ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ...

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ... ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΑΦΥΠΝΙΣΘΟΥΜΕ..!

Βλακεία, ρουφιανιά και προστυχιά με σήμα κατατεθέν, made in Greece, προβάλλει κατά κόρον ο Νεοέλληνας για να κρύψει την ιδία γύμνια σε παιδεία, χαρακτήρα, γενναιότητα και φιλοπατρία. Η αυτοκριτική, ο αυτοσεβασμός και η κοινωνική αλληλεγγύη αντικαταστάθηκαν από το πλιάτσικο, την αρπαχτή, τον ωχαδελφισμό, την αδιαφορία, την απάθεια και τον κυνισμό. Έννοιες, όπως Ελληνισμός, Ορθοδοξία, Πατρίδα και Συμπατριώτης, προσπαθούν κάποιοι γνωστοί-ανώνυμοι να τις εξαφανίσουν ή να τις αντικαταστατήσουν με άλλες, κάλπικες, όπως «περιφέρεια», «δωδεκαθεϊσμός», «συνέλληνας», «άριστοι» και λοιπή ευφυϊλογήματα εκείνων των πάντα αθέατων «καραγκιοζοπαιχτών» που κινούν τα νήματα της ζωής μας.

Αλήτες και ρεμάλια κυβερνούν τώρα την χώρα και κάτι τέτοιοι ή και χειρότεροι περιμένουν στον προθάλαμο της εξουσίας για να τους κληρονομήσουν. Είναι τα προϊόντα της ανακύκλωσης των διεφθαρμένων και των επιόρκων των κλαδικών, που ενώ γνώρισαν δόξα και πλούτο φορώντας τις φανέλλες του ΠΑΣΟΚ, σήμερα εμφανίζονται σαν το «νέο αίμα» που ρέει στις φλέβες ενός νέου ΠΑ-ΣΟΚ, βαφτίζοντας μάλιστα εαυτούς, «εγγυητές της ελπίδας» ....!
Είναι πάντως περισσότερο η «ελπίδα» που επιτρέπει σε κάποιους να πιστεύουν ότι και στο μέλλον δεν θα επιστρέψουν τα κλεμμένα ή ότι θα παραμείνουν ατιμώρητα τα εγκλήματά τους, παρά εκείνη που τρέφουν οι ρομαντικοί, οι ιδεολόγοι και οι κακομοίρηδες που πιστεύουν και ελπίζουν ότι, όταν το «νέο αίμα» έρθει στην εξουσία, τότε αυτοί θα βρουν στον ήλιο μοίρα.

Σύσσωμο το πολιτικό σύστημα δεσμεύει το σήμερα και το αύριο της ζωής μας με τις επιπτώσεις ενός χρέους, που κανείς τους δεν επιτρέπει να ελεχθεί ως προς την νομιμότητα και το μέγεθός του. Παραμυθιάζουν την νοημοσύνη που μας απέμεινε με τις δήθεν προσπάθειες που καταβάλλονται είτε διεκδικώντας τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο είτε πολεμώντας την διαφθορά, την κλεψιά και την προδοσία . Είναι εμφανής η αδιαφορία και η απάθειά τους με την οποία αντιμετωπίζεται η κοινωνική δυστυχία και η εξαθλίωση που βιώνουν καθημερινά οι συμπατριώτες μας. Δημιουργούνται χαρακώματα μίσους και φθόνου μεταξύ νέων και γέρων, πλουσίων και φτωχών, εργαζομένων και ανέργων, υγιών και αρρώστων.

Οι κομματικοί χαραμοφάηδες, που ποτέ δεν δούλεψαν για το μεροκάματο, αναγκάζονται να ανακαλύψουν πάλι τον Βελουχιώτη, την αντίσταση και όλους όσους έχυσαν το αίμα τους, πριν καν γεννηθούμε, στον βωμό των ιδανικών τους, ώστε αυτοί σήμερα να έχουν άλλοθι όταν το παίζουν «νονοί» της εργατιάς και της φτωχολογιάς. Είναι λαοπλάνοι όπως και οι «απέναντι» τους, που ενώ στα λόγια είναι πάντα πρώτοι σε πατριωτισμό και ηθική, στην πράξη πρωταγωνιστούν, με το αζημίωτο, σε κάθε εθνική προδοσία και λαμογιά.

Δεν υπάρχει ξένη κατοχή ..., θαυμάζουμε τη γερμανική λογική, θεωρούμε τους Γερμανούς φίλους μας και αποδεχόμαστε τους ξένους επιτρόπους στα υπουργεία μας ..., διαπραγματευόμαστε τα μνημόνια που δεν σκίσαμε και δεν είμαστε μπαταχτσήδες ...., παραμένουμε στην Ε.Ε., στο ΝΑΤΟ και στο €υρώ και «θα» διεκδικήσουμε, εν καιρώ, τις γερμανικές αποζημιώσεις ..., δεν κυνηγάμε κλέφτες και προδότες, άσχετα αν αυτοί είναι πολιτικοί, ένστολοι, δικαστικοί ή επιχειρηματίες και δεν απαιτούμε την επιστροφή των κλεμμένων στα δημόσια ταμεία ..., είναι λίγα παραδείγματα από τα άπειρα σημεία στα οποία συμφωνούν (προγραμμματικά και ουσιαστικά) τα κόμματα της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Λένε τις ίδιες αρλούμπες με την διαφορά, ότι στο «ΟΧΙ» των δανειστών σε ένα κούρεμα του χρέους, ενώ ο Σαμαράς θα αντιδράσει με ένα «έχει ο Θεός», ο Τσίπρας αποφάσισε να κάνει αντάρτικο στα ανύπαρκτα βουνά πέριξ του Βερολίνου και των Βρυξελλών.

Η Ελλάδα αποτρελλάθηκε την ίδια ώρα που οι «μουρλοί» της εξαφανίζονται. Οι επαγγελματίες ρουφιάνοι και οι θρασύδειλοι ραγιάδες, βολεμένοι και μη, πήραν στην κοινωνία το πάνω χέρι, καταπνίγοντας κάθε φωνή ή προσπάθεια αντίδρασης. Με καταγγελίες, αγωγές, απεργίες και κάθε είδος ακτιβισμού, εκτός των εντυπώσεων, δεν πέφτει το καθεστώς της Γερμανικής κατοχής αλλά είναι καταδικασμένο στην Ελλάδα να παραμένει στην εξουσία, άσχετα αν αυτός που κυβερνά ονομάζεται Τσίπρας, Κουτσούμπας, Καμμένος, Μπακογιάννη, Βορίδης ή Μιχαλολιάκος. Σε κατεχόμενη χώρα επικρατεί η προπαγάνδα και το δίκαιο των δυνάμεων κατοχής. Σε καθεστώς «ολίγης» δημοκρατίας διεξάγονται εκλογές «μερικής» εντιμότητας, το άθροισμα δε της δύναμης της ψήφου των πολιτών, την μέρα των εκλογών, αποτελεί προϊόν "ολικής" βλακείας.

Ο αγώνας που οδηγεί στην απελευθέρωση της πατρίδος, στην επαναφορά της νομιμότητας και στην ίδρυση ενός κράτους δικαίου με θεσμούς αντάξιους της Ιστορίας μας, θα είναι ακανθώδης και επίπονος αλλά επιτυχής αν στηριχθεί στην εθνική συσπείρωση και γίνει αποδεκτή η βοήθεια της φίλης Ρωσίας.

Υπάρχουν πολλές προτάσεις, σύμφωνες με το διεθνές δίκαιο, που οδηγούν στην λύση του Ελληνικού προβλήματος, με την διαφορά ότι κανείς έως τώρα δεν τόλμησε να τις προβάλλει. Απαιτούνται καθαρές σκέψεις, άφοβες γνώμες, θαρραλέες αποφάσεις και γενναίες αντιδράσεις που προϋποθέτουν την ύπαρξη παιδείας, χαρακτήρα, μούρλιας, θέλησης, ανδρείας, ανιδιοτέλειας και μυαλού, ... πολύ μυαλού, .... τσουτσουνάτου μυαλού ....!

                                                                             Φιλικός, Πάνος Γιαννακουλόπουλος
                                                                                             (Νέα Φιλική Εταιρεία)