Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

TO ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΙ, ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.



ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΜΙΑΣ 37ΧΡΟΝΗΣ ΜΑΝΑΣ, ΑΣ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΤΥΦΛΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΜΑΣ...

Πολύ συχνά συνηθίζουμε να μην είμαστε ευχαριστημένοι με όσα ζούμε και να παραπονιόμαστε γιά τα όσα μας συμβαίνουν, παραμένοντας τις περισσότερες φορές ανικανοποίητοι και μη μπορώντας να χαρούμε τα όσα σημαντικά αλλά κοινά και καθημερινά έρχονται στη ζωή μας, αφού δεν μπορούμε να διακρίνουμε και να βιώσουμε την αξία τους... Σπάνια αντιλαμβανόμαστε και αξιολογούμε τι θείο δώρο είναι η υγεία μας, που συνήθως θεωρούμε δεδομένη... Και κάποιες φορές παίρνουμε το "μάθημά" μας, δυστυχώς καθυστερημένα και αφού έχουν φύγει μέσα από τα χέρια μας τα καλύτερα, χωρίς κάν να το αντιληφθούμε... Ας προσθέσει κάτι το παρακάτω γράμμα, που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα eimaimama.gr από μία 37χρονη μητέρα, στην συνειδητοποίηση όλων μας.

"Με το Γιάννη, τον άνδρα μου, αποφασίσαμε να παντρευτούμε μετά από 10 χρόνια σχέσης, ταξιδιών, γλυκών και συναυλιών… Ο Νικόλας, ο σκοπός της επισημοποίησης όλων των προηγουμένων, μας προέκυψε αμέσως μετά.
Τον θήλαζα μέχρι 8 μηνών, όταν κατάλαβα ότι ένα εξόγκωμα έχει προβάλλει έντονα στο αριστερό μου στήθος. Ένας ηλίθιος γιατρός με καθυστέρησε για καιρό, καθώς στους συνεχόμενους υπερήχους υποστήριζε, κάθε φορά, ότι πρόκειται για φλεγμονή, κάτι σαν μαστίτιδα..
Εν τέλει, η γυναικολόγος μου με έστειλε σε μαστολόγο-ογκολόγο και διαγνώστηκα με καρκίνο στο στήθος. Λίγο αργότερα ανακαλύψαμε ότι αυτό συνοδευόταν και με μετάσταση στο συκώτι. Στη βάπτιση του γιού μου δεν είχα μαλλιά, φρύδια, ματόκλαδα και είχα κάνει μόνο μια χημειοθεραπεία. Αφού ολοκλήρωσα με επιτυχία όλους τους κύκλους, ακολούθησε ολική μαστεκτομή.
Από την περίοδο αυτή, τη βρεφική του Νικόλα, δεν έχω συγκρατήσει τίποτα άλλο από τη χαρά! Δεν μπορώ να ανακαλέσω παρά μόνο πόσο τυχερή ένιωθα που παντρεύτηκα τον ιδανικό, για μένα άνδρα και γέννησα ένα υγιές πανεμορφουλάκι…! Τη βάπτιση την «κατασκεύασα» εξολοκλήρου εγώ και ήμουν πολύ απασχολημένη για να ασχοληθώ με ματαιοδοξίες..
Έβαζα την περούκα μου, έβαφα τα μάτια μου και έξω…!
Για ενάμιση χρόνο ήμουν υγιής… Πέρυσι έμαθα ότι εμφανίστηκε νέα μετάσταση στο συκώτι. Αυτό ήταν too much….! Είχα καμμένες φλέβες και έκανα εννέα επεμβάσεις για εγκατάσταση φλεβοκαθετήρα, έξι μέρες στην ογκολογική λόγω φλεγμονής και υψηλού πυρετού, είχα τάσεις αυτοκαταστροφής, απογοήτευση, θυμό και θλίψη, πολλή θλίψη..
Ναι, νιώθω κούραση και πόνο, πολλές φορές, το ένα μου βυζάκι είναι λίγο σιλικονάτο και δε θα ταίσει άλλο παιδάκι, ο Νικόλας θα είναι μοναχοπαίδι και δε θα φτιάξω και ένα ροζ δωμάτιο, όπως επιθυμούσα, αλλά είμαι χαρούμενη, ήρεμη, μάνα, σύζυγος, φίλη, κόρη και αδερφή. Και σύντομα θα γίνω και θεία! Αμα έχεις τόσους ρόλους, πώς να απέχεις από τη ζωή σου;
Με λες άτυχη; Δε νομίζω…"

Επιμύθιο:  Η 37χρονη αυτή μητέρα είναι η καθηγήτρια Μαρίνα Κεφάκη και μόλις έφυγε από τη ζωή... Ας είναι η θετική της σκέψη που αναβλύζει από το γράμμα και το σπουδαίο δίδαγμα ζωής που μας αφήνει, το μνημόσυνο που θα συντροφεύει τη ψυχούλα της στο τελευταίο ταξίδι...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου