ΠΟΛΛΕΣ ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗΝ...
Στη νεώτερη ιστορία μας τρεις οι φορές που μας κατέκτησαν, μας υποδούλωσαν και μας εξαθλίωσαν... Η αρχή έγινε με την εκπόρθηση και υποδούλωση της Πόλης...
Δείτε παρακάτω πως την περιγράφει ο Δ. Λιαντίνης στο "ΓΚΕΜΜΑ".
"Στους
χρονους της Αλωσης οι στρατιωτες του Παλαιολογου που υπερασπισαν τα
τειχη ησαν οχτω χιλιαδες. Την ιδια ωρα που στα μοναστηρια του κρατους
βρισκονταν τριακοσιες χιλιαδες καλογεροι στην αλκιμη ηλικια του μαχιμου
αντρα. Να τρωνε και να περδονται και να τρεφουνε πρωκτο.
Καποτε πρεπει να ξεκλειδωσουμε το κατωγι της ιστοριας μας. Και να φερουμε στο φως <<τους οφεις και τα φιδια>> που ειναι μεσα κλεισμενα.
Να ειπουμε, δηλαδη, οτι το πρωτο μελημα του πορθητη της Πολης ητανε να θρονιασει στο στασιδι των σκλαβων τουρκοφρονα πατριαρχη. Οχι για να προστατεψει τα νιτερεσα του δουλου γενους, οπως μας λενε αιωνες τωρα οι δασκαλοι και τα βιβλια. Αλλα για να τον εχει δολιο και χθονιο συνεργατη στο αρειμανιο οθωμανιλικι του. Στο να μη σηκωσουνε, δηλαδη, ποτες κεφαλι οι ραγιαδες.
- Εσυ απο τη μερια σου, παπα, ειπε ο Πορθητης στον πατριαρχη Γενναδιο, αυτον που διαταξε να καψουν τα βιβλια του Πληθωνα για τον Πλατωνα, θα' σαι το δικο μου μουτρο με τη μουστακοφορα και τη ραγιαδικη προβοσκιδα. Ο κρυφος πολυχρονεμενος πατισαχ. Θα τους λες, μαζι με την κυρα - Δεσποινα, υπομονη και κουραγιο, και <<παλε με χρονους με καιρους...>>. Και θα τους κρατας καλα στους χαλκαδες και τις αλυσες. Με τον καιρο θα μαθεις. Και η συμπεριφορα σου θα γενει πολιτικη σκεπαστη, και υψηλη διπλωματια.
>>Με τους δραγομανους και τους οσποδαρους που θα σου φτιαξω, και διπλα στους ιδικους μου τζοχανταραιους, τον πασα και το μουφτη, τον κατη και το βοϊβοντα, θα οργανωσουμε ενα τελειο συστημα διοικησης. Τη συντηρηση, δηλαδη, και το διαιωνισμο της σκλαβιας. Και του 'κλεισε το ματι.
>>Εγω απο τη μερια μου, υποσχεθηκε, θα σ' εχω στα χρυσα και στην πορφυρα. Θα τρως, και θα πινεις, και θα παχαινεις. Οπως το λεει και το τραγουδι:
Καρδια μου, τι ξαλαφρωμα,
τι πρηξιμο, κοιλια μου.
Και τα <<οθωμανικα>> τερτιπια μου, αν το βαστα η καρδουλα σου, και κεινα δικα σου. Παπαδακια και γιουσουφακια. Μονο προσεχε! Στο κρυφο και στο σκεπασμενο. Θα 'χεις τις εκκλησιες σου, τις πισκοπες και τα μοναστηρια σου. Δισκους, κερια, λιβανια, ταματα, διαθηκες, ασπρα και γροσια, βακουφια και χτηματα μοναστηριακα, ουλα αφορολογητα. Θα τα γιομιζεις με διακους, και με καλογερους τιγκα. Κι αμαν αμαν. Αλλα τη συμφωνια μας και τα ματια σου. Γιατι θα σε κρεμασω με τ' αντερα σου."
Καποτε πρεπει να ξεκλειδωσουμε το κατωγι της ιστοριας μας. Και να φερουμε στο φως <<τους οφεις και τα φιδια>> που ειναι μεσα κλεισμενα.
