ΜΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑ ΠΙΛΟΤΟΥ.

ΜΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑ ΠΙΛΟΤΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΑΣΒΕΣΤΟ ΣΘΕΝΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΦΩΛΙΑΖΕΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΓΕΝΝΕΣΙΑΣ!

Μάρτιος του 1987 και η Ελλάδα και το Αιγαίο ζουν στην ένταση της εξόδου του "Πίρι Ρέϊς" γιά έρευνες στο Αιγαίο... Ας δούμε πως περιγράφει τα συμβάντα μιάς από εκείνες της ημέρες ένας από τους πιλότους της Πολεμικής μας Αεροπορίας.

 «Hμέρα Πέμπτη απογειώθηκαν δύο Φάντομ από Σκύρο και έκαναν αερομαχία με δύο F-104 δικά τους. Kυβερνήτες ο Γιάννης κι εγώ. Tους “σκίσαμε” και επειδή έμειναν από καύσιμα πήγαν να προσγειωθούν στο αεροδρόμιο Tσίλι της Σμύρνης στα τουρκικά παράλια. O Γιάννης μού φώναξε να ακολουθήσω. Eπιασε κλειστό σχηματισμό τον ένα κι εγώ τον άλλο και φτάσαμε μέχρι την τελική φάση προσγείωσης. Kάναμε «touch and go» (άγγιγμα και απογείωση) στο τουρκικό αεροδρόμιο!
Aμέσως φύγαμε, περάσαμε χαμηλά από τον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου και σηκώθηκε όλη η αεροπορία τους να μας κυνηγήσει. Tο ραντάρ της Mυκόνου φώναζε σαν τρελό. Hταν ο Θύμιος που κατάλαβε τι έγινε. Tότε πετάξαμε υπερηχητικά από όλα τα χωριά τους. Πετούσαμε πολύ μα πολύ χαμηλά κάπου στα 10 με 15 μέτρα και… ισιώσαμε όλα τα τζάμια. Mέχρι σήμερα ήταν ένα μυστικό που κρατήσαμε επτασφράγιστο από το 1987 τα άτομα του σχηματισμού. Eχουν περάσει χρόνια, μπορείς να το γράψεις».

Αυτό είναι το σθένος της Ελληνικής ψυχής που έχει καταγραφεί άπειρες φορές στη μακραίωνη ιστορία μας... Αυτό αποτελλεί και τη μόνη ελπίδα γιά την ανάσταση του Έθνους!