ΡΩΤΑΣ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ; ΝΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ!

Να αγαπάς με πάθος πολύ! Να αγαπάς ότι σε συγκινεί και ότι ονειρεύεσαι! Να αγαπάς γιατί νιώθεις και θέλεις! Να αγαπάς επειδή ξημερώθηκες και να αγαπάς που νυχτώθηκες! Να αγαπάς εκεί που κοιτάς και κει που βαδίζεις! Να αγαπάς τον εαυτό σου και το καθρέπτισμά του στους άλλους! Να αγαπάς χωρίς σκέψη και χωρίς μέλλον! Να αγαπάς γιατί υπάρχεις, γιατί δίνεις και γιατί δέχεσαι! Να αγαπάς τόσο, που να επιτρέψεις σε εσένα να είσαι, να γίνεις και να έχεις το πεπρωμένο σου.

Να είσαι εσύ! Πάντα! Και όταν σε απορρίπτουν γι αυτό που είσαι! Και όταν θέλουν κάτι άλλο από αυτό που είσαι! Και όταν νομίζεις ότι δεν σου βγαίνει αυτό που είσαι! Να είσαι εσύ! Πάντα! Και αν βρεις πόρτες κλειστές! Και αν σου έχουν γυρισμένες πλάτες! Και αν σου λένε άλλαξε για να γίνεις αποδεκτός! Να είσαι εσύ! Πάντα! Γιατί όταν σε πλησιάσω και είσαι εσύ, οι καρδιές μας θα ανταλλάξουν λόγια που το στόμα δεν βγάνει. Οι ψυχές μας θα δουν εικόνες που τα μάτια αδυνατούν! Και στο βάθος μας, θα ξέρουμε ότι δεν διαφέρουμε και τόσο πολύ. Να είσαι εσύ! Πρωτίστως για σένα! Και όταν είσαι για εσένα, είσαι για όλους. Γιατί δεν διαφέρουμε και τόσο πολύ!

Να θες! Μην το φοβάσαι, μην το ντρέπεσαι. Να θες! Είσαι ο κληρονόμος αυτής της ζωής και όσο αναπνέεις δικαιούσαι. Να θες! Με όραμα, με πίστη, με πρόγραμμα, με δράση. Να θες! Με βλέμμα σταθερό σε αυτό που θες, ώστε να πας εκεί που θες και όχι εκεί που τελικά θα κοιτάζεις. Να θες! Με ευγνωμοσύνη για ότι έχεις μέχρι σήμερα, ώστε να έχεις τα θεμέλια για τις απολαβές του αύριο. Να θες! Τόσο πολύ, που να το ζεις σαν να το έχεις. Τόσο έντονα, που να το αισθάνεσαι. Τόσο απόλυτα, που να αποκλείεις από το μυαλό σου οποιαδήποτε άλλη κατάληξη. Να θες! Χωρίς φόβο, αλλά με πάθος. Και τότε, περίμενε να το απολαύσεις!

Να αναζητάς συνέχεια την Αλήθεια! Όχι με τα μάτια. Αυτά, δεν την βλέπουν. Η γη δεν είναι επίπεδη και ο ήλιος δεν γυρίζει γύρω της. Ούτε με τα αυτιά. Αυτά, δεν την ακούν. Δεν είσαι αυτό που σου λένε οι άλλοι ότι είσαι, ούτε μπορείς μόνο τα θέλω τους. Αλλά ούτε και με τη σκέψη. Η σκέψη σου, είναι μόνο μια σταγόνα αντίληψης μέσα στον ωκεανό της Αλήθειας. Μην ζητάς το πεπερασμένο να συλλάβει το άπειρο. Να αναζητάς συνέχεια την Αλήθεια. Με τους χτύπους της καρδιάς σου. Χτυπάει δυνατά όποτε την πλησιάζεις. Με την ψυχή σου. Αυξάνεται όποτε την αγγίζεις. Με την Αγάπη σου. Σου αποκαλύπτεται απλόχερα όποτε τη βιώνεις.

Να είσαι προετοιμασμένος. Ο δρόμος έχει αγκάθια. Αυτά που επέτρεψες να μεγαλώσουν στον κήπο σου. Ο δίπλα θα κοιτάξει να σε φρενάρει. Αυτό του ζήτησες όταν του επέτρεψες να σε κρίνει. Το μυαλό σου θα βλέπει αδιέξοδα. Έτσι στο εκπαίδευσαν να κάνει. Να είσαι προετοιμασμένος. Το σπόρο των προσδοκιών σου, μην τον ξεφυτεύεις συνέχεια για να δεις αν φύτρωσε. Και να σε πατάνε, και να χωθείς βαθιά μέσα στο χώμα, και να σκοτεινιάσει γύρω σου, μην ξεχνάς ότι μόλις φυτρώσεις, θα κατευθυνθείς προς τα ουράνια. Να είσαι προετοιμασμένος. Οι γύρω ζουν με το σύνηθες, με το γνωστό, με το τετριμμένο. Θέλουν την επανάληψη, την ασφάλεια, τη σιγουριά. Και αντιδρούν σε κάθε τι νέο. Πρώτα το χλευάζουν, μετά το πολεμούν και στο τέλος το κάνουν τμήμα της ζωής τους.

Να ζητάς! Αν θες κάτι να λάβεις, να το ζητάς! Όπως ακριβώς το θες. Όπως το σκέφτεσαι. Όπως ακριβώς το νοιώθεις, όταν στοιχειώνει τα όνειρά σου. Αν δεν τα έχει στοιχειώσει, δεν το θες πολύ! Να ζητάς! Όπως όταν παραγγέλνεις σε ένα εστιατόριο το φαγητό που θες να φας. Κανείς δεν έφαγε ποτέ τίποτα, απλά δηλώνοντας στο σερβιτόρο «πεινάω». Και αν τελικά αυτός του έδωσε, έφαγε αυτό που ο σερβιτόρος ήθελε και όχι αυτό που τραβούσε η καρδιά του. Να ζητάς! Το πεπρωμένο σου, το όνειρό σου, την κληρονομιά σου, αυτό που κάνει τα κύτταρά σου ευτυχισμένα, το νιώθεις, το γνωρίζεις. Να το ζητάς! Συνέχεια και άσχετα με το που βρίσκεσαι τώρα!