ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ..!

Στην χρεοκοπημένη, από την κακοδιαχείρηση, Ελλάδα θα μπορούσαν οι φιλανθρωπικές οργανώσεις να είναι μία σανίδα σωτηρίας, αλλά και εκεί δυστυχώς βασιλεύει η ίδια και χειρότερη δυσωδία..!

Ο Ανδρέας Μαρτίνης είναι ο επί 30 χρόνια ισχυρός άνδρας στο τιμόνι του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, μία εμβληματική οργάνωση, που όμως έχει καταγεγραμμένα χρέη στο Ερρίκος Ντυνάν 240.000.000 ευρώ και 50.000.000 ευρώ στον Ερυθρό Σταυρό, όπως καταμετρήθηκαν και αναμεταδόθηκαν στον Τύπο.  Είναι τέτοιες η κακοδιαχείριση και οι καταχρήσεις που έχουν γίνει σε αυτήν την οργάνωση που ο επικεφαλής της διεθνούς Ομοσπονδίας του Ε.Σ Γκεόργκι Άψμπουργκ αναγκάσθηκε να επισκεφθεί την Αθήνα, για να κάνει οικονομική αυτοψία καθώς οι καταγγελίες που είχαν φτάσει στην κεντρική διοίκηση στη Γενεύη ήταν καταιγιστικές. Ιστορικής σημασίας η φράση του «Για όσο παραμένει Πρόεδρος του Ερυθρού Σταυρού ο κ. Μαρτίνης εμείς διακόπτουμε κάθε επικοινωνία μαζί του». Αξίζει να γνωρίζετε ότι ο Α. Μαρτίνης είχε αρνηθεί να συναντηθεί με την τετραμελή αντιπροσωπεία που είχε φτάσει στην Ελλάδα. Οι της Γενεύης, πριν πάρουν το αεροπλάνο της επιστροφής, απείλησαν με οριστική διαγραφή του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού από τα μητρώα της Διεθνούς Ομοσπονδίας καθώς είχαν βάσιμες υποψίες για ιδιοτελή διαχείριση, ολοκληρωτικό καθεστώς και άρνηση πρόσβασης σε οποιαδήποτε στοιχεία. Κατά το πόρισμα, που έχει εξαχθεί μετά από σχετική έρευνα, υπέρογκες αμοιβές δίνονταν ακόμα και σε άγνωστους παραλήπτες χωρίς παραστατικά και με απευθείας αναθέσεις. Απίστευτη λεηλασία θεωρείται ό,τι έχει συμβεί και με τα κληροδοτήματα του Ερυθρού Σταυρού που μετατρέπονταν σε ζεστό χρήμα και ερευνάται ακόμη πού κατέληγαν. Πολύ χαρακτηριστικό του "ισχυρού ανδρός" του ΕΕΣ είναι το γεγονός ότι μοίραζε πουρμπουάρ 1.000 ευρώ στα γεύματά του, καθώς επίσης και το ότι το 2008 το 20% του εράνου κατέληξε σε διαφημιστική εταιρεία της Αλεξίας Μπακογιάννη..! Και επιτέλους ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και πρόσφατα αυτό το επι δεκαετίες ντροπιαστικό καθεστώς στον ΕΕΣ ξηλώνεται εκ βάθρων... Τι έχει να αντιμετωπίσει άραγε ο πρέσβης Δημήτρης Κοδέλλας και η επικείμενη νέα διοίκηση του ΕΕΣ; Το χρέος της οργάνωσης, το οποίο υπερβαίνει πλέον τα 40 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 5 εκατ. ευρώ περίπου αφορούν τα δεδουλευμένα των εργαζομένων του ΕΕΣ, καθώς και ένα χρέος της τάξης των 300 εκατ. ευρώ περίπου το οποίο αφορά το θεραπευτήριο της Αθήνας «Ερρίκος Ντυνάν». Κυριολεκτικά φτάσαμε στο παρά ένα για να κινηθούν κάποιες υγιείς διαδικασίες στο εσωτερικό του ΕΕΣ. Λίγο πριν η Διεθνής Ομοσπονδία Ερυθρών Σταυρών/Ερυθράς Ημισελήνου αφαιρέσει το σήμα από τον ΕΕΣ και διακόψει τόσο τις σχέσεις μαζί του όσο και τη χρηματοδότηση, εξελίξεις οι οποίες όχι μόνον δεν αρμόζουν σε μία οργάνωση σαν τον ΕΕΣ, αλλά θα εξέθεταν επιπλέον τη χώρα μας στη διεθνή κοινότητα των ανθρωπιστικών οργανώσεων...

Από την άλλη πάλι τι βόμβα ήταν αυτή που αμόλησε η αναπληρώτρια Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης χθες σε ραδιοφωνικό σταθμό της Αθήνας, Θεανώ Φωτίου; Όπως είπε τώρα που ψάχνει την ενοποίηση συντονιστικά όλων των φορέων αλληλεγγύης ανάμεσα τους και τα εκκλησιαστικά δίκτυα βρέθηκε μπροστά σε μία αποκάλυψη που έτριβε τα μάτια της... Δύο μέρες πριν τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, την τελευταία Παρασκευή των εκλογών, ανακάλυψε οτι ο τότε Υπουργός Βασίλης Κεγκέρογλου υπέγραψε απόφαση για 10 εκατομμύρια ευρώ(!) σε δίκτυα αλληλεγγύης Μητροπόλεων ανά την Ελλάδα, τα οποία όπως είπε η κ. Φωτίου, από την έρευνα που έκανε τώρα έχουν γίνει "φύλο και φτερό" αλλά πάντως δεν βρίσκονται πουθενά και κυρίως για τον λόγο που υποτίθεται οτι διατέθηκαν..!
Και το πιό εξωφρενικό... Δεν πίστευαν στα μάτια τους οι οικονομικοί εισαγγελείς όταν ανακάλυψαν έναν λογαριασμό με 3,5 εκατ. ευρώ χωρίς ποτέ να έχει δηλωθεί. Η έκπληξη, όμως, έγινε ακόμη μεγαλύτερη όταν διαπίστωσαν ότι ο κάτοχος του λογαριασμού αυτού ήταν ένας κατώτερος υπάλληλος της ...Αρχιεπισκοπής, ο οποίος δήλωνε 7.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα. Και ήταν ακριβώς λόγω αυτού του εισοδήματος που τα είχε όλα δωρεάν, επειδή εμφανιζόταν και θύμα της οικονομικής κρίσης: στο επίδομα θέρμανσης, στον διακανονισμό για τα «κόκκινα» δάνεια, για δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα και πολλά άλλα. Ο επίκουρος οικονομικός εισαγγελέας Ιωάννης Δραγάτσης τον ανακάλυψε και τον κάλεσε να δώσει εξηγήσεις. Και ξέρετε πώς ο κατώτερος υπάλληλος της Αρχιεπισκοπής δικαιολόγησε τα 3,5 εκατ. ευρώ: ότι ήταν χρήματα διαφόρων ιερωμένων που διαχειριζόταν ο ίδιος..!

ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΤΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ!

Η Ελληνική γλώσσα, είναι η μόνη εννοιολογική γλώσσα της γης, δηλαδή η μόνη γλώσσα στην οποίαν το σημαίνον (όνομα) εμπεριέχει απολύτως και άνευ παρερμηνείας το σημαινόμενον (νόημα) - See more at: http://master-lista.blogspot.gr/2015/01/blog-post_9.html#sthash.qC7BpjC9.NnapCiec.dpuf

Η Ελληνική γλώσσα, είναι η μόνη εννοιολογική γλώσσα της γης, δηλαδή η μόνη γλώσσα στην οποίαν το σημαίνον (όνομα) εμπεριέχει απολύτως και άνευ παρερμηνείας το σημαινόμενον (νόημα) - See more at: http://master-lista.blogspot.gr/2015/01/blog-post_9.html#sthash.qC7BpjC9.NnapCiec.dpuf

Η Ελληνική γλώσσα, είναι η μόνη εννοιολογική γλώσσα της γης, δηλαδή η μόνη γλώσσα στην οποίαν το σημαίνον (όνομα) εμπεριέχει απολύτως και άνευ παρερμηνείας το σημαινόμενον (νόημα) - See more at: http://master-lista.blogspot.gr/2015/01/blog-post_9.html#sthash.qC7BpjC9.NnapCiec.dpuf

Έπρεπε να έρθουν οι υπολογιστές ανώτερης τεχνολογίας για να αντιληφθούμε και πάλι ότι η Ελληνική γλώσσα είναι η πιό κοντινή στην ανθρώπινη νόηση και ότι μέσω αυτής ο εγκέφαλος νοηματοδότησε και άρθρωσε τον λόγο του, κατά τον προσφορότερο δυνατό τρόπο..!

Η ελληνική γλώσσα φαίνεται ότι στο επόμενο διάστημα θα κυριαρχήσει στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, καθώς αποδείχθηκε ότι, εξαιτίας της ακριβολογίας που τη διακρίνει, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές νέας προχωρημένης τεχνολογίας αναγνωρίζουν την ελληνική γλώσσα ως νοηματική, διότι οι έννοιες και οι καταστάσεις που περιγράφουν οι ελληνικές λέξεις, απεικονίζονται στις οθόνες των νέας τεχνολογίας ηλεκτρονικών υπολογιστών. Μάλιστα ήδη το μεγάλο τηλεοπτικό δίκτυο CNN εφαρμόζει το πρόγραμμα Hellenic Quest το οποίο προβλέπει την ηλεκτρονική εκμάθηση της ελληνικής. Το πρόγραμμα αυτό, το CNN άρχισε να το διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους. Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας. Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, ο πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: «Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει να αναπτύξει τη δημιουργικότητα της, να εισαγάγει καινούργιες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ' όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα να ανακαλύψει. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων».

Άλλη χαρακτηριστική συναφής εκδήλωση είναι και η εξής: Οι Αγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη τους να μάθουν αρχαία ελληνικά, επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων. Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη οδηγήθηκαν ύστερα από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι η ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες. Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως..

Αυτές οι ιδιότητες της ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρβάιν της Καλιφόρνια να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος -διαπρεπής ελληνίστρια Μαριάν Μακ Ντόναλντ και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι. Στον Η/Υ "Ίβυκο" αποθησαυρίστηκαν 6 εκ. λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας, όταν η αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους, δηλαδή ως γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας. Στον "Ίβυκο" ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται. Μιλώντας γι' αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ είπε: «Σε όποιον απορεί γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας και η επαφή μας μ' αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας». Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής.

Το ενδιαφέρον για την ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών, ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως νοηματική γλώσσα μόνον την ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν σημειολογικές. Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη, και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το σημαινόμενο εννοείται με το σημαίνον. Με άλλα λόγια, η ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν δηλαδή κάτι, απλώς επειδή έτσι «συμφωνήθηκε» μεταξύ εκείνων που τη χρησιμοποιούν.

Όλες οι λέξεις στην ελληνική σημαίνουν, π.χ. η λέξη ενθουσιασμός σημαίνει "εν-Θεώ", η γεωμετρία  "γη και μετρώ", ο άνθρωπος o "αναρθρών"(λόγον), ή και "ο άνω θρώσκων" κλπ. Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως - πράγματος, γεγονός ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα "Ίβυκος, "Γνώσεις" και "Νεύτων" αναπαριστούν τους δεκτικούς τύπους της ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες. Και τούτο επειδή η ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση. Έτσι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την ελληνική γλώσσα «μη οριακή», δηλαδή ότι μόνο σ' αυτήν δεν υπάρχουν όρια και γι' αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες. Αυτές οι επιστήμες μόνο στην ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει. Προφανώς και γι' αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η ελληνική ως η επίσημη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την ελληνική είναι σαν να μιλάει σε έναν τυφλό για χρώματα.

ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ ΘΑΥΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ!

Ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα περιστρέφεται, εκ κατασκευής, προσανατολιζόμενος στο Σύμπαν και ακολουθώντας τον "κοσμικό ρυθμό"..!

Στην Φιγαλεία, στα σύνορα μεταξύ Αρκαδίας και Μεσσηνίας, υψώνεται σε υψόμετρο 1130 μέτρων ο επιβλητικός ναός του Επικούριου Απόλλωνα, ο οποίος χτίστηκε τον 5ο π.Χ αιώνα και ως αρχιτέκτονας του ναού αναφέρεται από τον Παυσανία ο Ικτίνος. Είναι ένα απ΄τα καλύτερα διατηρημένα στον χρόνο μνημεία της αρχαίας Ελλάδας και είναι θεμελιωμένος πάνω στο βράχο του όρους Κωτιλίου, όπου βρισκόταν η αρχαία πόλη Βάσσες. Όλα καλά ως εδώ, αλλά το εκπληκτικό είναι ότι ο ναός περιστρέφεται και αυτό ελάχιστα δυστυχώς το διδάσκουν, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα (ιδιαίτερα τα δικά μας)..! Περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του κατά 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας, όση είναι και η ετήσια μετάπτωση των ισημεριών με στόχο να βλέπει συνεχώς το ίδιο αστρικό σημείο και τα μυστήρια δεν τελειώνουν εκεί, καθώς η πλαγιά είναι διαμορφωμένη τεχνητά και ο ναός τοποθετήθηκε πάνω σε αυτή ακολουθώντας τον άξονα βορρά προς νότο σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ναούς. Για να πετύχουν την ολίσθηση του ναού τοποθέτησαν πάνω στην πλάκα και ένα στρώμα αργίλου και βότσαλα θαλάσσης και πάνω σε αυτά τα στρώματα τοποθετήθηκαν τα θεμέλια του ναού. Το αστρικό σημείο, λοιπόν, που στοχεύει ο αρχαίος αυτός ναός, και που από μόνο του είναι άξιο εξαιρετικού θαυμασμού, είναι ο Σείριος, το άστρο του Κυνός, από το οποίο κατάγεται σύμφωνα με τη "μυθολογία" ο Θεός Απόλλων. Ερωτηματικό παραμένει πως μπορούσαν οι αρχαίοι Έλληνες να χτίζουν Παρθενώνες και περιστρεφόμενους ναούς, αλλά και το πώς υπολόγισαν ότι για να στοχεύει ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα τον Σείριο πρέπει να γυρνάει κατά 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας ίση με την ετήσια μετάπτωση των ισημεριών, γεγονός που από μόνο του δείχνει ένα κατά πολύ υψηλότερο γνωσιακό και τεχνολογικό επίπεδο από αυτό που τους αποδίδουμε...
Ας δούμε, όμως, κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες και ποιά είναι αυτά τα μυστικά που αποκάλυψαν οι ιερείς του Απόλλωνα και τα έκανε πράξη ο Ικτίνος κατασκευάζοντας έναν εντελώς παράξενο ναό. Η πλαγιά, που είναι χτισμένος ο ναός έχει διαμορφωθεί τεχνητά σε οριζόντιο επίπεδο και ο ναός τοποθετήθηκε έκκεντρα πάνω σε αυτή, με προσανατολισμό που και πάλι θεωρείται παράξενος διότι δεν ακολουθεί τον συνήθη προσανατολισμό των ναών στον  άξονα ανατολή-δύση, αλλά του άξονα βορρά-νότου. Πρέπει να επισημανθεί ότι οι αρχαίοι Ελληνικοί ναοί δεν ήταν τυχαία αρχιτεκτονήματα, δεν κατασκευάσθηκαν μόνο για να στεγάσουν την αρχαία λατρεία, αλλά για να αποτυπώσουν την αρμονία του σύμπαντος και μέσα τους είναι εγγεγραμμένη η βαθειά γνώση που συνδέει τη Γη με τον Ουράνιο θόλο, τον άνθρωπο με το άπειρο. Όσο για την κατασκευή του αυτή καθ' εαυτή, ας δούμε μερικές χαρακτηριστικές λεπτομέρειες. Η πλαγιά διαμορφώθηκε τεχνητά και δημιουργήθηκε μία πέτρινη “ειδική” βάση που πάνω σε αυτή τοποθετήθηκε ο ναός. Ετσι ο ναός γλυστρούσε  και περιεστρέφετο, όπως διαπίστωσαν οι αρχαιολόγοι, όχι τυχαία, αλλά σκόπιμα... Ολόκληρο το οικοδόμημα στηρίζεται πάνω σε μιά ασυνήθιστη υπόγεια βάση και στην ανατολική πλευρά του ναού υπάρχει σε βάθος δύο μέτρων, ένα στρώμα προσεκτικά λαξευμένου βράχου,  ένα κεκλιμένο επίπεδο δηλαδή, με κλίση προς τον νότο. Στην νότια πλευρά όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί ο ναός "κάθεται" πάνω σε φερτά υλικά και συγκεκριμένα σε ένα στρώμα από κιτρινωπό πηλώδες χώμα και θαλάσσια βότσαλα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ολόκληρος ο ναός γλιστρούσε και περιστρέφετο αργά γύρω από έναν κατακόρυφο άξονα στα θεμέλια του στην ΝΑ γωνία του. Για να διεκολυνθεί αυτή η περιστροφή και να αποσβένονται οι κραδασμοί, ολόκληρη η βάση του ναού είναι κατασκευασμένη από αλλεπάλληλα στρώματα πλακών που συνδέονται μεταξύ τους με μεταλλικούς συνδετήρες γύρω από τους οποίους έχει χυθεί μόλυβδος, όντας έτσι η όλη κατασκευή, ένα προσεκτικά προμελετημένο επίτευγμα των αρχαίων κατασκευαστών του. Η ιδιότυπη αυτή βάση του ναού κατασκευάσθηκε αφού προηγουμένως υπολογίσθηκαν πολύ προσεκτικά, το βάρος του, όπως και η γωνία στροφής του, που λόγω της μελετημένης κλίσης της και της τοποθετήσεως του κατακορύφου υπόγειου άξονα στη νοτιοανατολική γωνία του, επέτρεπε  στον ναό να ολισθαίνει πάνω σε αυτή, με σκοπό να στοχεύει διαρκώς στο ίδιο αστρικό σημείο, που είναι ο Σείριος, όπως προείπαμε, ένας αστερισμός με ιδιαίτερη σημαντικότητα για όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, που "τυχαίνει" να είχαν ιδιαίτερα μεγάλες γνώσεις και τεχνολογία. Το εκπληκτικό όμως είναι, ότι με αυτήν την περιστροφή, κατά τα 50,2'' της μοίρας, ο ναός παρακολουθούσε την ετήσια μετάπτωση των Ισημεριών! Και για να γίνει πιό κατανοητό αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι ο άξονας της γης δεν είναι ένα σταθερό σημείο και ότι, λόγω της μετάπτωσης των ισημεριών, αλλάζει θέση χρόνο με τον χρόνο, αφού έχει μία κλίση 23,5 μοίρες και διαγράφει έναν πλήρη κύκλο (τον "μεγάλο ενιαυτό" κατά τον Πλάτωνα) κάθε 25.920 χρόνια, δηλαδή όσο κάνει και ο Ήλιος για να διέλθει και από τα δώδεκα ζώδια (2160 χρόνια σε κάθε ζώδιο)..!
Και φυσικά όλα αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες-κατασκευαστές του ναού διέθεταν μία υπέρτερη, αλλά και ολιστική γιά το σύμπαν γνώση, που στο μεγαλύτερο μέρος της έχει πλέον ξεχασθεί...

ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ;

ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΜΙΑΣ (ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΙΣΑΣ) ΧΡΕΩΚΟΠΙΑΣ..;

Ήταν πριν 4 χρόνια και συγκεκριμένα στις 8 Ιουνίου του 2011, όταν ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Πάρης Κουκουλόπουλος απεκάλυψε, σε τηλεοπτική εκπομπή, την συμφωνία Παπανδρέου–Παπακωνσταντίνου με την ΕΕ για χρεωκοπία της χώρας μετά από «3 ή 4 χρόνια», προκειμένου να απαλλαγούν από το χρέος οι «ιδιώτες» και να το πάρουν οι «θεσμικοί», όπως είπε τότε χαρακτηριστικά, γεγονός το οποίο και επαληθεύθηκε..! Αυτό που έγινε δηλαδή, ήταν να ξεφορτώσουν το χρέος τους οι «ιδιώτες» (Deutsche Bank, BnP κλπ.) και να το μετακυλήσουν στα κράτη, δηλαδή κυρίως στους μικροομολογιούχους, στις Ελληνικές και Κυπριακές τράπεζες και στα ΝΠΔΔ και έτσι ουσιαστικά στις «πλάτες» τις δικές μας, δηλαδή των φορολογουμένων. Με άλλα λόγια, ο Παπανδρέου και ο Παπακωνσταντίνου μεθόδευσαν την Ελληνική χρεωκοπία προς όφελος των «ιδιωτών», αλλά και τον «φίλιων» Hedge Funds, που ως γνωστόν, με εσωτερική πληροφόρηση απεκόμισαν κέρδη έως και 500%, μέσα σε λίγους μήνες..! Οι δηλώσεις αυτές Κουκουλόπουλου όχι μόνον δεν διαψεύσθηκαν, αλλά αντίθετα επιβεβαιώθηκαν από τα γεγονότα και έτσι το χρέος των ιδιωτών μεταφέρθηκε στους λεγόμενους «θεσμικούς» και κατ’ ουσίαν τώρα βαραίνει τον Ελληνικό λαό, που συνθλίβεται κάτω από το βάρος του. Η προφητεία αυτή τείνει να επιβεβαιωθεί πλήρως, με τα μέχρι τούδε στοιχεία, έχοντας σαν καταληκτικό σημείο τον Ιούνιο του 2015 (όπως ήταν το χρονοδιάγραμμα που απεκάλυψε ο Κουκουλόπουλος) και στο ίδιο «περιέργως» συγκλίνουν και όλα τα παρόντα δεδομένα…

Αν θελήσουμε να αναγάγουμε ευρύτερα αυτό, που βιώνουμε σήμερα και το βλέπουμε να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, δεν είναι τίποτα άλλο στην πραγματικότητα, παρά μία νέα "παγκόσμια τάξη", ή "παγκόσμια διακυβέρνηση" όπως λέγεται, που προβλέπει τον θάνατο των εθνών και την μετατροπή τους σε μια πολυεθνική σούπα κάτω από την μπότα ενός παγκόσμιου δικτάτορα, θυσία στον βωμό των τεραστίων οικονομικών του συμφερόντων... Αυτή βέβαια η κατάσταση έχει ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν, με την πρώτη αναφορά της να γίνεται σε ένα βιβλίο του 1019 και την σύλληψή της, ως σχέδιο, να είναι ακόμη παλαιότερη. Έτσι κατά τις επιταγές της, ο πλανήτης πρέπει να γίνει μια ειρηνική κολεκτίβα εκτροφής ανθρώπων, όπου το ανθρώπινο κοπάδι θα διατηρείται σε συγκεκριμένο βολικό αριθμό για τους ιδιοκτήτες του και όλα θα πηγάζουν από μια κεντρική εξουσία... Τι μας λέει άλλωστε, η «οριστική και αμετάκλητη παραίτηση από την εθνική κυριαρχία» (στο όνομά μας αλλά ερήμην μας), με το πρόσχημα της οικονομίας..; Ο σχεδιασμός αυτός φυσικά προβλέπει οι κυβερνήσεις των χωρών να είναι ανδρείκελα, που θα κάνουν ότι μπορούν για να αφανίσουν τα έθνη κράτη και αυτό το βλέπουμε πλέον ξεκάθαρα στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ και σε όλη την Ευρώπη. Με αυτά όλα, που συμβαίνουν σήμερα, να έχουν αποφασιστεί πριν από πολλές 10ετίες, ζούμε σε πλήρη εξέλιξη την εφαρμογή αυτού του σχεδίου... Και οι θιασώτες, οι επιτελείς και οι υποτελείς του παγκόσμιου επικυρίαρχου, όλοι δηλαδή όσοι με απάτες, ψέματα και εγκλήματα, που ξεπερνούν κάθε φαντασία, με τεχνητές κρίσεις, ανώφελους και παράλογους πολέμους, παίρνουν αποφάσεις ερήμην μας και με τον φόβο, την απειλή και τον εκβιασμό, χειραγωγούν την ανθρωπότητα και την σπρώχνουν για να κολλήσει στον ιστό της παγκόσμιας χούντας, που είναι έτοιμη να μας καταβροχθίσει, απεργάζονται την πλήρη υποδούλωση και εξαθλίωσή μας.

Μπορούμε άραγε να ελπίσουμε, ότι η χώρα μας, με την τωρινή της κυβέρνηση, θα αποτελέσει μια φωτεινή εξαίρεση αυτήν την φορά και σε αυτήν την πολύ κρίσιμη ιστορικά περίοδο θα εκτρέψει επιτυχώς το τεράστιο ρεύμα που μας παρασύρει..;

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ;

Ο μοναδικός Έλληνας, που βρίσκεται στη λίστα με τους 20 πιό έξυπνους ανθρώπους στον κόσμο, είναι ο γιατρός Ευάγγελος Κατσιούλης, του οποίου ο δείκτης νοημοσύνης κυμαίνεται μεταξύ 198 και 205, που θεωρείται πολύ υψηλός εάν λάβουμε υπ' όψιν ότι του περίφημου φυσικού Στήβεν Χώκινγκ είναι μόλις 160. Ο Ευάγγελος Κατσιούλης είναι ο ιδρυτής του World Intelligence Network, ενός οργανισμού που προωθεί προγράμματα για κοινωνίες με υψηλό δείκτη νοημοσύνης.

 

 

Η ΕΛΛΑΔΑ ΟΡΘΩΝΕΙ ΑΝΑΣΤΗΜΑ!

Για πρώτη ίσως φορά τόσο ξεκάθαρα, η Ελλάδα, μέσω της κυβέρνησής της, ορθώνει ανάστημα προς τους δανειστές της και με μια ιδιαίτερα σκληρή ανακοίνωσή της ξεκαθαρίζει, μεταξύ των άλλων, ότι δεν πρόκειται να δεχθεί τα μέτρα που ζητούν οι δανειστές..!

Αναλυτικά η ανακοίνωση αναφέρει:

Από την πρώτη στιγμή που συγκροτήθηκε η κυβέρνηση, κατέστη σαφές- τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό της χώρας- ότι η εντολή του ελληνικού λαού είναι δεσμευτική και αποτελεί την πυξίδα στις διαπραγματεύσεις.

Οι κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης είναι και κόκκινες γραμμές του ελληνικού λαού, εκφράζουν τα συμφέροντα των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των συνταξιούχων, των αγροτών και της νεολαίας.

Εκφράζουν την ανάγκη της χώρας να μπει σε ένα νέο δρόμο ανάπτυξης, με πυρήνα της την κοινωνική δικαιοσύνη και την αναδιανομή του πλούτου. Η επιμονή των δανειστών να εφαρμόσουν το μνημονιακό πρόγραμμα της κυβέρνησης Σαμαρά, δημιουργώντας έναν ασφυκτικό κλοιό πολιτικών πιέσεων και χρηματοδοτικής ασφυξίας στη χώρα, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την έννοια της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας στην Ευρώπη.

Εκφράζει την εμμονική προσήλωση στη λιτότητα που αποδομεί το κοινωνικό κράτος, την ολιγαρχική διεύθυνση των ευρωπαϊκών υποθέσεων σε κλειστές αίθουσες ανεπηρέαστες από την κοινωνική βούληση, οι οποίες στρώνουν το έδαφος στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη.

Οι απαιτήσεις αυτές δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές. Δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές από τον ελληνικό λαό που αγωνίστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια για να μπει τέλος στις εγκληματικές πολιτικές τωνμνημονίων.

Δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές από τους ευρωπαϊκούς λαούς και από τις προοδευτικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, πουαγωνίζονται για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης και της Δημοκρατίας.

Οι πολίτες της Ελλάδας και της Ευρώπης δεν είναι οι παθητικοί καταναλωτές των ειδήσεων των 8, αντίθετα πιστεύουμε ότι μπορούν να είναι συμπρωταγωνιστές σε μια διαπραγμάτευση που αφορά την κοινή μοίρα όλων μας στην κλίμακα της Ευρώπης και του κόσμου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει κάθε δυνατή πρωτοβουλία για την ενημέρωση της ελληνικής κοινωνίας αλλά και των ευρωπαϊκών λαών. Σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά και χώρο δουλειάς, αλλά και σε όλες τις χώρες της Ευρώπης οι βουλευτές, ευρωβουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθούν μαζί με τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και τις αλληλέγγυες με αυτόν δυνάμεις σε ένα πλατύ κάλεσμα κινητοποίησης για την νίκη της δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας.

Τώρα είναι η ώρα να μπουν οι ίδιοι οι λαοί στην μάχη. Θα νικήσουμε.

ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...

Συστηματικά και κυρίως τις δεκαετίες '80, '90, οι πολιτικοί μας, ως μέρος του σχεδίου τους, σαν εντολοδόχοι ξένων συμφερόντων, κατέστρεψαν την Ελληνική Βιομηχανία, σταμάτησαν κάθε εξαγωγική δραστηριότητα και εν τέλει υποδούλωσαν την Ελλάδα... Σήμερα που γνωρίζουμε πλέον πώς και γιατί φτάσαμε ως εδώ, δεν μένει παρά να δούμε τα θλιβερά ερείπια των Ελληνικών εργοστασίων, να θρηνήσουμε για την κατάντια μας και να αφυπνισθούμε για να μπορέσουμε και πάλι, στο μέτρο του δυνατού, να αποκαταστήσουμε τους εαυτούς μας και την κατεστραμένη πατρίδα μας...

Δείτε παρακάτω (κάνοντας κλικ).

ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ

ΟΙ ΡΩΣΟΙ "ΒΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ"...

Στον απόηχο της πρότασης ένταξης στα αναπτυξιακά προγράμματα της Τράπεζας των BRICS, που έκανε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας Σεργκέι Στορτσάκ με αποκλειστική του συνέντευξη στο ΑΠΕ/ΜΠΕ, Ρώσοι αναλυτές δείχνουν τον δρόμο...

Η αναπτυξιακή Τράπεζα της Ομάδας των BRICS μπορεί να καταστεί αντίβαρο του ΔΝΤ για την Ελλάδα, εκτιμά ο Ρώσος οικονομικός αναλυτής Βασίλι Καλτασόφ, επικεφαλής του Κέντρου Οικονομικών Μελετών του Ινστιτούτου Παγκοσμιοποίησης και Κοινωνικών Κινημάτων, ο οποίος μελετά συστηματικά τις εξελίξεις στη χώρα μας. «Πρόκειται για μια νέα κίνηση, η οποία επιτρέπει στην Ελλάδα να αισθανθεί χώρα, που δεν είναι παρίας, αλλά είναι έτοιμη και ικανή για συνεργασία και το βασικότερο, χώρα, που αντιμετωπίζεται κατ' αυτόν τον τρόπο», δήλωσε ο οικονομολόγος στο ράδιο «Σπούτνικ», εκτιμώντας ωστόσο ότι «η Ελλάδα δεν θα μπορέσει τώρα να ενταχθεί στην Τράπεζα των BRICS, αλλά μπορεί να αποκτήσει καθεστώς παρατηρητή, δηλαδή να επιδείξει την έναρξη μιας ενταξιακής διαδικασίας στις δομές των BRICS. Και αυτό θα είναι αντίβαρο στην αναγκαστικά επώδυνη συνεργασία της Ελλάδας με το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα». Κατά τη γνώμη του Β.Καλτασόφ η Ελλάδα δεν χρειάζεται πρόσθετα δάνεια, αλλά κίνητρα ανάπτυξης. «Δεν χρειάζεται να βοηθήσουμε την Ελλάδα με χρήματα. Χρειάζεται να βοηθήσουμε μέσω της αγοράς, με την πώληση των προϊόντων της, με τουριστικές ροές και αποκατάσταση της βιομηχανίας της, συμπεριλαμβανομένων των ναυπηγείων, τα οποία κυριολεκτικά ισοπεδώθηκαν από τους Έλληνες εφοπλιστές, που στράφηκαν στη Ν.Κορέα», εκτιμά ο Β.Καλτασόφ, ο οποίος θεωρεί ότι «Για την Ελλάδα χρειάζονται κίνητρα ανάπτυξης. Το χρέος και η έλλειψη χρημάτων προκαλούν μόνο εμπόδια στην κίνηση προς αυτά τα κίνητρα. Για την Ελλάδα είναι αντικειμενικά απαραίτητη η διαγραφή του χρέους, αλλά μπορεί να μην γίνει τώρα, διότι η σημερινή κυβέρνηση δεν το θέλει και η κοινωνία φοβάται ότι η διαγραφή του χρέους θα οδηγήσει στην εκδίωξη της Ελλάδας από την ΕΕ, πράγμα, που συνεπάγεται ακόμη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή, σε σχέση με σήμερα».

Την πρόταση προς την Ελλάδα σχολιάζει, χαρακτηρίζοντάς την «εντυπωσιακή», ο βασικός αναλυτής του Κέντρου Οικονομικής Πρόγνωσης της GazpromBank Γεγκόρ Σούσιν, με δηλώσεις του στο ραδιοσταθμό «Κομερσάντ FM». «Πιθανώς είναι ένα ορισμένο βήμα, ενδιαφέρον για την Τράπεζα των BRICS, ώστε να συμμετάσχουν όχι μόνο αναπτυσσόμενες, αλλά και αναπτυγμένες χώρες, πρόκειται δηλαδή για μια πολιτική κίνηση. Από την άλλη πλευρά για την Ελλάδα τώρα το ζήτημα χρηματοδότησης της οικονομίας της είναι αρκετά ευαίσθητο, το ΔΝΤ προβάλει αρκετά αυστηρές απαιτήσεις και κάποια προγράμματα χρηματοδότησης από την εναλλακτική του ΔΝΤ Τράπεζα των BRICS μπορούν να αποτελέσουν ορισμένη διαφορετική λύση», είπε ο Γ.Σούσιν, εκτιμώντας ότι η συνδρομή των 2 δισ. δολαρίων ΗΠΑ εντός επτά ετών για τη συμμετοχή στην Τράπεζα αποτελεί ένα ποσό, που θα μπορούσε να αντέξει η Ελλάδα. Μάλιστα ο Ρώσος σχολιαστής επισημαίνει ότι η ευρωζώνη και η Τράπεζα των BRICS δεν αποτελούν αντικρουόμενες δομές, καθώς η Τράπεζα αποτελεί κυρίως ένα είδος εναλλακτικής του ΔΝΤ για τις αναπτυσσόμενες χώρες, «καθώς η πολιτική του ΔΝΤ δεν τους ικανοποιεί πάντοτε και πρακτικά η διεύρυνση των μεριδίων των αναπτυσσόμενων χωρών στο ΔΝΤ έχει μπλοκαριστεί».

ΒΟΜΒΑ ΑΠΟ ΡΩΣΙΑ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ..!

Να συμμετάσχει η Ελλάδα ως ισότιμο μέλος στη νέα τράπεζα των BRICS πρότεινε πρόσφατα ο ΥΦΟΙΚ της Ρωσίας Σεργκέι Στόρτσακ και προτείνει τη χρήση του ρωσικού ρουβλίου αντί του ευρώ ως νομίσματος για τις πληρωμές αγαθών και υπηρεσιών, αλλάζοντας τα δεδομένα στο θρίλερ της διαπραγμάτευσης!

O Ρώσος υφυπουργός Οικονομικών ξεκαθάρισε ότι η Ρωσία διατίθεται να επενδύσει στην Ελλάδα και στην ανάπτυξη της χώρας ανεξάρτητα με το αν θα υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές ή όχι. Yπενθυμίζεται ότι τα BRICS είναι μια ομάδα κρατών τα οποία διαθέτουν διπλάσια οικονομική δυνατότητα από τα μέλη της ΕΕ και η υπό διαμόρφωση τράπεζα θα είναι ανάλογη της ΕΚΤ. Πρόσκληση στην Ελλάδα να συμμετάσχει ως μέλος στην υπό διαμόρφωση νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα που δημιουργούν οι χώρες BRICS (Κίνα, Ρωσία, Βραζιλία, Ινδία, Ν.Αφρική), απηύθυνε ο υφυπουργός Οικονομικών της Ρωσίας και εκπρόσωπος-αντιπρόσωπος της νέας αναπτυξιακής τράπεζας, Σεργκέι Στορτσακ, σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ. Σε μια περίοδο που το χρηματοδοτικό πρόβλημα της χώρας παραμένει οξύ και αποτελεί ένα από τα βασικά προβλήματα της διαπραγμάτευσης μεταξύ της Ελλάδας και των θεσμών, η συμμετοχή της χώρας στη νέα αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS, θα της επιτρέψει να χρηματοδοτήσει μια σειρά αναπτυξιακά έργα. Αναφερόμενος στις ελληνορωσικές σχέσεις, ο κ.Στόρτσακ τόνισε ότι αυτές θα μπορούν να αναπτυχθούν σε διάφορους τομείς με τη χρήση του ρωσικού ρουβλίου ως νομίσματος για τις πληρωμές αγαθών και υπηρεσιών. 

Δείτε παρακάτω τη συνέντευξη.
 

Είστε επικεφαλής εκπρόσωπος της Ρωσίας στο διεθνή οργανισμό των αναδυόμενων οικονομιών BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Ν. Αφρική) και ως εκπρόσωπος/αντιπρόσωπος της υπό διαμόρφωση Νέας Αναπτυξιακής Τράπεζας των BRICS, πείτε μας, ποιος είναι ο ρόλος της Τράπεζας;

Καταρχήν, θέλω να επιστήσω την προσοχή σας στο όνομα της Τράπεζας. Το επίσημο όνομα είναι Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα, αλλά συνήθως αποκαλείται Τράπεζα BRICS. Το πλέον σημαντικό, όμως, είναι ότι θα πρόκειται για τον δεύτερο παγκόσμιο τέτοιο θεσμό, που δεν θα αφορά μόνο αναπτυξιακά σχέδια στη Βραζιλία, στην Ινδία, στη Ρωσία, τη Ν. Αφρική και την Κίνα, αλλά ευρύτερα σε περισσότερες χώρες του κόσμου. Το δεύτερο σημαντικό είναι το σύστημα διακυβέρνησης της Τράπεζας, που θα συνίσταται από τρία επιμέρους επίπεδα - το Διοικητικό Συμβούλιο των διοικητών, το Διοικητικό Συμβούλιο των διευθυντών, τον Πρόεδρο και το προσωπικό της Τράπεζας. Σε αυτά τα θεσμικά όργανα, όπου ο πρόεδρος και αντιπρόεδρος θα εκλέγονται αξιοκρατικά, αποφασίσαμε ότι ο πρόεδρος θα εναλλάσσεται κάθε πέντε χρόνια και θα εκλέγεται κάθε φορά από ένα διαφορετικό ιδρυτικό κράτος-μέλος. Στους υφιστάμενους οργανισμούς, αν και διακηρύσσεται ότι ο διορισμός του διευθυντή στα Διοικητικά Συμβούλια είναι αξιοκρατικός, στην πραγματικότητα ο πρόεδρος στην Παγκόσμια Τράπεζα αντιπροσωπεύει τις ΗΠΑ και στο ΔΝΤ αντιπροσωπεύει τους Ευρωπαίους. Γι' αυτό αποφασίσαμε να αλλάξουμε αυτήν την προσέγγιση και κάθε κράτος-μέλος θα αναλαμβάνει την ηγεσία της Τράπεζα για πέντε έτη. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που μας διαφοροποιεί είναι το σύστημα ψηφοφορίας. Τα κράτη-μέλη θα έχουν τον ίδιο αριθμό ψήφων και τον ίδιο αριθμό μετοχών. Συμφωνήσαμε ότι σε πολλές περιπτώσεις θα ήταν σοφότερο να βασιζόμαστε στην πλειοψηφία των ψήφων, σε ειδικές πλειοψηφίες. Συνοψίζοντας, θα σας έλεγα ότι ο ρόλος αυτού του νέου θεσμικού οργάνου είναι να δημιουργηθεί μια αναπτυξιακή τράπεζα, που θα στηρίξει μεγάλα κατασκευαστικά σχέδια. Γνωρίζουμε ότι εδώ και χρόνια ο ρόλος της Παγκόσμιας Τράπεζας στην υλοποίηση σχεδίων υποδομών συνεχώς αποδυναμώνεται αντί να ισχυροποιείται. Γι' αυτό, εμείς τα πέντε ιδρυτικά κράτη-μέλη συμφωνήσαμε ώστε τα αναπτυξιακά σχέδια να αποτελέσουν τον ακρογωνιαίο λίθο των δραστηριοτήτων μας. Η Τράπεζα δεν θα λειτουργήσει με γνώμονα το κέρδος.

Ποια οφέλη μπορεί να έχει η Ελλάδα από την νέα αυτή Αναπτυξιακή Τράπεζα;

Αυτή η νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα θα είναι προσβάσιμη σε όλα τα κράτη-μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Συμφωνήσαμε ότι το 50% του εγκεκριμένου κεφαλαίου της Τράπεζας, δηλαδή 50 δισ. δολάρια ετησίως, θα διανέμεται μεταξύ των ιδρυτικών κρατών-μελών και τα υπόλοιπα 50 δισ. δολάρια θα διανέμονται μεταξύ των νεο-εισερχόμενων. Το αποτέλεσμα με αυτό το πολύ ευέλικτο σύστημα, μετά την επικύρωση της συμφωνίας από όλα τα κράτη-μέλη , θα είναι οι νεοεισερχόμενοι να υποβάλουν αιτήματα και το Διοικητικό Συμβούλιο των διοικητών να αποφασίζει. Στη συνέχεια, δεν θα υπάρχει ανάγκη το θέμα να τεθεί στο εθνικό Κοινοβούλιο για να αλλάξουν άρθρα της συμφωνίας. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Έτσι δεν θα μας εκπλήξει, εάν η Ελλάδα θα είναι το πρώτο κράτος που θα υποβάλλει αίτημα χρηματοδότησης ως πλήρες μέλος. Οι ελληνικές αρχές θα μπορούν να αγοράσουν όσα μερίδια μετοχών επιθυμούν. Δεν παίζει ρόλο εάν τα μερίδια θα είναι μικρά ή μεγάλα. Όταν η Ελλάδα προσχωρήσει στην Τράπεζα, θα μπορεί να δανεισθεί για μια σειρά σκοπούς ή για την υλοποίηση εθνικών σχεδίων ανάπτυξης.

Η Ελλάδα είναι μέλος της ΕΕ και της ευρωζώνης. Θα μπορούσε μια ενδεχόμενη οικονομική βοήθεια από την Τράπεζα να προκαλέσει προβλήματα στις σχέσεις της Ελλάδας με τους εταίρους της;

Η πιθανότητα να δημιουργηθούν προβλήματα με την ΕΕ, επειδή η Ελλάδα θα γίνει μέλος των θεσμών των BRICS, είναι πολύ μικρή, επειδή πολλά κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν αποφασίσει να προσχωρήσουν σε κάποιον άλλον αναπτυξιακό θεσμό. Για παράδειγμα, υπάρχει η πρόταση της κυβέρνησης της Κίνας για την Ασιατική Τράπεζα Υποδομών και Επενδύσεων (Asian Infrastructure Investment Bank -AIIB), όπου το 25% του κεφαλαίου της θα διατεθεί σε μη ασιατικά κράτη. Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Ιταλία, η Γαλλία -όλα κράτη-μέλη της ΕΕ- έχουν αποφασίσει να συνεργασθούν με άλλα κράτη στο πλαίσιο της Ασιατικής Τράπεζας. Οπότε, δεν υπάρχει πρόβλημα ούτε τίθεται ζήτημα κριτικής. Μέχρι τώρα, οι αναφορές που έχω διαβάσει είναι αρκετά θετικές. Η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει μια σειρά προκλήσεων και μια από τις προκλήσεις είναι η έλλειψη μακροπρόθεσμων κεφαλαίων για έργα υποδομών. Αυτή η νέα Ασιατική Τράπεζα θα προσανατολισθεί στην ανάπτυξη υποδομών. Στο άμεσο μέλλον η έλλειψη σύγχρονων υποδομών δεν θα είναι μόνο ένα τεχνικό ζήτημα. Το θέμα που θα τεθεί θα είναι η εις βάθους, ολοκληρωμένη βελτίωση και οι χώρες θα ωφεληθούν από τους δυο νέους θεσμούς, όσον αφορά στην ενθάρρυνση για βελτίωση των υποδομών τους αλλά και όσον αφορά στην παροχή κινήτρων για οικονομικές συναλλαγές -όχι μόνο στο πλαίσιο εμπορικών συναλλαγών, αλλά και για τη χρηματοδότηση των έργων.

Η Ελλάδα συζητά με τη Ρωσία ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας σε πολλούς τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος, όπως στην ενέργεια. Πως θα μπορούσαν να αναπτυχθούν περαιτέρω οι σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία;

Στον οικονομικό, χρηματοοικονομικό, πολιτιστικό, πολιτικό και πολλούς άλλους τομείς. Καθώς εργάζομαι κυρίως στον διεθνή χρηματοοικονομικό τομέα, πιστεύω ότι οι δυο λαοί μπορούν να συνεργασθούν και να προβλέψουν τη χρήση του εθνικού νομίσματος, τουλάχιστον στην περίπτωση της Ρωσίας, με τη χρήση του ρωσικού ρουβλίου στις πληρωμές για αγαθά και υπηρεσίες. Για παράδειγμα, μπορώ να φαντασθώ ότι οι δυο χώρες θα θεωρήσουν αμοιβαία επωφελή τη χρήση του ρουβλίου όσον αφορά στην ανάπτυξη του τουρισμού. Οι Ρώσοι πολίτες, που θέλουν να επισκεφθούν την Ελλάδα κυρίως την άνοιξη ή στις αρχές του καλοκαιριού που δεν έχει τόσο ζέστη, είναι ευαίσθητοι στην αλλαγή των ρουβλίων σε άλλο νόμισμα. Οπότε, εάν σε κάποιο στάδιο καταφέρουμε να κάνουμε τέτοιες συναλλαγές θα είναι αρκετά χρήσιμο. Πιθανότατα, το επόμενο βήμα αυτού του είδους των συναλλαγών θα μπορούσε να είναι η χρησιμοποίηση του ρουβλίου ως τρόπου πληρωμής διαφόρων ελληνικών προϊόντων που πωλούνται επί ρωσικού εδάφους. Φυσικά, όταν θα ξεπεράσουμε τις οικονομικές δυσκολίες και με δεδομένο το πολιτικό περιβάλλον των χωρών μας, πιστεύω ότι περισσότεροι Ρώσοι και ιδιωτικές εταιρείες θα είναι πρόθυμοι να επενδύσουν στην Ελλάδα. Είναι πολύ σημαντικό για εσάς και για εμάς. Όλοι ψάχνουμε για άμεσες ξένες επενδύσεις. Και δεν είναι μόνον τα προϊόντα αλλά και οι επενδύσεις. Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι είναι πολύ πιο ενδιαφέρον, αλλά και σοφό, να στηριζόμαστε σε άμεσες ξένες επενδύσεις. Έχουμε καλή πολιτική βάση για ανάπτυξη της αμοιβαίας σχέσης και έχουμε ισχυρές ιστορικές σχέσεις και σε άλλους τομείς.

ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΠΡΙΝ, Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΑΝΟΗΤΗΣ Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΠΡΟΕΒΛΕΠΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ..!

Ο Νίκος Καζαντζάκης, με το διορατικό του πνεύμα, προφήτευε από το μακρινό 1957 : "O μεγαλύτερος κίνδυνος σήμερα είναι η διάσταση που υπάρχει ανάμεσα διανοητικού και ηθικού ανθρώπου. Ο διανοητικός άνθρωπος έχει φθάσει στο μαγικό, στο υπεράνθρωπο, του έχει δοθεί τέτοια δύναμις, ενώ ηθικά είναι ανάπηρος. Όταν εναρμονισθούν αυτά τα δύο, τότε θ'αποκτήσει κι' η ανθρωπότητα το ισοζύγιο και θα γίνει ευτυχισμένη. Ο σημερινός άνθρωπος μου θυμίζει τον θηριοδαμαστή που μπήκε στο κλουβί των θηρίων νομίζοντας πως η τίγρις ήταν γυμνασμένη..." ( Συνέντευξη στο ελληνόφωνο περιοδικό "Ελληνικοί Ορίζοντες", 1957).

Σε άλλο κείμενό του ("Απολογία"), επίσης έγραφε...

…Οι προχωρημένες κεφαλαιοκρατικές χώρες, παρασύροντάς μας στα οικονομικά τους συμφέροντα, καθιστούν κάθε μέρα επαχθέστερη τη σχεδόν αποικιακή εκμετάλλεψη που μας κάνουν….

…Ο αγώνας, όπως τον αντιλαμβάνουμαι, δεν είναι απλώς οικονομικός. Η οικονομική χειραφέτηση είναι μονάχα μέσο για την ψυχική και πνευματική χειραφέτηση του ανθρώπου. Πρέπει να επιδιώκουμε να πραγματοποιηθεί η υλική ευτυχία όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπων, για να μπορέσει, όταν πιά πετύχουμε το σκοπό αυτό, να μετατοπιστεί σέ υψηλότερο επίπεδο το περιεχόμενο της ευτυχίας….

….Γύρισα στην Ελλάδα. Βρήκα τα δυο στρατόπεδα ν’ αντικρίζουν το μέγα ρούσικο πρόβλημα με παχυλήν αμάθεια. Θέλησα, όπως ήταν χρέος μου, να διαφωτίσω όσους μπορώ —κομουνιστές και αστούς. Έγραψα σειρές άρθρα, τύπωσα βιβλία μίλησα. Με άγρυπνη πάντα, και σκληρή συχνά, αμεροληψία. Γι’ αυτό δεν ευχαρίστησα μήτε τους κομουνιστές μήτε τους αστούς. Δεν πειράζει. Σκοπός μου δεν ήταν να ευχαριστήσω κανέναν, μα να πω την αλήθεια…

• Για ν’ απαντήσω στην κατηγορία, είναι ανάγκη με λίγα λόγια απλά να διατυπώσω τον τρόπο που αντικρίζω το σημερινό κοινωνικό πρόβλημα.

Τρεις είναι, θαρρώ, οι επάλληλοι κύκλοι που πρέπει να φωτιστούν, αν θέλω η απολογία μου τούτη ν’ αποχτήσει λογικόν ειρμό κι εξηγητική αξία:
α) Σε ποια παγκόσμια ιστορική στιγμή βρισκόμαστε σήμερα.
β) Ποιά είναι η θέση της Ελλάδας και το χρέος της στην ιστορική αυτή στιγμή.
γ) Ποιο θεώρησα ως ατομικό μου χρέος.

Πιστεύω ότι το αστικό καθεστώς είναι ανίκανο πια να ρυθμίσει τις σύγχρονες ανάγκες κι ανησυχίες του κοινωνικού συνόλου:

• Οικονομικώς —στηρίζεται στη ληστρική ατομική οργάνωση της παραγωγής και στην άνιση κατανομή του πλούτου.
• Κοινωνικώς —δεν υπάρχει πιά καμιά ηθική που να στηρίζει τις σχέσεις των ανθρώπων.
• Πολιτικώς —η άρχουσα τάξη διαχειρίζεται την πολιτική εξουσία προς όφελος της, εις βάρος της μεγίστης πλειονοψηφίας του λαού και αποδείχνεται μάταιη κάθε αλλαγή προσώπων ή θεσμών.

Δεν υπάρχει πιά στο αστικό καθεστώς ένα ανώτερο ιδανικό, που να δίνει ευγένεια και συνοχή στις ενέργειες των ατόμων και των κρατών. Δεν υπάρχει πίστη —δηλαδή ένας υπερατομικός ρυθμός, που να ρυθμίζει τις σκέψεις, τα αιστήματα και τις πράξεις των ατόμων

Βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα θέαμα, που όμοιό του παρατηρήθηκε στο τέλος κάθε πολιτισμού. Μια τάξη —πρώτας οι ιερείς κι οι μάγοι, ύστερα οι βασιλιάδες, ύστερα οι φεουδάρχες, ύστερα οι αστοί— παίρνουν την εξουσία, γκρεμίζοντας την προηγούμενη τάξη. Κι ύστερα από καιρό, όταν πιά περάσουν κι αυτοί όλα τα στάδια της ακμής και της παρακμής, έρχεται μια άλλη τάξη —που θ’ ακολουθήσει την ίδια καμπύλη— και τους εκτοπίζει. Τέτοιος είναι ο κυματισμός της Ιστορίας.

Η αστική τάξη γκρέμισε τη φεουδαρχία, απέδωκε —σε θαμαστή ποσότητα και ποιότητα— ό,τι μπόρεσε στη σκέψη, στην τέχνη, στην επιστήμη και στην πράξη. Τώρα διαγράφει τη μοιραία καμπύλη προς τα κάτου.
Ζούμε την παρακμή τούτη, κι επομένως είναι πολύ δύσκολο να την αντιληφτούμε. Όμως, τόσο είναι γοργή η «αποσύνθεση, ώστε και οι πιο παχύδερμοι αρχίζουν ν’ ανησυχούν.

Και διαγράφουνται φανερά δυο ειδών προσπάθειες:
1. Άλλοι μάχουνται να συγκρατήσουν το αστικό καθεστώς, πολεμώντας κάθε αντίθετη ενέργεια και σκέψη.
2. Άλλοι μάχουνται να το ρίξουν, αντικαθιστώντας το με νέο —κατά την πεποίθησή τους δικαιότερο κι εντιμότερο— καθεστώς.

Οι πρώτοι, οι συντηρητικοί, κρατούν την εξουσία κι έχουν, φυσικά, δικαίωμα και χρέος να υπερασπιστούν την ιδεολογία τους και τα συμφέροντά τους. Παραγνωρίζοντας τους αδυσώπητους νόμους της γέννησης, της ακμής και τής φθοράς, ελπίζουν πως θα συμβεί τώρα, για πρώτη φορά στην Ιστορία, το θάμα να διατηρηθεί αιωνίως η τάξη τους στην εξουσία.

Μα δεν υπάρχει παράδειγμα στην Ιστορία που ν’ αποδείγνει πως οι προσπάθειες των συντηρητικών καρποφόρησαν μέχρι τέλους.

Αν γινόταν αυτό, η ζωή δε θα κινούσε από τις πρώτες σίγουρες και ατελέστατες μορφές της. Θυμηθείτε την περίφημη φράση του Κουριέ: Όταν ο Θεός θέλησε να δημιουργήσει τον κόσμο, οι συντηρητικοί γύρα του αγγέλοι φώναξαν: «Κύριε, μην καταστρέφεις το χάος!» Μα ο Θεός δεν άκουσε τους συντηρητικούς, δεν τους ακούει ποτέ !

Ποια τάξη θα διαδεχτεί το αστικό καθεστώς;

Ακλόνητα πιστεύω η τάξη των εργαζομένων: εργάτες, αγρότες και πνευματικοί παραγωγοί. Η τάξη αυτή πέρασε το πρώτο στάδιο —της φιλανθρωπίας- δεν αποτείνεται πιά, όπως πριν από ένα αιώνα, στη φιλανθρωπία των πλούσιων, δε ζητάει πιά ελεημοσύνη. Πέρασε έπειτα το δεύτερο στάδιο —της δικαιοσύνης• δε ζητάει πια να καταλάβει την αρχή γιατί αυτό είναι το δίκιο, βρίσκεται στο τρίτο και τελευταίο στάδιο: πιστεύει τώρα πως θα πάρει την εξουσία, γιατί τέτοια είναι η ιστορική ανάγκη.

Κι έτσι βρισκόμαστε σήμερα στο κρίσιμο σημείο, όπου μια τάξη, παρ’ όλη την εξωτερική, ισχυρότατη εμφάνισή της, τρεκλίζει, σαλεύουν τα θεμέλια της, έχασε την ψυχική της συνοχή —κι αποσυντίθεται. Αποσυντίθεται γιατί δεν πιστεύει.

Μια άλλη τάξη συντάζεται, οργανώνεται, πιστεύει. Μα δεν οργανώθηκε ακόμα εντελώς. Δεν φωτίστηκε ακόμα όλη, δεν έλαβε ακόμα τέλεια συνείδηση της δύναμής της —διατελεί ακόμα σκλάβα του σαπημένου κολοσσού.

Οι παλιές αξίες έχασαν την πίστη που τις στήριζε και τους έδινε νόημα και κύρος• οι νέες αξίες δημιουργούνται ολοένα, δεν πήραν ακόμα τη σταθερή τους μορφή.

Σε τούτο ακριβώς το σημείο έγκειται η τραγικότητα της φοβερής, μεταβατικής εποχής που ζούμε.
Τρία γεγονότα καθιστούν τον κίντυνο που διατρέχει το αστικό καθεστώς ακόμα φοβερότερο:

α) Για πρώτη φορά στην Ιστορία συμβαίνει τούτο το καταπληχτικό: Όλες οι ήπειροι, και οι πέντε, λαβαίνουν τώρα μέρος σε μιαν ομαδική ενέργεια. Για πρώτη φορά στην Ιστορία η Γης αποχτά ενιαία συνείδηση. Οργανώνουνται, γύρα από τον ίδιο σκοπό, όλες οι φυλές —άσπρες, μαύρες και κίτρινες. Η καταστροφή του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού είναι επαρχιακό φαινόμενο μπροστά στη διαγραφόμενη σήμερα καταστροφή του αστικού καθεστώτος.

β) Δεύτερο γεγονός που εντείνει τον κίντυνο είναι το φοβερό ξύπνημα των ασιατικών και αφρικανικών λαών. Για να τους μεταχειριστούν στον παγκόσμιο πόλεμο, οι Ευρωπαίοι ξύπνησαν μέσα τους την εθνική συνείδηση και τους υποσχέθηκαν, μετά τη νίκη, εθνική ελευτερία• Τους όπλισαν, τους έμαθαν να πολεμούν και να σκοτώνουν Ευρωπαίους, γύρισαν στην πατρίδα τους, οι υποσχέσεις δεν τηρήθηκαν, όλες οι αποικίες βρίσκουνται σε επικίντυνο αναβρασμό και ζητούν ελευτερία.

γ) Τρίτο γεγονός που επιτείνει στο ακρότατο τον κίντυνο του αστικού καθεστώτος, είναι τούτο: Υπάρχει ένας αρχηγός σε όλη αυτή τη διμέτωπη παγκόσμια κίνηση —αρχηγός τού παγκοσμίου Προλεταριάτου που ζητά οικονομική χειραφέτηση, και συνάμα αρχηγός των ανατολικών λαών που ζητούν εθνική χειραφέτηση. Ο αρχηγός αυτός είναι ένα κράτος τεράστιο, το 1/6 της Γης, με ισχυρότατο στρατό, με ανεξάντλητες πρώτες ύλες, με επιστήμονες μεγάλους, με πολιτικούς οδηγούς αμείλιχτους —και προπάντων με κάτι φοβερό, που δεν υπάρχει στον αντίπαλο κόσμο: με μια νέα Πίστη. Η Ρουσία.

Η Ρουσία προσπαθεί να δώσει το πρότυπο προλεταριακού κράτους. Στις προλεταριακές μάζες του κόσμου διεγείρει έτσι τη μίμηση κι υποτυπώνει τη σωτηρία. Στους ανατολίτικους λαούς εξαγγέλνει με μεγαλοφυή προπαγάντα τα απλούστατα τούτα, εντελώς νοητά και αγαπητά στους ανατολίτικους εγκεφάλους: «Διώξετε τους Ευρωπαίους, λυτρωθείτε από το ξένο Κεφάλαιο! Γίνετε κύριοι του σπιτιού σας!»

Η Ρουσία δεν είναι πια η πρωτοπορία της Ευρώπης στην Ασία• μα η πρωτοπορία της Ασίας στην Ευρώπη.

Στις απέραντες ρούσικες εχτάσεις γίνεται ένα πείραμα δύσκολο, αιματερό, κρίσιμο. Όλοι, εχτροί και φίλοι, με μίσος ή με αγάπη, έχουν στραμμένα τα βλέμματά τους στη Ρουσία. Αυτή είναι σήμερα, θέμε δε θέμε, το κέντρο της Γης.

Η ψυχική τούτη μεταπολεμική αγωνία, η οξύτατη συναίστηση πως είναι ανάγκη να εξευρεθεί μια λύτρωση από τη σημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτική αθλιότητα —και η σαφέστατα πιά διαγραφόμενη οργάνωση των δυο στρατοπέδων, αποτελούν, σήμερα, τη Μεγάλη Παγκόσμια Πραγματικότητα.

Απέναντι στη Μεγάλη τούτη παγκόσμια Πραγματικότητα έχουμε τη Μικρή τοπική Πραγματικότητα της Ελλάδας.
Ποιά είναι η σχέση της Μικρής αυτής Πραγματικότητας με τη Μεγάλη;

Πολλοί λεν: Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμα σε τόση οξύτητα, όσο σε άλλες βιομηχανικώς πιο προηγμένες χώρες, η σαφής διαγραφή της πάλης των τάξεων. Μόλις βγήκαμε από τη φεουδαρχία των Τούρκων και των δημογερόντων, η αστική τάξη ακόμα δεν πρόλαβε ν’ αναπτύξει όλες της τις δυνατότητες, οι εργάτες μας κι οι αγρότες προλετάριοι είναι λίγοι, κι οι περισσότεροι αφώτιστοι κι ανοργάνωτοι. Πάλη των τάξεων σε μας δεν μπορεί να υπάρχει. Είμαστε φύσει συντηρητικοί, δε θ’ αφήσουμε την μπόρα να περάσει τα σύνορά μας. Αυτά λεν.

Έχω την πεποίθηση πως ανατροπή του καθεστώτος στην Ελλάδα, αν η Ελλάδα ήτανε δυνατόν να ’ναι εντελώς απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, δε θα γινόταν παρά ύστερα από αιώνες. Όμως δεν πρέπει να ξεχνούμε τα τρία τούτα αναντίρρητα γεγονότα:

α) Σήμερα καμιά χώρα δεν μπορεί να ’ναι απομονωμένη και καμιά ανθρώπινη δύναμη δεν μπορεί να εντοπίσει την ιδέα σέ σύνορα γεωγραφικά.

β) Οι προχωρημένες κεφαλαιοκρατικές χώρες, παρασύροντάς μας στα οικονομικά τους συμφέροντα, καθιστούν κάθε μέρα επαχθέστερη τη σχεδόν αποικιακή εκμετάλλεψη που μας κάνουν. Είμαστε δεμένοι, θέλουμε δε θέλουμε, στο καπιταλιστικό άρμα της Ευρώπης και της Αμερικής, κι όλα τους τα οικονομικά προβλήματα έχουν άμεσο και βαρύ αντίχτυπο σε μας.

γ) Δεν πρέπει να ξεχνούμε και τούτο: Ό,τι πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο θ’ απαιτούσε γενεές ολόκληρες να διαπλαστεί και να ωριμάσει, σήμερα, σε ελάχιστο χρόνο, γίνεται αντιληπτό κι αγωνίζεται να μετουσιωθεί, ταχύτατα, σε πράξη. Να γιατί η πάλη των τάξεων άρχισε κιόλας στην Ελλάδα και κάθε μέρα, το βλέπουμε όλοι, οξύνεται.

Ξέρω, το τέλειο, το σίγουρο θα ήταν να είχαμε κι εμείς, στην Ελλάδα, φυσιολογικά περάσει όλες τις μορφές του ξετυλιμού, να είχαμε, με υπομονή, με αγώνα δικό μας, διανύσει κανονικά όλα τα στάδια.

Μα όλα στον κόσμο τούτον δε γίνουνται με τόση συνέπεια και λογική. Πολλά είδη φυτών και ζώων χάθηκαν, πολλές ιστορίες λαών απόμειναν στη μέση, γιατί δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν και να παρακολουθήσουν το ρυθμό της ανερχόμενης, αμείλιχτης για τους καθυστερημένους, ζωής. Θα ήταν βέβαια λογικό και φιλάνθρωπο να τους δοθεί προθεσμία να ωριμάσουν. Μα προθεσμία, στη Φυσική και στην Ιστορία, ποτέ δε δίνεται. Όποιος μπορεί, ας σωθεί!

Σε όλη τη Γης η στιγμή είναι κρίσιμη• στην Ελλάδα, ακόμα κρισιμότερη. Γιατί από λόγους ιστορικούς και φυλετικούς μείναμε εξαιρετικά πίσω. Ο καιρός που μας απομένει να προσαρμοστούμε μ’ ένα παγκόσμιο ρυθμό, γοργότερο από το ρυθμό της ελληνικής ανάγκης, ο καιρός αυτός είναι, κατά πάσα πιθανότητα, λίγος.

Η μπάρα θα έρθει, θέλοντας και μη, είτε είμαστε έτοιμοι είτε μή• δε θα μας κάμει τη χάρη να μας περιμένει να ωριμάσουμε πρώτα. Η Μικρή ελληνική Πραγματικότητα θα παρασυρθεί από τη Μεγάλη.

Ποιό είναι το χρέος μας; Να ετοιμαζόμαστε. Πώς; Μορφώνοντας σαφή ιδέα της ιστορικής στιγμής που περνούμε, φωτίζοντας το λαό και δίνοντας νέο, υψηλότερο περιεχόμενο στις έννοιες της εργασίας, της δικαιοσύνης και της αρετής.

Έτσι μονάχα θα μπορέσουν οι μάζες να ’ναι έτοιμες να μεταβούν από τη συναίστηση των δικαιωμάτων τους στην πραγμάτωση των υποχρεώσεών τους. Έτσι μονάχα, όταν θα έρθει η μοιραία στιγμή, θα μπορέσουν ν’ αναλάβουν ευθύνες.

Ο αγώνας, όπως τον αντιλαμβάνουμαι, δεν είναι απλώς οικονομικός. Η οικονομική χειραφέτηση είναι μονάχα μέσο για την ψυχική και πνευματική χειραφέτηση του ανθρώπου. Πρέπει να επιδιώκουμε να πραγματοποιηθεί η υλική ευτυχία όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπων, για να μπορέσει, όταν πιά πετύχουμε το σκοπό αυτό, να μετατοπιστεί σέ υψηλότερο επίπεδο το περιεχόμενο της ευτυχίας.

Την προσπάθεια τούτη, όπως είναι φυσικό, το αστικό καθεστώς αγωνίζεται να την πνίξει. Η νέα ιδέα χαραχτηρίστηκε πάντα ανήθικη και εγκληματική από τους υπερασπιστές της εγκαταστημένης εξουσίας. Πολύ φυσικό γιατί η νέα ιδέα τίποτα άλλο δεν είναι παρά ο σπόρος μιας νέας πραγματικότητας και θέλει να πιάσει τη γης, ξεριζώνοντας όλες τις αγαπητές σε πολλούς, μα άγονες πια και εμπόδιο για τη ζωή, παλιές ιδέες. Θυμηθείτε τι έγινε στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους πως οι εθνικοί, οι υπερασπιστές του παλιού καθεστώτος, ύβρισαν, εσυκοφάντησαν, καταδίωξαν, προσπάθησαν να πνίξουν τη νέα Ιδέα.

Έτσι επισκοπώντας τον παγκόσμιο Κύκλο, ετοποθέτησα το μικρό τόξο του κύκλου —την Ελλάδα— και μέσα στο τόξο αυτό, το ελάχιστο σημείο της ατομικής ενέργειας.

Ένιωσα επιταχτικό το χρέος μου να σχηματίσω καθαρή κι αμερόληπτη ιδέα για το μεγαλύτερο σημερινό πρόβλημα που ρυθμίζει την εποχή μας —για το ρούσικο πρόβλημα.

Ό,τι είχα διαβάσει ήταν αντιφατικό, γιομάτο επιπολαιότητα και μεροληψία. Άλλοι παρίσταναν τη Ρουσία ως Παράδεισο, άλλοι ως Κόλαση. Έπρεπε μονάχος μου να δω και να σχηματίσω δική μου γνώμη.

Στην κρίσιμη στιγμή που ζούμε, ήξερα πως ο άνθρωπος έχει χρέος να λάβει, με επίγνωση κι αποφασιστικά, μια θέση ορισμένη —δεξά ή ζερβά— στην παγκόσμια μάχη.

Σε άλλες εποχές, ηρεμίας κι ισορρόπησης, έχει το δικαίωμα το άτομο ν’ αποσυρθεί στην ερημία ή να φροντίζει μοναχά για τη βολική επικοινωνία του με τους άλλους ανθρώπους. Μα στη σημερινή μας εποχή, μια τέτοια εγωιστική απομόνωση κι ένας τέτοιος βολικός συμβιβασμός θά ’ταν αποτρόπαιη αναντρία.

Ιδού τι ψυχικές και πνευματικές ανάγκες μ’ έσπρωχναν να πάω στη Ρουσία. Πήγα, έμεινα μήνες, ξαναπήγα, μελέτησα με προσοχή κι αγωνία, βρέθηκα μπροστά σ’ ένα καταπληχτικό πείραμα, που με γιόμωσε ταραχή, συγκίνηση κι ελπίδα.

Δε βρήκα στη Ρουσία μήτε τον Παράδεισο, όπως διαλαλούσαν οι απλοϊκοί από τους κομουνιστές, μήτε την Κόλαση, όπως βεβαίωναν οι χαιρέκακοι και τρομαγμένοι αστοί. Μα βρήκα τη Γης ετούτη, όπου μάχεται ο άνθρωπος, ψάχνοντας, δοκιμάζοντας, πειραματιζόμενος, να βρει μια διέξοδο, ν’ ανοίξει ένα δρόμο ανάμεσα ενούς κόσμου παλιού, που δεν μπορεί πια να τον ανεχτεί η ψυχή του και του νέου ιδανικού που μάχεται, του κάκου να φτάσει.

Αυτή η φοβερή προσπάθεια, που ακόμα δεν τελείωσε, με γιόμωσε σεβασμό και αγωνία. Ό,τι κυρίως αποκόμισα από τη Ρουσία είναι τούτο: Εμπιστοσύνη στην ανθρωπότητα, εμπιστοσύνη που την είχα χάσει, ζώντας με τους αστούς.

Γύρισα στην Ελλάδα. Βρήκα τα δυο στρατόπεδα ν’ αντικρίζουν το μέγα ρούσικο πρόβλημα με παχυλήν αμάθεια. Θέλησα, όπως ήταν χρέος μου, να διαφωτίσω όσους μπορώ —κομουνιστές και αστούς. Έγραψα σειρές άρθρα, τύπωσα βιβλία μίλησα. Με άγρυπνη πάντα, και σκληρή συχνά, αμεροληψία. Γι’ αυτό δεν ευχαρίστησα μήτε τους κομουνιστές μήτε τους αστούς. Δεν πειράζει. Σκοπός μου δεν ήταν να ευχαριστήσω κανέναν, μα να πω την αλήθεια.

Δεν είμαι μήτε στενοκέφαλος αρνητής μήτε επιπόλαιος υμνητής.

Και τούτο, γιατί δεν είμαι άνθρωπος πραχτικής ενέργειας- μα ένας άνθρωπος που σκοπό έχει θέσει στη ζωή του την προσπάθεια να σκεφτεί και να διατυπώσει τη σκέψη του. Γι’ αυτό έχω τη δύναμη και συνάμα το δικαίωμα να βλέπω μιαν ιδέα ολοκληρωτικά, με τη λάμψη και τις σκιές της.

Αν ήμουν «άνθρωπος δράσεως», θα υπερτροφούσα όσα συνέφερναν τη δράση μου και θ’ ατροφούσα —συνειδητά ή ασύνειδα— ό,τι θα εμπόδιζε τη δράση μου και θα εξάγγελνα τότε χοντροκομμένα, ευκολονόητα δόγματα.

Δεν είμαι τόσο αφελής να πιστεύω πως μια ιδέα διατυπούμενη μεταβάλλεται αμέσως σε πραγματικότητα. Σκοπός μου ήταν να κάμω όσους μπορούν να σκεφτούν ν’ αντικρίσουν βαθύτερα την ιστορική εποχή που ζούμε, να ετοιμαστούν για μιαν Αναγέννηση της ατομικής και κοινωνικής ζωής τους• Αναγέννηση ψυχική βέβαια στην αρχή, ύστερα πνευματική και κοινωνική και τέλος, με τον καιρό, οικονομική και πολιτική.

Έτσι βοηθούσα κι εγώ, με τις ελάχιστες ατομικές δυνάμεις μου, ν’ ανοιχτεί και για την Ελλάδα η μόνη οδός, η πιο λογική και η πιο σύντομη, της σωτηρίας: Η βαθμιαία προσαρμογή της Μικρής ελληνικής Πραγματικότητας στη Μεγάλη.

Αυτά πιστεύω και διακήρυξα. Βέβαια, έχετε δικαίωμα και χρέος να χτυπήσετε την ιδέα όσο μπορείτε. Το δίλημμα όμως που σας τίθεται, είναι, νομίζω, φοβερό: Να χτυπήσετε, δημιουργείτε εύκολα ήρωες και μάρτυρες• κι έτσι, όπως πάντα έγινε, βοηθάτε στο θρίαμβο της νέας πίστεως. Να μη χτυπήσετε, αφήνετε ανενόχλητη την ιδέα να υπονομεύει τα παλιά θεμέλια και να τα ρίχνει.

Ό,τι κι αν κάνετε, όσος καιρός κι αν περάσει, έχω, κύριοι δικαστές, την πεποίθηση πως πάντα οι λίγοι θα πληθαίνουν, πάντα οι αδικημένοι θα δυναμώνουνται, πάντα η τάξη που αδικεί θα πέσει.

Αυτή είναι η σκέψη μου. Εθεώρησα χρέος μου να τη διατυπώσω με απόλυτη ειλικρίνεια. Χρέος δικό σας, αν βρίσκετε τη σκέψη μου κολάσιμη, να με τιμωρήσετε.

Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ...

Η ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΑΙΦΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΗ ΚΑΙ ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗ, ΩΣ ΕΘΝΟΣ, ΕΧΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ... ΤΩΡΑ ΙΣΩΣ ΕΠΙΤΕΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΠΛΗΡΗΣ ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ..!

Αντιγράφω από ένα μικρό βιβλίο του Γιάννη Πατίλη, με τίτλο «Ελληνικά και Ιστορική Ορθογραφία στην Πλανητική Εποχή», που πρόσφατα κυκλοφόρησε (δυστυχώς, λόγω κρίσης, σε πολύ περιορισμένο αριθμό αντιτύπων).

«Το 1930, στο περιοδικό “Πρωτοπορία”, ο μαρξιστής διανοούμενος Γιάννης Σιδέρης έγραφε χαρακτηριστικά: “Την ημέρα που θα επιβληθεί πια το λατινικό αλφάβητο και που θα μπει στα σχολειά, θα έχουμε προχωρήσει πολύ και θ’ αποδειχτεί πως έχουν γκρεμιστεί ένα σωρό προλήψεις και αμορφωσιές”.

»Οσοι είμαστε σήμερα εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε καλά πως το λατινικό αλφάβητο είναι ήδη εδώ, στα σχολειά μας. Αυτό όμως που αστόχαστα παραγνωρίζουμε είναι, πως αυτή τη φορά το λατινικό αλφάβητο, ως φορέας της φωνητικής γραφής, δεν έρχεται από τα πάνω, από κάποια προϋποτιθέμενη προοδευτική εκπαιδευτική πολιτική ή από τις ελίτ των διανοουμένων, τον κ. Γληνό ας πούμε ή τον κ. Φιλήντα, και άλλες σοβαρές μορφές του πρώιμου διαφωτισμού μας, που υποστήριζαν την κατάργηση της ιστορικής ορθογραφίας, όπως ο Γιάννης Βηλαράς ή ο Αθανάσιος Ψαλίδας.

»Τώρα το λατινικό αλφάβητο έρχεται κατευθείαν από τα κάτω, από τη νεολαία, η οποία το χρησιμοποιεί ανεπίσημα παντού, από τα κινητά τηλέφωνα ώς το διαδίκτυο, πράγμα που του δίνει την οικειότητα και το ψυχικό προβάδισμα, την όλη ψυχοπνευματική επένδυση μ’ άλλα λόγια, την οποία στερείται, όχι μόνο στη συνείδηση των μαθητών αλλά και μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών, το ίδιο το κουτσουρεμένο με το μονοτονικό επίσημο και γι’ αυτό “καταναγκαστικό” σύστημα της σχολικής ιστορικής ορθογραφίας. Μια τέτοια ψυχολογικής τάξεως διαφορά δεν ήταν που οδήγησε σταδιακά στην πλήρη κατίσχυση της κοινής ομιλούμενης απέναντι στην γραπτή καθαρεύουσα;

»Τι ελπίδες έχει λοιπόν να επιζήσει το επίσημο σύστημα της ιστορικής ορθογραφίας, όταν το λατινόγραπτο μήνυμα που στέλνω στο κορίτσι μου με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ή με το κινητό μετράει, ως τρόπος γλωσσικής έκφρασης των πιο κρίσιμων συναισθημάτων μου, πολύ περισσότερο από τις ανούσιες σαχλαμάρες που θα πρέπει να γράψω την επομένη στο σχολείο;

»Αυτή λοιπόν η εκ των κάτω κίνηση αποδόμησης της γραπτής παράδοσης των ελληνικών, η οποία συνεπικουρείται από την παρδαλή ημι-αγγλόφωνη εικόνα των “Free Press”, πραγματοποιεί το καθυστερημένο ραντεβού με την κατάργηση της ιστορικής ορθογραφίας… Με την επιβολή του μονοτονικού έχουμε ήδη κάνει το πρώτο βήμα, το μονοτονικό αποδεικνύεται ένα απλώς μεταβατικό στάδιο ώς την πλήρη κατάργηση των τόνων. Και μετά το ατονικό, συνέπεια φυσική των αρχών που υπαγόρευσαν το μονοτονικό (αρχών μιας “ιδεολογίας της ευκολίας”, όπως έλεγε ο Αγγελος Ελεφάντης) θα είναι η παραδοχή της φωνητικής γραφής (“όλι ι άνθροπι ίδιι ίνε”), δηλαδή στην ουσία η διάλυση της ελληνικής γλώσσας εις τα εξ ων συνετέθη».

Η νύχτα της 11.1.1982 μοιάζει να έκρινε αμετάτρεπτα τις προοπτικές του Ελληνισμού: Η Βουλή συζητούσε νομοσχέδιο «περί εγγραφής μαθητών στα λύκεια», όταν, αιφνιδιαστικά, μετά τα μεσάνυχτα, εισάγεται τροπολογία με αντικείμενο την επιβολή του μονοτονικού στην εκπαίδευση. Η τότε αξιωματική αντιπολίτευση (Ν.Δ.) διαμαρτύρεται που ένα «μέγα θέμα» έρχεται για να εγκριθεί ως δευτερεύουσα, ήσσονος σημασίας προσθήκη σε άσχετο νομοσχέδιο, σε μεταμεσονύκτιες ώρες. Και αποχωρεί από την αίθουσα, χωρίς να δώσει έστω την ελάχιστη μάχη «επί της ουσίας». Το μονοτονικό επιβάλλεται με την ψήφο τριάντα παρόντων κυβερνητικών βουλευτών.

Να γεννιέσαι σε μια γλώσσα που μιλιέται τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια, και τα τελευταία δύο χιλιάδες διακόσια χρόνια εξασφαλίζει την ιστορική και λειτουργική της συνέχεια χάρη στην πολυτονική γραφή της (δεν υπήρχαν τόνοι στα αρχαία ελληνικά, απλούστατα, επειδή σώζονταν στην προφορική εκφορά τους), να σου έχει χαριστεί μια τέτοια γλώσσα, είναι δώρο ζωής και χάρισμα ποιότητας της ζωής από τα σπανιότερα που μπορεί να χαριστούν σε άνθρωπο. Οποιος συλλαμβάνει το ιλιγγιώδες μέγεθος του προνομίου, καταλαβαίνει ότι η άρνησή του για χάρη μιας φτηνιάρικης χρησιμοθηρίας («για να μην καταταλαιπωρούνται τα παιδιά στο σχολείο» ή «για να έχει όφελος η εθνική οικονομία»), φανερώνει κριτήρια ωμού πρωτογονισμού, βαρβαρικής ολιγόνοιας.

Πολύ ρεαλιστικά και ψύχραιμα, χωρίς συναισθηματισμούς ή ψυχολογικές εμμονές, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η επιβολή του μονοτονικού είναι στην ιστορία των Ελλήνων μια καταστροφή, ασύγκριτα ολεθριότερη από τη Μικρασιατική. Στη Μικρασιατική Καταστροφή χάθηκαν πανάρχαιες κοιτίδες του Ελληνισμού, χάθηκε η κοσμοπολίτικη αρχοντιά του, η συνείδηση ότι η ελληνικότητα είναι πολιτισμός, δηλαδή «τρόπος» βίου, όχι υπηκοότητα βαλκανικού επαρχιωτισμού. Ομως δεν χάθηκε η συνέχεια της γλώσσας του, που είναι και έμπρακτη συνέχεια της ιστορικής του συνείδησης, της ένσαρκης στον γραπτό λόγο συνέχειας του ελληνικού «τρόπου».

Το μονοτονικό κατάργησε τη σημειογραφία που συνέδεε την αρχαιοελληνική φωνητική «προσωδία» με τη γραπτή αποτύπωσή της και καθιστούσε ενιαία την ελληνική γλώσσα από τον Ομηρο ώς σήμερα. Διέρρηξε τη συνέχεια της γραπτής σημαντικής των σημασιών: Η μονοτονική γραφή της διατύπωσης του Αριστοτέλη «το ον η ον» δεν έχει κανένα νόημα, δεν είναι καν γλώσσα. Για να κατανοήσει, τώρα πια, ένας Ελλαδίτης τα κείμενα της κλασικής αρχαιότητας ή της «κοινής» ελληνικής (ή τον Παπαδιαμάντη, τον Ροΐδη, το «Τη υπερμάχω»), πρέπει να εισαχθεί εξ υπαρχής στη γραπτή σημαντική μιας άλλης γλωσσικής λογικής (σύνταξης, γραμματικής, ετυμολογίας) – σε μιαν άλλη, ξένη γι’ αυτόν γλώσσα.

Αντιδράσεις θεσμικών φορέων ή οργανωμένων κοινωνικών ομάδων για την γκανγκστερική επιβολή του μονοτονικού δεν υπήρξαν. Από τη μεταγενέστερη πολιτική της συμπεριφορά η Ν.Δ., όταν έγινε η ίδια κυβέρνηση, απέδειξε στην πράξη ότι συνέπλεε απολύτως με τους αυτουργούς του ιστορικού κακουργήματος. Η Ακαδημία Αθηνών δεν έκλεισε τις πύλες της διακηρύσσοντας ότι δεν έχει πια λόγο να υπάρχει μετά το ηροστράτειο πραξικόπημα.

Καμιά πανεπιστημιακή σύγκλητος δεν παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενη, καμιά Φιλοσοφική Σχολή δεν έκλεισε, δεν είπαν λέξη οι εταιρείες φιλολόγων, οι δικαστές, οι δικηγορικοί σύλλογοι, η Ιερά Σύνοδος, η ΟΛΜΕ, η ΔΟΕ. Η Ελλάδα ήταν πανέτοιμη για τον γλωσσικό αφελληνισμό της, είχε πια ταυτίσει την «πρόοδο» και τον «εκσυγχρονισμό» με την αποθέωση της χρησιμότητας, της ευκολίας, της καταναλωτικής ευχέρειας. Κάθε κομματική επιλογή μας σήμερα είναι παγιδευμένη στον ίδιο αφελληνισμό.

(http://www.kathimerini.gr/793210/opinion/epikairothta/politikh/pagideymenoiston-e8nomhdenismo)