ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ ΘΑΥΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ!

Ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα περιστρέφεται, εκ κατασκευής, προσανατολιζόμενος στο Σύμπαν και ακολουθώντας τον "κοσμικό ρυθμό"..!

Στην Φιγαλεία, στα σύνορα μεταξύ Αρκαδίας και Μεσσηνίας, υψώνεται σε υψόμετρο 1130 μέτρων ο επιβλητικός ναός του Επικούριου Απόλλωνα, ο οποίος χτίστηκε τον 5ο π.Χ αιώνα και ως αρχιτέκτονας του ναού αναφέρεται από τον Παυσανία ο Ικτίνος. Είναι ένα απ΄τα καλύτερα διατηρημένα στον χρόνο μνημεία της αρχαίας Ελλάδας και είναι θεμελιωμένος πάνω στο βράχο του όρους Κωτιλίου, όπου βρισκόταν η αρχαία πόλη Βάσσες. Όλα καλά ως εδώ, αλλά το εκπληκτικό είναι ότι ο ναός περιστρέφεται και αυτό ελάχιστα δυστυχώς το διδάσκουν, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα (ιδιαίτερα τα δικά μας)..! Περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του κατά 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας, όση είναι και η ετήσια μετάπτωση των ισημεριών με στόχο να βλέπει συνεχώς το ίδιο αστρικό σημείο και τα μυστήρια δεν τελειώνουν εκεί, καθώς η πλαγιά είναι διαμορφωμένη τεχνητά και ο ναός τοποθετήθηκε πάνω σε αυτή ακολουθώντας τον άξονα βορρά προς νότο σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ναούς. Για να πετύχουν την ολίσθηση του ναού τοποθέτησαν πάνω στην πλάκα και ένα στρώμα αργίλου και βότσαλα θαλάσσης και πάνω σε αυτά τα στρώματα τοποθετήθηκαν τα θεμέλια του ναού. Το αστρικό σημείο, λοιπόν, που στοχεύει ο αρχαίος αυτός ναός, και που από μόνο του είναι άξιο εξαιρετικού θαυμασμού, είναι ο Σείριος, το άστρο του Κυνός, από το οποίο κατάγεται σύμφωνα με τη "μυθολογία" ο Θεός Απόλλων. Ερωτηματικό παραμένει πως μπορούσαν οι αρχαίοι Έλληνες να χτίζουν Παρθενώνες και περιστρεφόμενους ναούς, αλλά και το πώς υπολόγισαν ότι για να στοχεύει ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα τον Σείριο πρέπει να γυρνάει κατά 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας ίση με την ετήσια μετάπτωση των ισημεριών, γεγονός που από μόνο του δείχνει ένα κατά πολύ υψηλότερο γνωσιακό και τεχνολογικό επίπεδο από αυτό που τους αποδίδουμε...
Ας δούμε, όμως, κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες και ποιά είναι αυτά τα μυστικά που αποκάλυψαν οι ιερείς του Απόλλωνα και τα έκανε πράξη ο Ικτίνος κατασκευάζοντας έναν εντελώς παράξενο ναό. Η πλαγιά, που είναι χτισμένος ο ναός έχει διαμορφωθεί τεχνητά σε οριζόντιο επίπεδο και ο ναός τοποθετήθηκε έκκεντρα πάνω σε αυτή, με προσανατολισμό που και πάλι θεωρείται παράξενος διότι δεν ακολουθεί τον συνήθη προσανατολισμό των ναών στον  άξονα ανατολή-δύση, αλλά του άξονα βορρά-νότου. Πρέπει να επισημανθεί ότι οι αρχαίοι Ελληνικοί ναοί δεν ήταν τυχαία αρχιτεκτονήματα, δεν κατασκευάσθηκαν μόνο για να στεγάσουν την αρχαία λατρεία, αλλά για να αποτυπώσουν την αρμονία του σύμπαντος και μέσα τους είναι εγγεγραμμένη η βαθειά γνώση που συνδέει τη Γη με τον Ουράνιο θόλο, τον άνθρωπο με το άπειρο. Όσο για την κατασκευή του αυτή καθ' εαυτή, ας δούμε μερικές χαρακτηριστικές λεπτομέρειες. Η πλαγιά διαμορφώθηκε τεχνητά και δημιουργήθηκε μία πέτρινη “ειδική” βάση που πάνω σε αυτή τοποθετήθηκε ο ναός. Ετσι ο ναός γλυστρούσε  και περιεστρέφετο, όπως διαπίστωσαν οι αρχαιολόγοι, όχι τυχαία, αλλά σκόπιμα... Ολόκληρο το οικοδόμημα στηρίζεται πάνω σε μιά ασυνήθιστη υπόγεια βάση και στην ανατολική πλευρά του ναού υπάρχει σε βάθος δύο μέτρων, ένα στρώμα προσεκτικά λαξευμένου βράχου,  ένα κεκλιμένο επίπεδο δηλαδή, με κλίση προς τον νότο. Στην νότια πλευρά όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί ο ναός "κάθεται" πάνω σε φερτά υλικά και συγκεκριμένα σε ένα στρώμα από κιτρινωπό πηλώδες χώμα και θαλάσσια βότσαλα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ολόκληρος ο ναός γλιστρούσε και περιστρέφετο αργά γύρω από έναν κατακόρυφο άξονα στα θεμέλια του στην ΝΑ γωνία του. Για να διεκολυνθεί αυτή η περιστροφή και να αποσβένονται οι κραδασμοί, ολόκληρη η βάση του ναού είναι κατασκευασμένη από αλλεπάλληλα στρώματα πλακών που συνδέονται μεταξύ τους με μεταλλικούς συνδετήρες γύρω από τους οποίους έχει χυθεί μόλυβδος, όντας έτσι η όλη κατασκευή, ένα προσεκτικά προμελετημένο επίτευγμα των αρχαίων κατασκευαστών του. Η ιδιότυπη αυτή βάση του ναού κατασκευάσθηκε αφού προηγουμένως υπολογίσθηκαν πολύ προσεκτικά, το βάρος του, όπως και η γωνία στροφής του, που λόγω της μελετημένης κλίσης της και της τοποθετήσεως του κατακορύφου υπόγειου άξονα στη νοτιοανατολική γωνία του, επέτρεπε  στον ναό να ολισθαίνει πάνω σε αυτή, με σκοπό να στοχεύει διαρκώς στο ίδιο αστρικό σημείο, που είναι ο Σείριος, όπως προείπαμε, ένας αστερισμός με ιδιαίτερη σημαντικότητα για όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, που "τυχαίνει" να είχαν ιδιαίτερα μεγάλες γνώσεις και τεχνολογία. Το εκπληκτικό όμως είναι, ότι με αυτήν την περιστροφή, κατά τα 50,2'' της μοίρας, ο ναός παρακολουθούσε την ετήσια μετάπτωση των Ισημεριών! Και για να γίνει πιό κατανοητό αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι ο άξονας της γης δεν είναι ένα σταθερό σημείο και ότι, λόγω της μετάπτωσης των ισημεριών, αλλάζει θέση χρόνο με τον χρόνο, αφού έχει μία κλίση 23,5 μοίρες και διαγράφει έναν πλήρη κύκλο (τον "μεγάλο ενιαυτό" κατά τον Πλάτωνα) κάθε 25.920 χρόνια, δηλαδή όσο κάνει και ο Ήλιος για να διέλθει και από τα δώδεκα ζώδια (2160 χρόνια σε κάθε ζώδιο)..!
Και φυσικά όλα αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες-κατασκευαστές του ναού διέθεταν μία υπέρτερη, αλλά και ολιστική γιά το σύμπαν γνώση, που στο μεγαλύτερο μέρος της έχει πλέον ξεχασθεί...