοχώστου, αλλά δεν εκφόρτωσε πυρομαχικά του Στρατού Ξηράς, γιατί, όπως ανέφερε ο αρμόδιος Αξιωματικός της ΕΛΔΥΚ, δεν ήταν απαραίτητα, επειδή από πρόσφατες επιχειρήσεις είχε περισυλλέξει μεγάλη ποσότητα όπλων και πυρομαχικών, ενώ επιβιβάσθηκαν αυτοί που θα επαναπατρίζονταν.

Την επομένη το πρωί 20/7, ο Κυβερνήτης πληροφορήθηκε από τη κυπριακή ραδιοφωνία την είδηση της τουρκικής επιθετικής ενέργειας και της απόβασης, ως και την κήρυξη γενικής επιστράτευσης από την Κυπριακή Κυβέρνηση. Από το ΓΕΝ διατάχθηκε να επιστρέψει και να αποβιβάσει τους 450 επαναπατρισθέντες στρατιώτες στην Πάφο, με κίνδυνο να προσβληθεί από την Τουρκική Αεροπορία. Την 14:00 της 20/7, το πλοίο έφθασε στην Πάφο και άρχισε η αποβίβαση των οπλιτών με τρία αποβατικά πλοιάρια (ΑΒΑΚ). Ο έφεδρος λοχίας Δ. Πλέσσας θυμάται: "O επικεφαλής αξιωματικός μας, αντισυνταγματάρχης Στραυρόπουλος, μας ζήτησε όταν αποβιβαστούμε στη Πάφο, για το ηθικό των Κυπρίων να τους πούμε ότι είμαστε ελληνικός στρατός που δήθεν ήρθε από την Ελλάδα. Πράγματι, κάναμε μια θεαματική απόβαση με σχοινιά και ΑΒΑΚ, ενώ το αρματαγωγό χτύπησε το μιναρέ του τζαμιού στο τουρκοκυπριακό θύλακα".

Ο Διοικητής της Εθνοφρουράς Πάφου ζήτησε από τον Κυβερνήτη, μέσω του ραδιοτηλεφώνου, να προσβάλλει με το πυροβολικό του πλοίου, το φρούριο της Πάφου και συγκεκριμένα τον θύλακα Μουττάλου, στον οποίο ήταν συγκεντρωμένες μεγάλες τουρκικές δυνάμεις (δύο τάγματα), με άριστο εξοπλισμό. Ο Κυβερνήτης Χανδρινός, ελλείψει πληροφοριών από ΓΕΝ, εάν η Ελλάδα είχε εμπλακεί σε εχθροπραξίες με την Τουρκία λόγω της εισβολής και επειδή η κατάσταση επέβαλλε την πλήρη σιγή ασυρμάτου και μέσων επικοινωνίας με το κέντρο, βρέθηκε προ του σοβαρού διλήμματος εάν θα υλοποιούσε το αίτημα της Εθνοφρουράς περί προσβολής Τουρκικών στόχων, με όλες τις τυχόν επιπτώσεις, ή θα άφηνε στο έλεος των εισβολέων την Πάφο. Ο Χανδρινός, μετά από μία σύντομη εκτίμηση της καταστάσεως και λαμβάνοντας υπόψη ότι η ύπαρξη ισχυρών Τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή, θα σήμαινε μεγάλη αιματοχυσία και ολοκληρωτική κατάληψη της Πάφου, αποφάσισε την προσβολή των στόχων που του υποδείχτηκαν, με τον διαθέσιμο ανεπαρκή οπλισμό του πλοίου (πυροβόλα Bofors 40mm), τον οποίον είχαν επανδρώσει και οπλίτες της ΕΛΔΥΚ, λόγω αριθμητικής ανεπάρκειας του πληρώματος του πλοίου. Επί δύο συνεχείς ώρες το ψυχωμένο και ηρωικό πλήρωμα του Α/Γ "ΛΕΣΒΟΣ" σφυροκόπησε με επιτυχία τον θύλακα (περίπου 900-950 βλήματα), ενώ συνεχίστηκε και η επίθεση από ξηράς με αποτέλεσμα να εξουδετερωθεί ο τουρκικός θύλακας και να διασωθεί η Πάφος.

Στην συνέχεια αφού υπολόγισε τον κίνδυνο προσβολής από την Τουρκική Αεροπορία ακολούθησε Νότια πορεία προς τις Λυβικές ακτές παραπλανώντας τους Τούρκους που είχαν βγει προς αναζήτησή του. Μετά ανέστρεψε και κινούμενος Δυτικά επέστρεψε στην Ελλάδα. Αποτέλεσμα αυτών των κινήσεων ήταν η σύγχυση των Τούρκων και η βύθιση του Τουρκικού Α/Τ ΚΟCΑΤEPΕ από μαχητικά αεροσκάφη που το νόμισαν Ελληνικό και υπεύθυνο του επεισοδίου της Πάφου.

Αξίζει να αναφερθεί και η τελευταία παράγραφος του πολεμικού ημερολογίου, ακριβώς όπως διατυπώθηκε απο τον Κυβερνήτη: «..Περαίνων την εν λόγω έκθεσιν, επιθυμώ να αναφέρω ότι ως διαπίστωσα, το ηθικόν του Έλληνος, η ψυχραιμία και η τόλμη αυτού, ευρίσκεται εις υψηλόν βαθμόν. Δεν θα ήτο υπερβολή να γράφω ότι άπαντες οι επιβαίνοντες του πλοίου Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και οπλίται εν ουδεμία περιπτώσει απώλεσαν το θάρρος των και την πίστιν προς τα ιδεώδη της Φυλής. Ιδιαιτέρως εθαύμασα το θάρρος των επαναπατριζομένων οπλιτών του Σ.Ξ, οίτινες καίτοι είχαν συνειδητοποιήσει ότι επέστρεφον εις τας οικείας των, με έξαλλον ενθουσιασμόν και αλλαλαγμούς χαράς, εδέχθηκαν την, απο του στόματός μου, πληροφορίαν περί της επανόδου των εις την Κύπρον, προς ενίσχυσιν των μαχομένων συναδέλφων των εναντίον των εχθρών του Γένους».