Να ειπουμε, δηλαδη, οτι το πρωτο μελημα του πορθητη της Πολης ητανε να θρονιασει στο στασιδι των σκλαβων τουρκοφρονα πατριαρχη. Οχι για να προστατεψει τα νιτερεσα του δουλου γενους, οπως μας λενε αιωνες τωρα οι δασκαλοι και τα βιβλια. Αλλα για να τον εχει δολιο και χθονιο συνεργατη στο αρειμανιο οθωμανιλικι του. Στο να μη σηκωσουνε, δηλαδη, ποτες κεφαλι οι ραγιαδες.
- Εσυ απο τη μερια σου, παπα, ειπε ο Πορθητης στον πατριαρχη Γενναδιο, αυτον που διαταξε να καψουν τα βιβλια του Πληθωνα για τον Πλατωνα, θα' σαι το δικο μου μουτρο με τη μουστακοφορα και τη ραγιαδικη προβοσκιδα. Ο κρυφος πολυχρονεμενος πατισαχ. Θα τους λες, μαζι με την κυρα - Δεσποινα, υπομονη και κουραγιο, και <<παλε με χρονους με καιρους...>>. Και θα τους κρατας καλα στους χαλκαδες και τις αλυσες. Με τον καιρο θα μαθεις. Και η συμπεριφορα σου θα γενει πολιτικη σκεπαστη, και υψηλη διπλωματια.
>>Με τους δραγομανους και τους οσποδαρους που θα σου φτιαξω, και διπλα στους ιδικους μου τζοχανταραιους, τον πασα και το μουφτη, τον κατη και το βοϊβοντα, θα οργανωσουμε ενα τελειο συστημα διοικησης. Τη συντηρηση, δηλαδη, και το διαιωνισμο της σκλαβιας. Και του 'κλεισε το ματι.
>>Εγω απο τη μερια μου, υποσχεθηκε, θα σ' εχω στα χρυσα και στην πορφυρα. Θα τρως, και θα πινεις, και θα παχαινεις. Οπως το λεει και το τραγουδι:
Καρδια μου, τι ξαλαφρωμα,
τι πρηξιμο, κοιλια μου.
Και τα <<οθωμανικα>> τερτιπια μου, αν το βαστα η καρδουλα σου, και κεινα δικα σου. Παπαδακια και γιουσουφακια. Μονο προσεχε! Στο κρυφο και στο σκεπασμενο. Θα 'χεις τις εκκλησιες σου, τις πισκοπες και τα μοναστηρια σου. Δισκους, κερια, λιβανια, ταματα, διαθηκες, ασπρα και γροσια, βακουφια και χτηματα μοναστηριακα, ουλα αφορολογητα. Θα τα γιομιζεις με διακους, και με καλογερους τιγκα. Κι αμαν αμαν. Αλλα τη συμφωνια μας και τα ματια σου. Γιατι θα σε κρεμασω με τ' αντερα σου."
Η δεύτερη φορά ήταν το 1941, όταν οι δωσίλογοι του Τσολάκογλου μάζευαν τον παραγόμενο πλούτο του λαού και τον παρέδιναν στο στρατό κατοχής, χωρίς να τους νοιάζει αν παραβίαζαν τον σκοπό της ύπαρξής τους που ήταν να ανακουφίζουν τον λαό από την φτώχεια και την ανέχεια...
Η τρίτη ειναι στην εποχή μας που οι ηγέτες μας υπάρχουν για να μαζεύουν τον πλούτο και
να τον παραδίνουν στους δανειστές-κατακτητές μας, εξαθλιώνοντας τον λαό και καταστρέφοντας την χώρα...
Οι ομοιότητες πολλές και στις τρεις περιπτώσεις... Mετά δε και την πρόσφατη αποκάλυψη εκ μέρους του "γκαουλάϊτερ" της Γερμανίας στην Ελλάδα Φούχτελ, ότι κατά την εδώ παραμονή του διανυκτέρευε στο σπίτι του Αρχιεπίσκοπου, φαίνεται ότι οι ομοιότητες αυτές αφορούν και τους λεγόμενους πνευματικούς ταγούς μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου