ΕΠΙΚΑΙΡΑ, ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΣΥΝΘΗΚΩΝ, ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ "ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ", ΔΟΣΜΕΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΕΙΣΔΥΤΙΚΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΠΑΡ' ΗΜΙΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ, ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ, Δ. ΛΙΑΝΤΙΝΗ...
«Όμως
τα λόγια μου ήσαν κρυστάλλινα και καθαρά σαν τα μάτια μου. Εκείνος που
είναι να τραβήξει το δρόμο μου, είπα, θα σηκώσει τον ιδικό του σταυρό.*
Άλλο πέρασμα δεν υπάρχει. Ούτε άλλη ερμηνεία στα λόγια μου. Μα εσείς
διακωμωδήσατε την τραγωδία. Ανοίξατε πόρτα εκεί που δεν υπάρχει. Την
οδηγία μου την κατεβάσατε στη λασπουριά και στα έλη σας. Όπου κοάζετε
και βουτάτε με τους βαθράκους.
Εγώ να σηκώσω τις δικές σας αμαρτίες; Για ποιο λόγο τάχα, χαραμήδες; Το χρώσταγα στην αμάθεια, στην οκνηρία, στο βόλεμά σας; Στο λιανό άντερο και στο χοντρό σας;
Ναι. Είναι αλήθεια πως σας ζήτησα ν’ αγαπάτε τους άλλους. Αλλά πώς ημπορείτε, θεομπαίχτες, ν’ αγαπάτε τους άλλους, αν δεν πάψετε πρώτα ν' αγαπάτε τον εαυτό σας; Που ο καθένας σας πιστεύει πως είναι ο άξονας, που γύρω του κινείται η γη και η ιστορία;
Με παραχαράξατε ως το τελευταίο μου κύτταρο. Και διδάξατε πονηρά ότι ανέβηκα στο σταυρό, για να σας λυτρώσω. Όχι. Εκείνος που είναι να σωθεί, που σημαίνει εκείνος που διάλεξε τη ζωή της αρετής και του δίκιου, θα τραβήξει αναπόφευγα για το δικό του λόφο και το δικό του όρος.
Τέλος, κιοτήδες και κάλπηδες. Αγιορείτες, μαδεμλίνοι, δομηνικανοί, σαβουρώματα. Τέλος.
Αρκετά στο όνομά μου σταυρώσατε το ανθρώπινο γένος!»
_____________________________________
* Ματθ. ΙΣΤ', 24: «εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι.»
Και Ματθ. Ι', 38: «καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστιν μου ἄξιος».
"Αυτές οι δύο προτάσεις του Ιησού πρέπει να κατανοούνται και να εφαρμόζουνται στην κυριολεξία. Η παραχάραξή τους από τους χριστιανούς σημαδεύει το θεμελιώδες σημείο διαστροφής και ψευτισμού της διδασκαλίας του. Αντίθετα η κυριολεκτική τους κατανόηση και πράξη φέρνει τον Ιησού ομόφρονα και γείτονα με το πνεύμα της αττικής τραγωδίας των ελλήνων."
Εγώ να σηκώσω τις δικές σας αμαρτίες; Για ποιο λόγο τάχα, χαραμήδες; Το χρώσταγα στην αμάθεια, στην οκνηρία, στο βόλεμά σας; Στο λιανό άντερο και στο χοντρό σας;
Ναι. Είναι αλήθεια πως σας ζήτησα ν’ αγαπάτε τους άλλους. Αλλά πώς ημπορείτε, θεομπαίχτες, ν’ αγαπάτε τους άλλους, αν δεν πάψετε πρώτα ν' αγαπάτε τον εαυτό σας; Που ο καθένας σας πιστεύει πως είναι ο άξονας, που γύρω του κινείται η γη και η ιστορία;
Με παραχαράξατε ως το τελευταίο μου κύτταρο. Και διδάξατε πονηρά ότι ανέβηκα στο σταυρό, για να σας λυτρώσω. Όχι. Εκείνος που είναι να σωθεί, που σημαίνει εκείνος που διάλεξε τη ζωή της αρετής και του δίκιου, θα τραβήξει αναπόφευγα για το δικό του λόφο και το δικό του όρος.
Τέλος, κιοτήδες και κάλπηδες. Αγιορείτες, μαδεμλίνοι, δομηνικανοί, σαβουρώματα. Τέλος.
Αρκετά στο όνομά μου σταυρώσατε το ανθρώπινο γένος!»
_____________________________________
* Ματθ. ΙΣΤ', 24: «εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι.»
Και Ματθ. Ι', 38: «καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστιν μου ἄξιος».
"Αυτές οι δύο προτάσεις του Ιησού πρέπει να κατανοούνται και να εφαρμόζουνται στην κυριολεξία. Η παραχάραξή τους από τους χριστιανούς σημαδεύει το θεμελιώδες σημείο διαστροφής και ψευτισμού της διδασκαλίας του. Αντίθετα η κυριολεκτική τους κατανόηση και πράξη φέρνει τον Ιησού ομόφρονα και γείτονα με το πνεύμα της αττικής τραγωδίας των ελλήνων."
(Δ. Λιαντίνης – "Γκέμμα")
Δείτε παρακάτω τα σχετικά βίντεο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου