Με το χρέος να αγγίζει το 210% του ΑΕΠ πλέον και να βαίνει διαρκώς αυξανόμενο, είναι πρόδηλο ότι βρισκόμαστε σ' ένα πηγάδι δίχως πάτο... Έτσι είναι αυτονόητα γεγονός ότι πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε τη δυσμενή πραγματικότητα που βυθιζόμαστε συνεχώς, χωρίς κάποια ελπίδα σωτηρίας, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις όσων έχουν συμφέρον να μας κρατούν σε αυτή τη κατάσταση. Και ενω οι δείκτες της οικονομίας χειροτερεύουν, μας βομβαρδίζουν με διάφορα απατηλά, όπως για ελπίδες ανάκαμψης, ανάπτυξης κλπ. κλπ. Για παράδειγμα, ενώ για το 2014 η ΕΚΤ προέβλεπε ανάπτυξη 2,5%, η πρόβλεψη τώρα έχει μειωθεί στο περίπου 0,5%, άλλωστε είναι γεγονός ότι στο πρώτο 3μηνο του 2013 η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά περισσότερο από 5%. Και παράλληλα οι αποδοχές του μέσου ελληνικού νοικοκυριού το 2013 να κυμαίνονται περίπου στο 20% των χρημάτων που εισέπραττε το 2005, με το κόστος διαβίωσης στη χώρα να ξεπερνά το 23% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο, την ανεργία να αγγίζει πλέον το 28% (με πρόβλεψη του ΟΟΣΑ να αυξηθεί ακόμη) και την κυβέρνηση και τη τρόικα να αναμένεται να διαχειριστούν το αδιέξοδο προβαίνοντας σε νέες περικοπές, φόρους, εισφορές, απολύσεις, περιορισμούς δαπανών, κατασχέσεις ακόμη και "κούρεμα" των καταθέσεων. Η αναπόδραστη σημερινή Ελληνική πραγματικότητα είναι ότι η ύφεση συνεχίζεται απτόητη, η ανακεφαλαιοποίηση όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι επαρκής σε σχέση με τα διαρκώς αυξανόμενα "κόκκινα" δάνεια, ενώ καμία σοβαρή άμεση επένδυση δεν φαίνεται καν στον ορίζοντα. Μόνο ευκαιριακοί επενδυτές (vulture funds) περιτριγυρίζουν τη χώρα μας και επωφελούμενοι από τη κρίση αγοράζουν στρατηγικά στοιχεία της Ελλάδας σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές. Ενώ λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά, οι ιθύνοντες μας βομβαρδίζουν με διάφορα μεγαλόσχημα, όπως τη θεωρία του "success story". Τι συνέβει λοιπόν και είχαμε το τελευταίο διάστημα, κάθε είδους και σε όλους τους τόνους δηλώσεις και δημοσιεύματα για το περίφημο "στόρυ της επιτυχίας" της Ελλάδας; Η απάντηση είναι πολύ απλή, όσο και απογοητευτική. Από τη πλευρά της Ελλάδας το ολιγαρχικό σύστημα εξουσίας (χρεοκοπημένες τράπεζες, χρεοκοπημένα κόμματα, χρεοκοπημένα και "διαπλεκόμενα" μέσα ενημέρωσης) προσπαθεί να επιβιώσει εις βάρος της υπόλοιπης ελληνικής κοινωνίας και να συνεχίσει να οικειοποιείται, για όσο καιρό μπορεί περισσότερο, τα χρήματα που έρχονται από την Ευρώπη με τη μορφή πόρων για ανακεφαλαιοποίηση και κοινοτικών χρηματοδοτήσεων, αλλά και να καρπωθεί τις αποκρατικοποιήσεις των μονοπωλίων και το "ξεπούλημα" της δημόσιας περιουσίας. Έτσι λοιπόν εξαπέλυσε ένα επικοινωνιακό μπαράζ "ειδήσεων", ώστε να δημιουργήσει την εικόνα ότι κάτι πολύ καλό συμβαίνει στην Ελλάδα. Κάθε μικρό στοιχείο θετικής εξέλιξης διογκωνόταν σε μεγάλο γεγονός (π.χ. συμφωνίες μεταφορών αξίας κάποιων δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ παρουσιάζονταν σαν να ήταν επενδύσεις δισεκατομμυρίων), ενώ παράλληλα οι αρνητικές ειδήσεις εξαφανίζονταν ή υποβαθμίζονταν. Και φυσικά αν θελήσουμε να δούμε καθαρά, αποδεικνύεται... "άνθρακες ο θυσαυρός" και αντ' αυτού το πλήρες αδιέξοδο... Γι αυτό και η αμερικανική εφημερίδα "New York Times", σε πρόσφατο άρθρο της, περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα με καζάνι που βράζει. Και συνεχίζει τη παρομοίωση λέγοντας, ότι αν ρίξεις έναν βάτραχο σε νερό που βράζει θα πηδήξει αμέσως έξω, αν όμως ζεστάνεις το νερό σιγά σιγά τότε ο βάτραχος θα περιμένει υπομονετικά να βράσει μέχρι θανάτου. Σύμφωνα λοιπόν με τους "NYT"... η Ελληνική Δημοκρατία είναι σαν τον βάτραχο που βράζει, εξαιρετικά αποδυναμωμένη από τις πελατειακές σχέσεις και την κατάχρηση εξουσίας, πληγωμένη από τα πέντε χρόνια της ύφεσης και της λιτότητας και συνεπώς εκτεθειμένη σε μεγάλο κίνδυνο! (Ποιόν άραγε εννοεί...αυτόν του βασανιστικού αργού θανάτου;) Τα ίδια όμως λίγο-πολύ προκύπτουν και από άλλη έγκυρη πηγή, τη "Wall Street Journal", η οποία σε κύριο άρθρο της επισημαίνει, ότι μπορεί ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκαγκ Σόιμπλε και η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, να έχουν χαιρετήσει τα "επιτεύγματα" της Αθήνας, αλλά παρ' όλα αυτά το χρέος της Ελλάδας σε σχέση με το ΑΕΠ της ανήλθε στο 157% στα τέλη του προηγούμενου έτους, ακόμη και μετά την αναδιάρθρωση, που μείωσε δραστικά την αξία του χρέους που κατείχαν οι ιδιώτες, καθώς επίσης το ίδιο έτος, το δημόσιο έλλειμμα ήταν στο 10% σε σχέση με το ΑΕΠ της χώρας, παράλληλα με ένα ποσοστό ανεργίας της τάξης του 26,8%, ενώ υπάρχει η πενταετής συρρίκνωση του ΑΕΠ και η περαιτέρω ύφεση του 4,4%, που αναμένεται για το τρέχον έτος. Όλα αυτά συμβάλλουν, κατά την εφημερίδα, στο να γίνεται σιγά-σιγά σαφές ακόμη και στις Βρυξέλλες και στη Φραγκφούρτη, ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποπληρώσει ποτέ τα χρήματα που της δάνεισαν για να την "σώσουν" και φυσικά γνωρίζουν, ότι το ποσοστό του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας είναι πολύ χειρότερο συγκριτικά με την περίοδο έναρξης των δανείων, όταν το χρέος της ανέρχονταν μόλις στο 129% του ΑΕΠ, και γι' αυτό η όποια συζήτηση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους της Ελλάδας μοιάζει με ανέκδοτο(!).
Μοιάζει η Ελλάδα (και ακριβέστερα ο Ελληνικός Λαός), σα να βρίσκεται στη μονάδα εντατικής θεραπείας, παίρνοντας λάθος θεραπεία και φάρμακα (κατ' ομολογίαν ακόμη και των "γιατρών" των ιδίων), καταδικασμένη σε ένα αργό και βασανιστικό θάνατο και με τους "συγγενείς" της να κάνουν τα "στραβά μάτια", εάν δεν έχουν άλλες μύχιες σκέψεις... Φυσικά δεν της μένει τίποτα άλλο παρά να πετάξει όλα αυτά τα "σωληνάκια" και τα "καλώδια" που την κρατούν δέσμια και καταδικασμένη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου