ΨΗΓΜΑΤΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ ΣΟΦΟ...

ΑΝ ΨΑΧΝΕΤΕ ΝΟΗΜΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ, ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΛΕΓΕ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΑΝΟΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ Δ. ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ...

«Ξεκινάμε τη ζωή μας ανυπόστατοι, αδοκίμαστοι, ανύπαρκτοι, ανώνυμοι. Ξεκινάμε μέσα στην οντολογική λήθη, και μέσα στην αδιαφανή ομίχλη της μέριμνας. Αυτή μας παλεύει, να μη δέσουμε δεσμούς συναγωγούς φιλίας με τη βαθύτερη ουσία της ύπαρξης μας. Ο καθένας μας ξεκινά με το όνομα Κ α ν έ ν α ς.
Αν ξεφύγουμε ετούτη την πανίσχυρη βαρυτική δύναμη, που μας τη φόρτωσαν οι θεοί, ο Δίας η Μέριμνα η Γη, φενάκη και δόλωμα, για να μη νιώθουμε άκοπα και χάρισμα το πολύτιμο νόημα της ίδιας της ζωής μας• αν φτάσουμε να πληρώσουμε το ακριβό λύτρο που αξιώνει η φύση και η ουσία της ανθρώπινης μοίρας μας• αν αλλάξουμε το μουσικό μας τρόπο, πηδώντας από τον απλοϊκά υποστασιακό στον αυθεντικά υπαρκτικό άνθρωπο, από τη φλογέρα του βοσκού στο φλάουτο του Μότσαρτ (Zauberflöte), από το Man στην Existenz, από το Οὖτις στο Οδυσσέας• αν γίνει να κινήσουμε λειτουργικά τη διαλεκτική μας σχέση με το πρόβλημα της ουσίας και του βάθους της ζωής μας• αν περπατήσουμε το βραχύ μας βίο έξυπνοι και εγρήγοροι, και όχι κοιμισμένοι και νεκροί που σαλαγιούνται σαν πρόβατα στο Γιοφύρι της Λόντρας ή στην οδό Πανεπιστημίου, τότες έχουμε νικήσει το φοβερό Κύκλωπα και τη φυλακή της σπηλιάς του. Ελαξουργήσαμε την άμορφη και άσχημη πέτρα του Κανένας, και μέσα από το σκοτάδι της ανεβάσαμε στο φως τον άνθρωπο με όνομα.
...
Ο Σολωμός και ο Κολοκοτρώνης, ο Βενιζέλος ο Κάλβος, και οι άλλοι μεγάλοι και τίμιοι επώνυμοι είναι ο Κανένας που ενίκησε τον κύκλωπα της Μέριμνας, και καταστάθηκε να γίνει ο ένας με τ' όνομα.
Είναι οι άνθρωποι, που, ένας ένας στο πόστο του, εκάμανε τον αγώνα και ζήσανε την αγωνία, που έκαμε και έζησε στην αρχή της Κυκλώπειας ο Κανένας, για να γίνει στο τέλος ο Οδυσσέας.
Δρόμος, ε!»
                                                                                        Δημήτρης Λιαντίνης - "Γκέμμα"


Δείτε και το παρακάτω σχετικό βίντεο (κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο).

Κύκλωπας-Κανένας-Οδυσσέας 

Δείτε και το παρακάτω σχετικό ποίημά μου, που το είχα γράψει πριν δω την συγκεκριμμένη αναφορά του φίλου μου του Δημήτρη Λιαντίνη. Είναι και αυτό ένα ακόμη δείγμα συναντίληψης...

"ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ" 


Επίσης, δείτε σχετικά:
 
ΑΓΑΘΗ ΤΥΧΗ - ΑΓΑΘΗ ΜΝΗΜΗ